Ένα τυπικό αμερικανικό ζευγάρι, με τα παιδάκια του, την δουλίτσα του (ο άντρας φυσικά) το σπιτάκι τους, και ένας μανιακός δολοφόνος, μιλάμε άλλωστε για βιβλίο του King. Τι θα συμβεί όταν η σύζυγος καταλάβει πως ο αντρούλης της μακελεύει στα ρεπό του αθώες κορασίδες; Και μάλιστα όταν ο τελευταίος καταλάβει πως η σύζυγος κατάλαβε;
Θα συμβεί μια από τις χειρότερες πιο βαρετές ταινίες όλων των εποχών. ΔΕΝ είναι cult, ΔΕΝ είναι camp, ΔΕΝ είναι καν trash. Είναι απλά χειρότερη και από επιπέδου ALTER που θα λέγαμε και με τον αδερφό μου. Κάκιστο σενάριο, αν είναι έτσι και το βιβλίο-ντροπή για Stephen King, αισχρές ερμηνείες...δεν, δεν έχω λόγια για να περιγράψω την αθλιότητα.
Όχι 5.1 βαθμός δεν της αξίζει στο imdb, αλλά κάτω από το μηδέν. Δύο άνθρωπες καθίσαμε στον καναπέ να την δούμε, ένας κατάφερε να την τελειώσει (ποιος άραγε;) και αυτό για να μην σηκωθεί και ξυπνήσει τον έτερο που κοιμόταν σε κωματώδη κατάσταση.
Αν βγει ποτέ στους κινηματογράφους σας εκλιπαρώ να μην την δείτε. Θα χάσετε τα λεφτά και τον χρόνο σας. Ούτε για κατέβασμα. Το ποστ αυτό είναι μια έκκληση για να μείνετε μακριά, μια σύσταση προσοχής του Υπουργείου Υγείας.
Εγώ σας προειδοποίησα και αμαρτίαν ουκ έχω. Καλό σας βράδυ.
Υ.Γ: Στην αρχή πιστεύαμε πως πονούσαν τα μάτια μας επειδή είχε ανέβει κατά λάθος ο κορεσμός των χρωμάτων στις ρυθμίσεις της τηλεόρασης. Ω, τι λάθος...