και εκεί που η Schaubuhne μας είχε συνηθίσει σε διαφόρων ειδών σκηνοθετικές "ακρότητες", δοκιμάζοντας ίσως κάποιες φορές τις αντοχές μας, ήρθε η παράσταση του John Gabriel Borkmann να μας επαναφέρει στην απλότητα μιας "κλασικής" σκηνοθεσίας που δεν "καπελώνει" αλλά αναδεικνύει το κείμενο. Και τι κείμενο είναι η αλήθεια!!!
Πάλι καλά πάντως που υπάρχει και το Φεστιβάλ Αθηνών και έμαθα τον Ίψεν χαχαχαχα
________________________________________________
Όσο για την μουσική, παραμένουμε στο μη απλό, μη κλασικό Γαλλικό Μπαρόκ και στον πατριάρχη του τον Jean Baptiste Lully (1632-1687).
(Είμαι που είμαι Grande αδερφή, με τόσο Γαλλικό Μπαρόκ έχω αρχίσει να νοιώθω τελείως Βερσαλία χαχαχαχα).
ΘΑ έχομε ένα υπέροχο Σου-Κου το βλέπω :)
Cadmus et Ηermione
Persee
