Σε όλους όσους τις τελευταίες μέρες με πετυχαίνουν στον msn σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ανέχονται την κλάψα μου θέλω να πώ ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, και να ζητήσω συγνώμη που σας πρήζω με τα προβλήματά μου, και που τον τελευταίο καιρό ίσως δεν πολύ ακούω τα δικά σας έτσι που είμαι στον κόσμο μου.
Η κολοσσιαία πανωλεθρία της εξεταστικής, θέματα με δουλειά και τα γνωστά προσωπικά έχουν συντελέσει στο να μήν είμαι και η καλύτερη e-παρέα τον τελευταίο καιρό.
Ιδιαιτέρως να ευχαριστήσω όσους χθές το βράδυ και σήμερα το πρωί μίλησαν μαζί μου, μπορεί να μην το καταλάβατε αλλά μου έκανε καλό που ήξερα πως είσαστε εκεί. Και επειδή 2 από σας φιλαράκια μου σας τρόμαξα με αυτά που είπα το πρωί, εσάς σας ζητάω διπλά συγνώμη και σύντομα που θα βρεθούμε και από κοντά θα τα πούμε.
Αυτή τη στιγμή, Τρίτη 11/03/2008 και ώρα 21:00 είμαι καλά, μιλήσαμε με κάποιους από εσάς κάναμε πλακίτσα και είμαι οκ. Σε λίγες μέρες, ή ώρες δεν ξέρω. Οι αιτίες είναι πάντα, μάλλον ακόμα εκεί.
Πάντοτε ανάποδος, τώρα που οι άλλοι βγάζουν τις μάσκες εγώ βάζω τη δικιά μου αυτή της ευτυχίας ελπίζοντας πως όταν την βγάλω το χαμόγελο απο κάτω θα είναι αληθινό.
Να είσαστε όλοι πολύ, πολύ καλά, σας φιλώ.
___________________________________________________________
Υ.Γ: Και για να γιορτάσω την καλή μου διάθεση, σας αφήνω με 2 αποσπάσματα από την όπερα "La Cenerendola" - (Η Σταχτοπούτα δηλαδή) του Rossini, επειδή απλά είναι απίστευτα χαρούμενα και "ανεβαστικά". Προσέξτε στο δεύτερο βίντεο, πως απολαμβάνει η Cecilia Bartoli το τραγούδι της, σαν να βιώνει μια πραγματική στιγμή ευτυχίας....Αυτό εύχομαι σε όλους μας.
Η κολοσσιαία πανωλεθρία της εξεταστικής, θέματα με δουλειά και τα γνωστά προσωπικά έχουν συντελέσει στο να μήν είμαι και η καλύτερη e-παρέα τον τελευταίο καιρό.
Ιδιαιτέρως να ευχαριστήσω όσους χθές το βράδυ και σήμερα το πρωί μίλησαν μαζί μου, μπορεί να μην το καταλάβατε αλλά μου έκανε καλό που ήξερα πως είσαστε εκεί. Και επειδή 2 από σας φιλαράκια μου σας τρόμαξα με αυτά που είπα το πρωί, εσάς σας ζητάω διπλά συγνώμη και σύντομα που θα βρεθούμε και από κοντά θα τα πούμε.
Αυτή τη στιγμή, Τρίτη 11/03/2008 και ώρα 21:00 είμαι καλά, μιλήσαμε με κάποιους από εσάς κάναμε πλακίτσα και είμαι οκ. Σε λίγες μέρες, ή ώρες δεν ξέρω. Οι αιτίες είναι πάντα, μάλλον ακόμα εκεί.
Πάντοτε ανάποδος, τώρα που οι άλλοι βγάζουν τις μάσκες εγώ βάζω τη δικιά μου αυτή της ευτυχίας ελπίζοντας πως όταν την βγάλω το χαμόγελο απο κάτω θα είναι αληθινό.
Να είσαστε όλοι πολύ, πολύ καλά, σας φιλώ.
___________________________________________________________
Υ.Γ: Και για να γιορτάσω την καλή μου διάθεση, σας αφήνω με 2 αποσπάσματα από την όπερα "La Cenerendola" - (Η Σταχτοπούτα δηλαδή) του Rossini, επειδή απλά είναι απίστευτα χαρούμενα και "ανεβαστικά". Προσέξτε στο δεύτερο βίντεο, πως απολαμβάνει η Cecilia Bartoli το τραγούδι της, σαν να βιώνει μια πραγματική στιγμή ευτυχίας....Αυτό εύχομαι σε όλους μας.
