Νίκαια 12:00
Βιάζομαι να πάω στη σχολή,
στο πεζοδρόμιο μπροστά μου δυο ηλικιωμένες κυρίες περπατάνε αργά υποβαστάζοντας η μία την άλλη.
Μόνη της η κάθε μια δείχνει πως δεν θα μπορούσε να κάνει αυτό τον περίπατο.
Μαζί μπορούν.
Δύο άνθρωποι, ένας βηματισμός...
Σταμάτησα να βιάζομαι.
Ομόνοια 12:45
Βιάζομαι να πάω στη σχολή,
στο πεζοδρόμιο το συνηθισμένο πλήθος ανθρώπων...
Όπως οι περισσότεροι "Αθηναίοι" έχω εκπαιδεύσει εαυτόν να "βλέπει" από μακριά το πρεζόνι, τον επαίτη, τον αιτούντα βοήθεια (είτε τη χρειάζεται είτε όχι) και να αλλάζω εγκαίρως πεζοδρόμιο για να αποφύγω μια "δυσάρεστη" συνομιλία...
ένοιωσα ντροπή...
άλλα δεν σταμάτησα να βιάζομαι...
νοιώθω ντροπή...
