ok προσπαθώ ο άνθρωπος να μπώ σε εορταστικό κλίμα και να γράψω καμιά καλοσύνη και δεν με αφήνουν να αγιάσω.
Δηλαδή τι παριστάνει αυτή η μεταλλική κατασκευή που σε υποδέχεται (πολύ ταιριαστά) μέσα στα σκουπίδια καθώς πηγαίνεις στον Σταθμό του Ηλεκτρικού στον Πειραιά? Φουγάρο τρένου? φουγάρο πλοίου? Μήπως είναι απλά φαλλικό σύμβολο?
Ακόμη όμως κι αν είχαν απάντηση τα 2 προηγούμενα θεμελιώδη ερωτήματα, υπάρχει κάποιος που να μπορεί να μου απαντήσει τι δουλειά είχαν να φυτευθούν όχι ένας άλλα τέσσερις (4) φοίνικες στην κορυφή της 10 μέτρα και βάλε από το έδαφος? Ποιος θα τους ποτίζει? Έχουν αρκετό χώμα να αναπτυχθούν? Πόσο θένε να μας τρελάνουν? Και για να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη, μπορεί κάποιος να μας πεί πόσο στοίχισε αυτο το εξάμβλωμα άνευ λειτουργικής ή αισθητικής αξίας, και πόσο πάνε στην τελική οι "μίζες" για την αγορά φοινικοειδών που τα τελευταία χρόνια βάζουμε και στον κώλο μας? (Jingle bells, jingle bells...there for a fucking Christmas spirit).
Υ.Γ: Το γκομενάκι που κατεβαίνει τις σκάλες με το καταπληκτικό κωλαράκι παρακαλείται να επικοινωνήσει με τα γραφεία της διεύθυνσης. Ευχαριστώ.
Στο πικ-άπ, η Leonora (όχι αυτή της Δύναμης του πεπρωμένου από τα προηγούμενα πόστ, αλλά της όπερας Il Trovatore επίσης του G. Verdi), αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της Manrico προσφέροντας τον εαυτό της ως αντάλλαγμα στον Conte Di Luna που την πωθεί εδώ και 3,5 πράξεις. Στην πραγματικότητα έχει ήδη φαρμακωθεί γιατί προτιμά να πεθάνει παρά να κάτσει σε άλλον άντρα από αυτόν που αγαπά (ααααχχχ). Ο Κόμης δέχεται, εκείνη άδει από χαρά για την σωτηρία του αγαπημένου της (το απόσπασμα που ακούτε-λέμε τώρα) και όλα βαίνουν προς την τελική τους λύση.
Επειδή όμως το Ιταλικό Μελόδραμα δεν είναι ταινία με την Sandra Bulock για να έχει ευτυχή κατάληξη, η Leonora τα τινάζει με συνοπτικές διαδικασίες (καμιά 15 αρία λεπτά τραγουδιού δηλαδή), ο ξεγελασμένος Κόμης εκτελεί τον Manrico only to find out πώς ήταν ο χαμένος του αδερφός που έψαχνε εδώ και χρόνια και έτσι να πληρωθεί με αίμα η κατάρα μιας γριάς τσιγγάνας μάγισσας.
Ερμηνεύει η Μαρία Κάλλας (έλα που μου θέλετε και πάλι λίνκ) και άλλος ένας που δεν θυμάμαι γιατί δεν βρίσκω το εξώφυλλο του cd να δώ την διανομή χαχαχαχαχα
Στο πικ-άπ, η Leonora (όχι αυτή της Δύναμης του πεπρωμένου από τα προηγούμενα πόστ, αλλά της όπερας Il Trovatore επίσης του G. Verdi), αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της Manrico προσφέροντας τον εαυτό της ως αντάλλαγμα στον Conte Di Luna που την πωθεί εδώ και 3,5 πράξεις. Στην πραγματικότητα έχει ήδη φαρμακωθεί γιατί προτιμά να πεθάνει παρά να κάτσει σε άλλον άντρα από αυτόν που αγαπά (ααααχχχ). Ο Κόμης δέχεται, εκείνη άδει από χαρά για την σωτηρία του αγαπημένου της (το απόσπασμα που ακούτε-λέμε τώρα) και όλα βαίνουν προς την τελική τους λύση.
Επειδή όμως το Ιταλικό Μελόδραμα δεν είναι ταινία με την Sandra Bulock για να έχει ευτυχή κατάληξη, η Leonora τα τινάζει με συνοπτικές διαδικασίες (καμιά 15 αρία λεπτά τραγουδιού δηλαδή), ο ξεγελασμένος Κόμης εκτελεί τον Manrico only to find out πώς ήταν ο χαμένος του αδερφός που έψαχνε εδώ και χρόνια και έτσι να πληρωθεί με αίμα η κατάρα μιας γριάς τσιγγάνας μάγισσας.
Ερμηνεύει η Μαρία Κάλλας (έλα που μου θέλετε και πάλι λίνκ) και άλλος ένας που δεν θυμάμαι γιατί δεν βρίσκω το εξώφυλλο του cd να δώ την διανομή χαχαχαχαχα