Ένας επισκέπτης (έτσι ονομάζεται και στην ταινία) στο σπίτι μεγαλοαστικής ιταλικής οικογένειας γίνεται καταλύτης ώστε τα μέλη της να αφυπνιστούν από την λήθη τους. Μια λήθη που φαίνεται να είναι συσσωρευμένη μέσα σε αιώνες παρακμής και πτώσης της ιταλικής κοινωνίας.
Σαγηνεύοντας ερωτικά όλα τα μέλη της οικογένειας, από την υπηρέτρια μέχρι τον πατέρα, συντρίβει τις αυταπάτες τους και τους οδηγεί σε επίπεδα συνειδητοποίησης που κανείς του δεν μπορεί να διαχειριστεί και να ελέγξει.
Το 1968 ο κόσμος βράζει. Αντιπολεμικό κίνημα στην Αμερική, Άνοιξη της Πράγας, Μάης του 68 και ο Παζολίνι φτιάχνει ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του πολιτικού κινηματογράφου. Με πλήθος συμβολισμών αλλά χωρίς να γίνεται ακαδημαϊκά δύσκολη, η ταινία σκίζει την αστική τάξη και και τον σαθρό κόσμο της ψευτοηθικής της. Ίσως για να μας πει στο τέλος, πως για το γκρέμισμα της άρχουσας τάξης δεν αρκεί παρά ένα καλό γαμήσι.
Σε ένα κατάμεστο (παρά το πανάκριβο εισιτήριο) Ζέφυρο (το πασίγνωστο θερινό στα Άνω Πετράλωνα) για άλλη μια φορά η υπέροχη αυτή ταινία του Παζολίνι. Όχι για να μην λένε και μερικοί πως έχει πεθάνει ο κινηματογράφος επειδή ο κόσμος δεν πηγαίνει κατά χιλιάδες να δει τα σκουπίδια που συνήθως μας σερβίρουν οι αίθουσες.
Πολύ καλή σας μέρα :)
Το 1968 ο κόσμος βράζει. Αντιπολεμικό κίνημα στην Αμερική, Άνοιξη της Πράγας, Μάης του 68 και ο Παζολίνι φτιάχνει ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του πολιτικού κινηματογράφου. Με πλήθος συμβολισμών αλλά χωρίς να γίνεται ακαδημαϊκά δύσκολη, η ταινία σκίζει την αστική τάξη και και τον σαθρό κόσμο της ψευτοηθικής της. Ίσως για να μας πει στο τέλος, πως για το γκρέμισμα της άρχουσας τάξης δεν αρκεί παρά ένα καλό γαμήσι.
Σε ένα κατάμεστο (παρά το πανάκριβο εισιτήριο) Ζέφυρο (το πασίγνωστο θερινό στα Άνω Πετράλωνα) για άλλη μια φορά η υπέροχη αυτή ταινία του Παζολίνι. Όχι για να μην λένε και μερικοί πως έχει πεθάνει ο κινηματογράφος επειδή ο κόσμος δεν πηγαίνει κατά χιλιάδες να δει τα σκουπίδια που συνήθως μας σερβίρουν οι αίθουσες.
Πολύ καλή σας μέρα :)
