Τότε δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία (καλά στα κανάλια καθόλου νομίζω) αλλά και στα μπλόγκ λίγοι ασχολήθηκαν. Ίσως διότι πιστεύαμε πως η δικαίωση του συνανθρώπου μας ήταν αυτονόητη.
Να όμως που όπως διαβάζω στον φίλο Thoma Xomeriti η δικαιοσύνη είχε άλλη άποψη. Δεν θα μπώ στην διαδικασία να κρίνω την απόφαση από την νομική της πλευρά μιας και δεν το κατέχω το θέμα.
Όμως θα ήθελα να πώ το εξής στους κυρίους και τις κυρίες συναδέλφους του εργαζόμενου: Πόσο μαλάκες ήσαστε για να ζητήσετε την απόλυση του ανθρώπου την στιγμή που ίσως περισσότερο από ποτέ θα την χρειαζόταν από οικονομικής και ψυχολογικής άποψης? Δεν γνωρίζετε πως μεταδίδεται ο ιός? Τόσο άσχετοι και ανενημέρωτοι ποια? Τόσο απάνθρωποι? Ντροπή σας, ή μάλλον ντροπή μας, όλων μας ως κοινωνία.
UPDATE
Μετά την επισήμανση του φίλου basnia ένα απόσπασμα από σημερινό άρθρο της Ελευθεροτυπίας (το πλήρες κείμενο εδώ).
"Ο Αρειος Πάγος δέχθηκε ότι δεν είναι παράνομη η απόλυση εργαζομένου φορέα του AIDS, διότι δεν έγινε από λόγους εχθρικότητας, εμπάθειας ή εκδικητικότητας αλλά για να εξασφαλιστεί η ηρεμία των υπόλοιπων συναδέλφων του που είχαν ζητήσει την απομάκρυνσή του λόγω της σοβαρότατης μεταδοτικής νόσου. Οι πιέσεις τους ανάγκασαν την εργοδοσία να τον απολύσει για να αποκατασταθεί η εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης, που είχε διαταραχθεί από τον φόβο και την ανασφάλεια που ένιωθαν για την υγεία τους."
