Εκτάκτως σήμερα Πέμπτη, η όπερα της Δευτέρας (γιατί αν περίμενα να βρώ Δευτέρα ελεύθερη δεν θα πόσταρα ποτέ...
MADAMA BUTTERFLY
Όπερα σε 3 πράξεις σε μουσική Giacomo Puccini
και λιμπρέτο Luigi Illica και Giuseppe Giacosa
Πρώτη παρουσίαση 17 Φεβρουαρίου 1904
(για λεπτομέρειες σε ότι αφορά το έργο και την εποχή του κάνε κλίκ στο όνομα της όπερας)
_____________________________________________________________________________
Να που μετά από λαϊκή απαίτηση επιστρέφουμε στην βραδιά της όπερας με την παρουσίαση της Madama Butterfly. Παρακαλούμε να απενεργοποιήσετε τα κινητά σας τηλέφωνα. Σας υπενθυμίζουμε πως δεν επιτρέπεται η ηχογράφηση μέρους ή όλης της παράστασης καθώς και η φωτογράφιση με ή χωρίς flashhh.
Η ιστορία μας ξεκινάει (και τελειώνει τώρα που το σκέφτομαι) στην Ιαπωνία σε ένα λόφο στην πόλη Ναγκασάκι λίγες δεκαετίες πρίν την κάνουν στάχτη οι Αμερικανοί θέλοντας να επισπεύσουν το τέλος ενός πολέμου που είχε ήδη τελειώσει...
Ο αξιωματικός του πολεμικού αμερικανικού ναυτικού Pinkerton αποφασίζει να παντρευτεί την 15άχρονη γκέισα Cio-Cio-San ή κατά κόσμο Butterfly έτσι για το χαβαλέ και για να έχει κάπου να ξεχαρμανιάζει όταν πιάνει στην Ιαπωνία λιμάνι. Ο Pinkerton δε, είναι τόσο κάγκουρας που ενώ του δείχνουν το σπίτι που έχει νοικιάσει για να στεγάσει τον "έρωτά" του, εκείνος κάνει πρόποση για την μέρα που θα κάνει πραγματικό γάμο στην Aμερική!!!
Adam DIesel-Dovunque al mondo
Κάπου εκεί, εμφανίζεται και η μέλλουσα νύφη η Butterlfy (εντελώς Opra case όμως) με τις φίλες τις από το 4ο Λύκειο του Ναγκασάκι, και αρχίζει τα κουλά, πόσο "όμορφος και διαφορετικός είναι ο αντρούλης", της και τι "όμορφο το σπίτι" και "μην κοιτάς που τώρα είμαι πουτάνα..ε γκέισα ήθελα να πώ, εγώ κρατάω από καλή γενιά αλλά ας όψονται τα εορτοδάνεια του πατέρα και οι 12 πιστωτικές κάρτες που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία", και πόσο ευτυχισμένη είμαι και άλλα τέτοια.
Anna Tomowa-Sintow "Quanto cielo, quanto mar" 1985
Και εκεί που αρχίζει η τελετή, φτάνει και ο θείος της BUtterfly και κατά το σύνηθες στην όπερα την αρχίζει στις κατάρες που απαρνήθηκε τη θρησκεία της για να παντρευτεί το χλωμό πρόσωπο, ή μάλλον το ρόζ πρόσωπο δεν είναι ινδιάνικος ο γάμος...διότι ναι η Butterfly και θρησκεία άλλαξε και μουστάκι ξύρισε για χάρη του Pinkerton...
Anyway, ο θείος μπορεί να χάλασε το γλέντι όμως το ζευγαράκι των νεονύμφων βρίσκει την ευκαιρία να ρίξει ένα ερωτικό ντουέτο. Τώρα θα μου πείτε πως ο άλλος μπορεί να τραγουδάει ερωτικό ντουέτο αφού δεν νοιώθει μία??? HE IS FAKING IT DARLING!!!! Ο πρώτος ή ο τελευταίος είναι???
Αφού δε, τελειώνει το ντουετάκι, το ζευγάρι αρχίζει τα φασώματα και ρίχνει ένα πήδουλο, ευτυχώς αφού έχει πέσει η αυλαία και οι θεατές έχουν βγεί για διάλειμμα.
Raina Kabaivanska-Nazzareno Antinori "Vogliatemi bene"
3 χρόνια μετά...
Η υπηρέτρια της Butterfly η Suzuki λέει στην κυρά της πως ο Pinkerton δεν θα γυρίσει και άδικα τον περιμένει και τους τελειώνουν και τα χρήματα και τι θα κάνουν οι δόλιες.
-Σκασμός φαρμακομούνα, της απαντάει η Butterfly.
-Un bel di vedremo, πιστή μου δούλα λέει η ηρωίδα μας διότι ο Puccini ήταν τελικά μεγάλη Drama Queen.
Raina Kabaivanska-"Un Bel Di"
Στο άσχετο, εμφανίζεται ο Αμερικανός πρόξενος ο οποίος φέρνει γράμμα από τον Pinkerton ο οποίος λέει στην Butterfly πως την έχει ξεχάσει και καλά θα κάνει να τον ξεχάσει και η ίδια. Φυσικά, αν η όπερα γραφόταν σήμερα, ο αλήτης θα τις είχε στείλει ένα e-mail ή στο τσακίρ κέφι ένα μήνυμα στο προφίλ της Butterfly στο Facebook στο Καραβοτσακισμένη18years, και θα είχαμε γλυτώσει τα έξοδα ενός ρόλου στην όπερα.
Όμως η μικρή Γιαπωνέζα δεν έχει παίξει το τελευταίο της χαρτί. Βγάζει από το σπίτι το μικρό γαλανομάτικο μούλικο που έκανε στο τέλος της προηγούμενης πράξης (όχι που είμαι σίγουρος πως λέγατε πως αυτά για τα φασώματα και τα σεκσάκια τα έβγαλα από την κοιλιά μου) και το δείχνει στον Πρόξενο.
Αυτός, πιο κάγκουρας και από τον Pinkerton την ρωτάει αν όντως το παιδί είναι του Αμερικανού.
-Yo, μπάρμπα, του λεεί η Butterfly. Ξέρεις πολλούς Ιάπωνες να βγαίνουν σε αυτά τα χρώματα?
Anna Tomowa-Sintow "E questo?... Che tua madre" 1985
Ξάφνου, ένας κανονιοβολισμός ακούγεται και βλέπουν το πλοίο του Pinkerton να μπαίνει στο λιμάνι (καλά what where the chances in that!!!!).
Λίγες ώρες αργότερα, ο Πρόξενος, ο Pinkerton και μια ασπρουλιάρα γκόμενα φτάνουν στο τίμιο σπιτικό της Butterfly. Εκεί βρίσκουν την Suzuki να καθαρίζει σαρδέλες για το μεσημεριανό σούσι, και της λένε να ειδοποιήσει την κυρά της πως ήρθαν οι Pinkertons να πάρουν το παιδί της Butterfly στην Αμερική όπου θα ανατραφεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις, και χρόνια αργότερα οι απόγονοί του μεγαλωμένοι με junk food και sitcom tv, θα φέρουν κάποια στιγμή τη Δημοκρατία στις χώρες της Μέσης Ανατολής.
Ο Pinkerton αποχωρεί για να μην εξαγριωθεί η Butterfly, η οποία τους ειδοποιεί πως συναινεί αλλά θέλει μισή ώρα να ετοιμαστεί για να αποχαιρετίσει το παιδί.
Η ιστορία μας όμως δεν διαδραματίζεται στη Μέση Ανατολή αλλά στην Άπω. Οπότε η μικρή προδομένη Butterfly αντί να ζωστεί εκρηκτικά και να τινάξει το Αμερικανικό Προξενείο στον αέρα, παίρνει το μαχαίρι με το οποίο είχε αυτοκτονήσει ο πατέρας της και ετοιμάζεται να δώσει τέλος στην ζωή της.
Λίγο πρίν όλα τελειώσουν όμως εμφανίζεται μπροστά της ο γιός της και ακολουθεί μια από τις πιο συγκινητικές σκηνές στην ιστορία της όπερας. Η Butterfy αποχαιρετά για πάντα το παιδί της και το στέλνει στον κήπο να παίξει, ενώ η ίδια αυτοκτονεί. Always too late, ο Pinkerton επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος πνιγμένος από τις ενοχές και την ντροπή για να βρεί νεκρή την μικρούλα Butterfly θύμα της ίδιας της αγάπης και της ευπιστίας...
Raina Kabaivanska-"Tu Tu Tu/Piccolo Addio"
_____________________________________________________________________________________
Υ.Γ 1: Για να μην παρεξηγηθώ, να επισημάνω πως σεξιστικά ή άλλα σχόλια μη politically correct, έγιναν χάριν αστεϊσμού καθώς το όλο concept της ανάρτησης είναι χιουμοριστικό.
Υ.Γ 2: Δείτε και κανά από τα βίντεα (οπωσδήποτε τα Un bel di και το φινάλε της όπερας) που σας βάζω αν έχετε διάθεση, μην διαβάζετε μόνο το κείμενο...στην μουσική του Puccini είναι η ουσία όχι στις δικές μου μπαρούφες.
MADAMA BUTTERFLY
Όπερα σε 3 πράξεις σε μουσική Giacomo Puccini
και λιμπρέτο Luigi Illica και Giuseppe Giacosa
Πρώτη παρουσίαση 17 Φεβρουαρίου 1904
(για λεπτομέρειες σε ότι αφορά το έργο και την εποχή του κάνε κλίκ στο όνομα της όπερας)
_____________________________________________________________________________
Να που μετά από λαϊκή απαίτηση επιστρέφουμε στην βραδιά της όπερας με την παρουσίαση της Madama Butterfly. Παρακαλούμε να απενεργοποιήσετε τα κινητά σας τηλέφωνα. Σας υπενθυμίζουμε πως δεν επιτρέπεται η ηχογράφηση μέρους ή όλης της παράστασης καθώς και η φωτογράφιση με ή χωρίς flashhh.
Η ιστορία μας ξεκινάει (και τελειώνει τώρα που το σκέφτομαι) στην Ιαπωνία σε ένα λόφο στην πόλη Ναγκασάκι λίγες δεκαετίες πρίν την κάνουν στάχτη οι Αμερικανοί θέλοντας να επισπεύσουν το τέλος ενός πολέμου που είχε ήδη τελειώσει...
Ο αξιωματικός του πολεμικού αμερικανικού ναυτικού Pinkerton αποφασίζει να παντρευτεί την 15άχρονη γκέισα Cio-Cio-San ή κατά κόσμο Butterfly έτσι για το χαβαλέ και για να έχει κάπου να ξεχαρμανιάζει όταν πιάνει στην Ιαπωνία λιμάνι. Ο Pinkerton δε, είναι τόσο κάγκουρας που ενώ του δείχνουν το σπίτι που έχει νοικιάσει για να στεγάσει τον "έρωτά" του, εκείνος κάνει πρόποση για την μέρα που θα κάνει πραγματικό γάμο στην Aμερική!!!
Adam DIesel-Dovunque al mondo
Κάπου εκεί, εμφανίζεται και η μέλλουσα νύφη η Butterlfy (εντελώς Opra case όμως) με τις φίλες τις από το 4ο Λύκειο του Ναγκασάκι, και αρχίζει τα κουλά, πόσο "όμορφος και διαφορετικός είναι ο αντρούλης", της και τι "όμορφο το σπίτι" και "μην κοιτάς που τώρα είμαι πουτάνα..ε γκέισα ήθελα να πώ, εγώ κρατάω από καλή γενιά αλλά ας όψονται τα εορτοδάνεια του πατέρα και οι 12 πιστωτικές κάρτες που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία", και πόσο ευτυχισμένη είμαι και άλλα τέτοια.
Anna Tomowa-Sintow "Quanto cielo, quanto mar" 1985
Και εκεί που αρχίζει η τελετή, φτάνει και ο θείος της BUtterfly και κατά το σύνηθες στην όπερα την αρχίζει στις κατάρες που απαρνήθηκε τη θρησκεία της για να παντρευτεί το χλωμό πρόσωπο, ή μάλλον το ρόζ πρόσωπο δεν είναι ινδιάνικος ο γάμος...διότι ναι η Butterfly και θρησκεία άλλαξε και μουστάκι ξύρισε για χάρη του Pinkerton...
Anyway, ο θείος μπορεί να χάλασε το γλέντι όμως το ζευγαράκι των νεονύμφων βρίσκει την ευκαιρία να ρίξει ένα ερωτικό ντουέτο. Τώρα θα μου πείτε πως ο άλλος μπορεί να τραγουδάει ερωτικό ντουέτο αφού δεν νοιώθει μία??? HE IS FAKING IT DARLING!!!! Ο πρώτος ή ο τελευταίος είναι???
Αφού δε, τελειώνει το ντουετάκι, το ζευγάρι αρχίζει τα φασώματα και ρίχνει ένα πήδουλο, ευτυχώς αφού έχει πέσει η αυλαία και οι θεατές έχουν βγεί για διάλειμμα.
Raina Kabaivanska-Nazzareno Antinori "Vogliatemi bene"
3 χρόνια μετά...
Η υπηρέτρια της Butterfly η Suzuki λέει στην κυρά της πως ο Pinkerton δεν θα γυρίσει και άδικα τον περιμένει και τους τελειώνουν και τα χρήματα και τι θα κάνουν οι δόλιες.
-Σκασμός φαρμακομούνα, της απαντάει η Butterfly.
-Un bel di vedremo, πιστή μου δούλα λέει η ηρωίδα μας διότι ο Puccini ήταν τελικά μεγάλη Drama Queen.
Raina Kabaivanska-"Un Bel Di"
Στο άσχετο, εμφανίζεται ο Αμερικανός πρόξενος ο οποίος φέρνει γράμμα από τον Pinkerton ο οποίος λέει στην Butterfly πως την έχει ξεχάσει και καλά θα κάνει να τον ξεχάσει και η ίδια. Φυσικά, αν η όπερα γραφόταν σήμερα, ο αλήτης θα τις είχε στείλει ένα e-mail ή στο τσακίρ κέφι ένα μήνυμα στο προφίλ της Butterfly στο Facebook στο Καραβοτσακισμένη18years, και θα είχαμε γλυτώσει τα έξοδα ενός ρόλου στην όπερα.
Όμως η μικρή Γιαπωνέζα δεν έχει παίξει το τελευταίο της χαρτί. Βγάζει από το σπίτι το μικρό γαλανομάτικο μούλικο που έκανε στο τέλος της προηγούμενης πράξης (όχι που είμαι σίγουρος πως λέγατε πως αυτά για τα φασώματα και τα σεκσάκια τα έβγαλα από την κοιλιά μου) και το δείχνει στον Πρόξενο.
Αυτός, πιο κάγκουρας και από τον Pinkerton την ρωτάει αν όντως το παιδί είναι του Αμερικανού.
-Yo, μπάρμπα, του λεεί η Butterfly. Ξέρεις πολλούς Ιάπωνες να βγαίνουν σε αυτά τα χρώματα?
Anna Tomowa-Sintow "E questo?... Che tua madre" 1985
Ξάφνου, ένας κανονιοβολισμός ακούγεται και βλέπουν το πλοίο του Pinkerton να μπαίνει στο λιμάνι (καλά what where the chances in that!!!!).
Λίγες ώρες αργότερα, ο Πρόξενος, ο Pinkerton και μια ασπρουλιάρα γκόμενα φτάνουν στο τίμιο σπιτικό της Butterfly. Εκεί βρίσκουν την Suzuki να καθαρίζει σαρδέλες για το μεσημεριανό σούσι, και της λένε να ειδοποιήσει την κυρά της πως ήρθαν οι Pinkertons να πάρουν το παιδί της Butterfly στην Αμερική όπου θα ανατραφεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις, και χρόνια αργότερα οι απόγονοί του μεγαλωμένοι με junk food και sitcom tv, θα φέρουν κάποια στιγμή τη Δημοκρατία στις χώρες της Μέσης Ανατολής.
Ο Pinkerton αποχωρεί για να μην εξαγριωθεί η Butterfly, η οποία τους ειδοποιεί πως συναινεί αλλά θέλει μισή ώρα να ετοιμαστεί για να αποχαιρετίσει το παιδί.
Η ιστορία μας όμως δεν διαδραματίζεται στη Μέση Ανατολή αλλά στην Άπω. Οπότε η μικρή προδομένη Butterfly αντί να ζωστεί εκρηκτικά και να τινάξει το Αμερικανικό Προξενείο στον αέρα, παίρνει το μαχαίρι με το οποίο είχε αυτοκτονήσει ο πατέρας της και ετοιμάζεται να δώσει τέλος στην ζωή της.
Λίγο πρίν όλα τελειώσουν όμως εμφανίζεται μπροστά της ο γιός της και ακολουθεί μια από τις πιο συγκινητικές σκηνές στην ιστορία της όπερας. Η Butterfy αποχαιρετά για πάντα το παιδί της και το στέλνει στον κήπο να παίξει, ενώ η ίδια αυτοκτονεί. Always too late, ο Pinkerton επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος πνιγμένος από τις ενοχές και την ντροπή για να βρεί νεκρή την μικρούλα Butterfly θύμα της ίδιας της αγάπης και της ευπιστίας...
Raina Kabaivanska-"Tu Tu Tu/Piccolo Addio"
_____________________________________________________________________________________
Υ.Γ 1: Για να μην παρεξηγηθώ, να επισημάνω πως σεξιστικά ή άλλα σχόλια μη politically correct,
Υ.Γ 2: Δείτε και κανά από τα βίντεα (οπωσδήποτε τα Un bel di και το φινάλε της όπερας) που σας βάζω αν έχετε διάθεση, μην διαβάζετε μόνο το κείμενο...στην μουσική του Puccini είναι η ουσία όχι στις δικές μου μπαρούφες.