Το αφιέρωμα αυτό έπρεπε τελικά να είχε γίνει στις 23 του μήνα και όχι στις 27. Άλλα με τα ξύδια έχασα το μέτρημα (και το μέτρο είναι η αλήθεια) οπότε γιορτάζω με καθυστέρηση τα 7 πρώτα χρόνια μου στο θαυμαστό κόσμο της όπερας.
Η όπερα με βρήκε σε μιά φάση μεγάλων αλλαγών στη ζωή μου. Με μία σχολή που είχε μόλις τελειώσει, και το ξεκίνημα της προετοιμασίας για μια νέα (αυτή που είμαι τώρα δηλαδή) παράλληλα με δουλεία και λιγοστό ελεύθερο χρόνο. Σε προσωπικό επίπεδο, ο πολυετής μονόπλευρος και ανεκπλήρωτος έρωτας είχε διολισθήσει σε μια θνήσκουσα φιλία που θα πέθαινε οριστικά 9 μήνες μετά...
Και κάπου εκεί βρήκα "καταφύγιο" στις τραγικές ιστορίες των ηρωίδων και των ηρώων του οπερατικού σύμπαντος (όχι πως όλες οι ιστορίες στην όπερα τελειώνουν με αίμα, υπάρχουν κι αυτές που έχουν happy end).
Οι άνθρωποι στην όπερα τολμούν. Οι άνθρωποι στην όπερα αγαπούν. Μα το κυριότερο, οι άνθρωποι στην όπερα τολμούν να αγαπούν, ακόμη κι όταν γνωρίζουν πως θα τους ενώσει τελικά μόνον ο θάνατος. Αυτή τους την τόλμη την αγαπώ και την φθονώ ταυτόχρονα, και σε αυτήν βρίσκω συχνά παρηγοριά...
Όμως αυτά συμβαίνουν στο μύθο, στα παραμύθια όχι την πραγματική ζωή. Βάζω λοιπόν ένα cd να ακούσω να ταξιδέψω και να ονειρευτώ και σας χαιρετώ με μερικά ηχητικά και οπτικά αποσπάσματα.
Το πρώτο μου εισιτήριο για παράσταση όπερας
Deh! Non volerli vittime-Το φινάλε της όπερας "Νόρμα" του Vincenzo Bellini
_
Fiorenza Cossotto (1973)
Υ.Γ: Εδώ και καιρό που σκεφτόμουν το αφιέρωμα αυτό, είχα σκοπό να σας μιλήσω για την πρώτη μου παράσταση, το πρώτο μου cd, για μουσική ερμηνευτές και συνθέτες, καθώς και να παραθέσω πολύ περισσότερο οπτικοακουστικό υλικό, και τελικά μου βγήκε κάτι εντελώς άλλο...όπως όλα σχεδόν στη ζωή μου. Πληροφορίες για τα έργα τους συνθέτες και τους ερμηνευτές μπορείτε άνετα να βρείτε στην Wikipedia και πολλά άλλα σαϊτς αρκεί να τα googλήσετε. Δεν ήθελα να το κάνω εδώ μάθημα ιστορίας της όπερας οπότε γιαυτό και δεν έβαλα περισσότερες πληροφορίες.
Η όπερα με βρήκε σε μιά φάση μεγάλων αλλαγών στη ζωή μου. Με μία σχολή που είχε μόλις τελειώσει, και το ξεκίνημα της προετοιμασίας για μια νέα (αυτή που είμαι τώρα δηλαδή) παράλληλα με δουλεία και λιγοστό ελεύθερο χρόνο. Σε προσωπικό επίπεδο, ο πολυετής μονόπλευρος και ανεκπλήρωτος έρωτας είχε διολισθήσει σε μια θνήσκουσα φιλία που θα πέθαινε οριστικά 9 μήνες μετά...
Και κάπου εκεί βρήκα "καταφύγιο" στις τραγικές ιστορίες των ηρωίδων και των ηρώων του οπερατικού σύμπαντος (όχι πως όλες οι ιστορίες στην όπερα τελειώνουν με αίμα, υπάρχουν κι αυτές που έχουν happy end).
Οι άνθρωποι στην όπερα τολμούν. Οι άνθρωποι στην όπερα αγαπούν. Μα το κυριότερο, οι άνθρωποι στην όπερα τολμούν να αγαπούν, ακόμη κι όταν γνωρίζουν πως θα τους ενώσει τελικά μόνον ο θάνατος. Αυτή τους την τόλμη την αγαπώ και την φθονώ ταυτόχρονα, και σε αυτήν βρίσκω συχνά παρηγοριά...
Όμως αυτά συμβαίνουν στο μύθο, στα παραμύθια όχι την πραγματική ζωή. Βάζω λοιπόν ένα cd να ακούσω να ταξιδέψω και να ονειρευτώ και σας χαιρετώ με μερικά ηχητικά και οπτικά αποσπάσματα.
Το πρώτο μου εισιτήριο για παράσταση όπεραςDeh! Non volerli vittime-Το φινάλε της όπερας "Νόρμα" του Vincenzo Bellini
Η Ιέρεια Norma εκλιπαρεί να μην πληρώσουν τα παιδιά της τα δικά τις λάθη, αυτά που την οδηγούν σε θάνατο στην πυρά μαζί με τον αγαπημένο της Pollione. Ερμηνεύουν οι Maria Callas, Franco Corelli, Nicola Zaccaria, διευθύνει ο Tullio Serafin (Teatro alla Scala, 1961)
_
Oime! morri misento/Spirto del nume/A lui vivo, la tomba!-Σκηνή της καταδίκης "AIDA" Giuseppe Verdi
Η πριγκίπισσα Amneris έχει φροντίσει να παραδώσει στους Αιγύπτιους Ιερείς με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας τον Radames που απαρνήθηκε τον έρωτά της, για αυτόν της υπηρέτριας της Aida (οκ αυτό ακούγεται λόγο γελοίο ως υπόθεση αλλά που να σας εξηγώ τώρα τι έχει γίνει στις προηγούμενες 3 Πράξεις...). Anyway, η Amneris μετανιωμένη για την πράξη της επειδή ακόμη αγαπάει τον Radames ακούει τους Iερείς να τον καταδικάζουν και προσπαθεί να τους πείσει να τον λυπηθούν. Όταν δεν το καταφέρνει τους λούζει με μια περιποιημένη κατάρα.
Shirley Verrett (1971)
Shirley Verrett (1971)
Fiorenza Cossotto (1973)
Mild und leise- Ο περίφημος θάνατος της Ιζόλδης, liebestod (θανατος από έρωτα) "Tristan und Isolde" Richard Wagner
ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑ ΒΙΔΟΥ ¨ΟΠΕΡΑ ΕΔΕΙ ΔΕΙΞΕ"
__________________________________________________________________Υ.Γ: Εδώ και καιρό που σκεφτόμουν το αφιέρωμα αυτό, είχα σκοπό να σας μιλήσω για την πρώτη μου παράσταση, το πρώτο μου cd, για μουσική ερμηνευτές και συνθέτες, καθώς και να παραθέσω πολύ περισσότερο οπτικοακουστικό υλικό, και τελικά μου βγήκε κάτι εντελώς άλλο...όπως όλα σχεδόν στη ζωή μου. Πληροφορίες για τα έργα τους συνθέτες και τους ερμηνευτές μπορείτε άνετα να βρείτε στην Wikipedia και πολλά άλλα σαϊτς αρκεί να τα googλήσετε. Δεν ήθελα να το κάνω εδώ μάθημα ιστορίας της όπερας οπότε γιαυτό και δεν έβαλα περισσότερες πληροφορίες.
