Αφιερωμένο στην Cathrine που μου έδωσε τις φωτογραφίες και είναι κάτα δήλωσή της χουζουρλού και υπναρού, και σε όλα τα γατούλια της μπλογκόσφαιρας, στα γατούλια των φίλων μπλόγκερς που μου προκαλουν αλεργία όταν πάω σπίτια τους, και σε όλους, όλους όλους εσάς που θα θέλατε το πρωί λίγα λεπτά υπνο παραπάνω.
ΜΙΑΟΥ
Υ.Γ: Στο πικ-απ δίπλα ακούτε το "Ντουέτο για 2 γάτες", από τις Ruth Rosique και Marina Pardo, του μέγιστου Gioachino Rossini (ναι αυτού με τις όπερες Κουρέας της Σεβίλης, Ιταλίδα στο Αλγέρι και πολλές άλλες), γιατί συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε τους κλασικούς ακόμα και για μια απλή καλημέρα.
