Δημόσιος χώρος, υλικός ή άυλος, δεν είναι μόνον ο ελεύθερα προσβάσιμος αλλά και ο ελεύθερα χρησιμοποιούμενος (λέω εγώ, και όποιος θέλει μπορεί να διαφωνήσει φυσικά).
Χθές το μεσημέρι λοιπόν μία ομάδα Πολιτών χρησιμοποίησε την Κρατική Τηλεόραση με ειρηνικό τρόπο (αυτό το σημειώνω), ως "βήμα" για να προβάλει τις απόψεις της, τις απόψεις μας αν θέλετε, καθιστώντας για πρώτη φορά την Κρατική τηλεοπτική συχνότητα πραγματικά ΔΗΜΟΣΙΑ.
Ένα μεγάλο μπράβο, και εύχομαι σε ανάλογη συνέχεια και στο μέλλον. Για το συμβάν ενημερώθηκα από εδώ, (απ' όπου και η φωτγραφία), και το βίδεο το τζούρνεψα από την art-em-is-free. (μόλις είδα πως το βίδεο το έχει ανεβάσει και η ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗ, τώρα παίδες, ποιος πρώτος ποιός δεύτερος δεν ξέρω).
Στο πικ-απ, ακούμε το allegro από το concerto grosso no. 11 in D minor του Antonio Vivaldi στην (είμαι σίγουρος κατά πολλούς) "βέβηλη" μεταγραφή για ορχήστρα του Leopold Stokowski από το παρακάτω cd.
Καλημέρα σε όλους και πολλά φιλιά.
