Στην οσμή του βρεγμένου χώματος μετά την καταιγίδα
Στο ταξίδι στους δακτυλίους του Κρόνου που είσαι σίγουρος πως θα κάνεις
Στα γέλια των δικών σου ανθρώπων
Στα όνειρα που σταμάτησες να βλέπεις
Στην ψυχή του Ταννχώυζερ που έχει σωθεί από το τελευταίο δάκρυ της Ελίζαμπετ
Στην πεποίθηση πως όλα και όλοι πήραν το δρόμο τους
Στο καθάριο βλέμμα
Στη σταθερή φωνή
Στις επιθυμίες του
Στη μουσική ενός τσέλου
Επιτέλους,…ηρεμία.
