Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στον Πειραιά και μεταφερόμαστε 2 στενά πιο πάνω από το προηγούμενο πόστ, στη συμβολή των οδών Βασιλέως Γεωργίου του Α και Ηρώων Πολυτεχνείου.
Και ναί, ω του θαύματος βλέπουμε όχι απλά σκαλωσιές, όπως συχνά στο παρελθόν, αλλά πραγματικές εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ενός κτηρίου πολύπαθου από τους 2 σεισμούς του (81 και του 99) και την αδιαφορία της Πολιτείας (πολιτών συμπεριλαμβανομένων μη ξεχνιόμαστε).
(η 2η φωτογραφία είναι από εδώ http://news.pathfinder.gr/photoscope/culture/news/7914.html)
Και ναί, ω του θαύματος βλέπουμε όχι απλά σκαλωσιές, όπως συχνά στο παρελθόν, αλλά πραγματικές εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ενός κτηρίου πολύπαθου από τους 2 σεισμούς του (81 και του 99) και την αδιαφορία της Πολιτείας (πολιτών συμπεριλαμβανομένων μη ξεχνιόμαστε).
(η 2η φωτογραφία είναι από εδώ http://news.pathfinder.gr/photoscope/culture/news/7914.html)Έτσι ελπίζω σε λίγα χρόνια να μπορέσουμε να απολαύσουμε ξανά σε όλο του το μεγαλείο το θέατρο στο οποίο είδα στα νιάτα μου την Ντενίση ως Θεοδώρα (ok I know I am bad αλλά δεν μπόρεσα να κρατηθώ χαχαχα)
ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα καθώς πλησιάζουμε το τέλος της Αποκριάς. Να είσαστε όλοι και όλες καλά.
ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα καθώς πλησιάζουμε το τέλος της Αποκριάς. Να είσαστε όλοι και όλες καλά.Υ.Γ: Στο νέο πικ-απ (διότι το παλιό σταμάτησε να δέχεται το ανέβασμα νέων μουσικών κομματιών) ακούτε το After the requiem [έργο για 2 βιόλες και τσέλο του 1990] του Gavin Bryars έτσι για μια αλλαγή από τις ηρωίδες του μελοδράματος.
