Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ 7 ΘΑΝΑΣΙΜΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ
ΟΚΝΗΡΙΑ
A story from the Toymaker's Diary
Hosted by mahler76
Για τον ΦΘΟΝΟ διαβάστε εδώ
Ο greecerella φιλοξενεί τη ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ
Ο Leviathan φιλοξενεί την ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ
Η naya's nightmares φιλοξενεί την ΛΑΓΝΕΙΑ
Η One happy dot φιλοξενεί τη ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ
Αφού διαβάσετε τις ιστορίες για τα 6 αυτά Θανάσιμα Αμαρτήματα, διαβάστε την ΟΡΓΗ που κλείνει τον κύκλο των 7 Θανάσιμων Αμαρτημάτων σε ένα φινάλε που συνδυάζει όλες τις ιστορίες.
Ο Κώστας ήταν ιδιοκτήτης ενός από τα μεγαλύτερα και πολυτελέστερα εστιατόρια της πόλης. Εκείνο το βράδυ το εστιατόριο ήταν κλειστό για τον κόσμο… το είχε νοικιάσει για ένα βράδυ ένας επιχειρηματίας που θα έκανε το τραπέζι στη νέα του κατάκτηση… ανδρική κατάκτηση… (ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ)
Ο Κώστας είχε κληρονομήσει το εστιατόριο από τον πατέρα του και δε διακρινόταν για τη εργατικότητα του…
Αργά εκείνο το βράδυ…
Οι υπάλληλοι είχαν τελειώσει το καθάρισμα… Ο επιχειρηματίας είχε φύγει ικανοποιημένος…
Ο Κώστας καθόταν και παρακολουθούσε… το μόνο που έκανε ήταν να δίνει εντολές… καμία άλλη συμμετοχή πέρα από αυτό… και η συμπεριφορά του δεν ήταν πάντα η καλύτερη…
Ο νεαρός που συνόδευε τον επιχειρηματία κάτι του θύμιζε… αλλά δε θυμόταν τι… κάπου τον είχε συναντήσει… Είχε μάθει από το προσωπικό πως είναι μοντέλο αλλά δε θυμόταν να τον έχει δει σε κανένα εξώφυλλο, σε καμιά φωτογράφηση…
Τώρα ήθελε μόνο να επιστρέψει στο σπίτι του… να βάλει ένα ποτήρι ουίσκι και να βυθιστεί στην νέα του δερμάτινη πολυθρόνα που είχε έρθει εκείνο το απόγευμα.
Δεν είχε προλάβει να τη χρησιμοποιήσει ακόμα, αφού οι μεταφορείς έφτασαν την ώρα που εκείνος έφευγε για το εστιατόριο…
Κλείδωσε το εστιατόριο και επέστρεψε σπίτι του…
Επέστρεψε σπίτι του βαριεστημένος…
Έκανε ένα μπάνιο και έβαλε ένα ποτήρι ουίσκι… Κυκλοφορούσε γυμνός παρά το γεγονός ότι ήταν χειμώνας…
Άναψε τσιγάρο και κάθισε στη βαριά δερμάτινη πολυθρόνα του.
Μισή ώρα μετά τον είχε πάρει ο ύπνος…
Ξύπνησε μέσα στη νύχτα… «Θα πρέπει να με πήρε ο ύπνος» σκέφτηκε… «Καλύτερα να πάω στο κρεβάτι»…
Κοίταξε το σώμα του… είχε γεμίσει περίεργα εκζέματα…
Έκανε να σηκωθεί από την πολυθρόνα αλλά δεν τα κατάφερε…
Προσπάθησε ξανά…
«Τι στο καλό»… ψιθύρισε…
Τότε συνειδητοποίησε με τρόμο πως κομμάτια από το δέρμα του είχαν αρχίσει να πέφτουν… δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε…
Το τηλέφωνο ήταν μακριά και δεν μπορούσε να μετακινηθεί από την πολυθρόνα… ένιωθε τόσο αδύναμος…
Τον έπιασε πανικός…
Ούρλιαξε…
Έπρεπε να σηκωθεί… έπρεπε να φτάσει στο τηλέφωνο…
Έβαλε όλη του τη δύναμη… καθώς σηκωνόταν είδε και άλλα κομμάτια από το δέρμα του να πέφτουν…
Έκανε να περπατήσει… Το σώμα του έλιωνε… Μαζί με το δέρμα τώρα έπεφταν και κομμάτια σάρκας…
Το δεξί του χέρι αποκολλήθηκε και βρέθηκε στο πάτωμα…
Εκζέματα έκανα την εμφάνιση τους και στο πρόσωπο του…το οποίο το ένιωσε να καίγεται…
Οι κραυγές του ακούστηκαν σε όλη την οικοδομή…
Έκανε μερικά βήματα. Κατέρρευσε… τα πόδια του διαλύθηκαν… Έμεινε ένας ανθρώπινος κορμός που σερνόταν βάζοντας όση δύναμη του απέμενε στο αριστερό του χέρι…
Φτάνοντας στο τηλέφωνο, αποκολλήθηκε και το αριστερό του χέρι…
Ξεψύχησε…
ΤΕΛΟΣ
___________________________________________________________________-
Αγαπημένε Παιχνιδοποιέ, αγαπημένε φίλε σου εύχομαι τα καλύτερα για τα γενέθλιά σου. Με υγεία και ανθρώπους δίπλα σου που θα σε αγαπούν. Πολλά πολλά φιλιά γλυκό αγόρι.