Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

ΕΞ' ΕΠΑΦΗΣ

Τελικά έχασα πολλά για να είμαι τόσο μικρούλης την δεκαετία του 80-αντιπαρέρχομαι των φασκελωμάτων και συνεχίζω. Ακούγοντας λοιπόν την θρυλική ηχογράφηση των παραστάσεων Πάριου-Αλεξίου-Γαλάνης έπεσα πάνω στο "Εξ' επαφής". Και κόλλησα άγρια!!! Ε να μην το μοιραστώ μαζί σας?

 Μοιάζεις με τρομοκράτη
που όταν γυρνώ την πλάτη
με βόμβες μου ανατινάζεις τη ζωή


Μου στέλνεις μανιφέστα

και μου ζητάς τα ρέστα
στήνεις παγίδες απ' το βράδυ ως το πρωί 



Εξ επαφής

πυροβολείς και τρέχεις να μου κρυφτείς
αφήνεις ίχνη όμως και θα βρεθείς
καλύτερα λοιπόν να μου παραδοθείς



Εξ επαφής

μ' αυτά τα μάτια σου στα άκρα με εξωθείς
αφήνεις ίχνη όμως και θα βρεθείς
καλύτερα να μου παραδοθείς



Γλυκέ μου τρομοκράτη

το τρίτο μου το μάτι
είναι στ' αλήθεια λίγο καταστροφικό



Στα δίχτυα σου με φέρνει

για να με αρρωσταίνει
μα σ' αγαπάω μ' ένα τρόπο εκρηκτικό


[οι στίχοι από εδώ]

Πριν σας αφήσω με την βεβαιότητα πως ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο σου-κού, μερικές ακόμα φωτογραφίες από την αναλογική μου μηχανή. Πολλά φιλιά σε όλους. 





Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΜΠΑΡ ΤΗΣ ΤΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ

Αρλέτα, 1985, από τον δίσκο "Τσάι Γιασεμιού" όπως λέει και ο youtuber που το έχει ανεβάσει. Αλήθεια πως μου είχε ξεφύγει τόσα χρόνια αυτό το μικρό αριστούργημα? Από χτές που το άκουσα πρώτη φορά, το έχω λιώσει στο mp3φωνο. Και έτσι απλά και χωρίς λόγο το μοιράζομαι μαζί σας, μαζί με μερικές φωτογραφίες που τράβηξα στα πλαίσια του σεμιναρίου φωτογραφίας της Π.Ο.Φ.Π.Α.   και της επιστροφής μου στην αναλογική (με film) φωτογραφία







Ένα υπέροχο καλό βράδυ και καλή βδομάδα σε όλους σας παίδες. 

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΑΣΤΡΑ Vol. 1


Cosmos: A Personal Voyage. Το θρυλικό ντοκιμαντέρ για το σύμπαν και τα άστρα, και μια από τις ομορφότερες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας. Με θυμάμαι να χάνομαι στον υπέροχο πραγματικά κόσμο εικόνων και γνώσης με οδηγούς την φωνή του Carl Sagan και την μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Καιρός νομίζω να επαναλάβω αυτό το ταξίδι στα άστρα, το ταξίδι σε μια τόσο γλυκιά παιδική ανάμνηση. Στους καιρούς άλλωστε που διανύουμε χρειαζόμαστε την ομορφιά όπου και όπως μπορούμε να την βρούμε. 
Πολύ καλό σας βράδυ παίδες :)

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (RELOADED)

Κυβέρνηση τελικά ούτε χτές φτιάξαμε, μήπως και που είχαμε 40 χρόνια τώρα τι καταλάβαμε, αλλά περάσαμε υπέροχα στου Παύλου του Μυστήριου και του ακόμα ποιο μυστήριου Μπάρμαν του και κλειδοκράτορα του Πύργου. Η αλήθεια είναι πως περάσαμε καλύτερα από όσο φάνηκε ή μάλλον ακούστηκε από τα μικρόφωνα μιας και χτές ήταν παρθενιά για εμένα και ήμουν πολύ σφιγμένος (αυτό τώρα ακούστηκε λίγο πρόστυχο ή απλά φταίει το βρωμερό μυαλό μου??). 
Ελπίζω όσοι μας ακούσατε να περάσατε καλά (σας ευχαριστούμε όλους για τα μηνύματα) και πού ξέρετε παίζει να το επαναλάβουμε με κάποιο trash θέμα όπως τα καμένα της Eurovision που λέγαμε και χτές. 
Σήμερα στον PBRadio καλεσμένη του Μικρού Λουστράκου στις 21:00 θα είναι η αγαπημένη Fevis και στο μέλλον γιατί όχι η κουμπαρούλα μου. 
Πολύ καλημέρα σε όλους σας. 

Στην μουσική μας, η Amanda Lear να διασκευάζει Bach στο δικό της Αλφάβητο. 

Για όποιον δεν άκουσε ήδη τις 2 εκπομπές, ο Λουστράκος τις ανέβασε εδώ. Καλή σας ακρόαση. 

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ...

...θα είμαι σήμερα το βράδυ στις 9 φιλοξενούμενος του Παύλου του Μυστήριου ή αλλιώς του Μικρού λουστράκου (εγώ είμαι όπως καταλαβαίνετε είμαι ο μικρός πουστράκος χαχαχα), για να σχολιάσουμε την επικαιρότητα, να κράξουμε αυτούς που το ζητάει ο οργανισμός τους και γενικά για να περάσουμε καλά. 
Ελπίζω να μας κάνετε σήμερα παρέα στον PBRadio.

Στις μουσικές θα ακούσουμε μεγάλες γυναίκες ερμηνεύτριες. Δυστυχώς για εσάς τις διάλεξα εγώ χαχαχα. 

Σας αφήνω με την μουσική που θα ανοίξει και την σημερινή ραδιοφωνική εκπομπή, μια disco διασκευή του πρώτου μέρους της 5ης συμφωνίας του Μπετόβεν. Διότι και το 1976 έγινε, χρονιά που γεννήθηκα, και συνδυάζει τις 2 μουσικές μου αγάπες την disco και την κλασική. Πολύ καλή σας μέρα.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

ΔΙΑΒΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Αναπολώ την εποχή που μπορούσα να ξεχαστώ χωρίς ενοχές στο σύμπαν ενός βιβλίου. Να αφεθώ στις λέξεις και τις φράσεις που κεντούν τον κόσμο του, των λίγων ή πολλών σελίδων του χωρίς να χρειάζεται να "κλέψω" χρόνο για αυτό.

Για κάποιο ακαθόριστο λόγο αυτή την αίσθηση είχα από την στιγμή που έπιασα στα χέρια μου το πρώτο μυθιστόρημα του Ρωμανού Σκλαβενίτη-Πιστοφίδη "Διαβάτες της πόλης" από τις εκδόσεις Απόπειρα


Και το διάβασα σχεδόν μονοκόμματα, με μια παιδική ανυπομονησία ως αν να υπήρχε περίπτωση κάποιος να μου το πάρει από τα χέρια αν αργούσα να το τελειώσω. Ένα "αστικό" μυθιστόρημα, αστικό με την έννοια πως οι ήρωες του είναι "γεννήματα" της πόλης και μάλιστα του κέντρου της, προορισμένοι/περιορισμένοι να επιβιώσουν μόνο εκεί (κάπως διαφορετικά ήθελα να το γράψω αυτό αλλά θα γινόμουν spoiler χαχαχα). Το ποιας πόλης δεν έχει σημασία, άλλωστε δεν κατονομάζεται πουθενά, σίγουρα όμως μιας πόλης όπως την φαντάζονται μεγάλοι αρχιτέκτονες, κοινωνιολόγοι, ή όπως ξέρουν ότι κάποιες όντως είναι, διάφοροι ταξιδευτές του κόσμου.  

Το βιβλίο μπορεί να ξεκινάει με την δολοφονία μιας διεφθαρμένης πρώην υπουργού με τσεκουριά στο κεφάλι (σας βλέπω που χαμογελάτε αλλά μην σας μπαίνουν ιδέες), όμως δεν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα. Θα σας βάλει σίγουρα στο "τριπάκι"να διαβάσετε μερικά από τα βιβλία που αναφέρονται, (ως γνήσια drama queen έβαλα πάνω πάνω στην λίστα την Άννα Καρένινα μουχαχα) ή να εξερευνήσετε κάποιες από τις μουσικές του.

Το σίγουρο είναι πως εγώ τουλάχιστον αναμένω ήδη την επόμενη συγγραφική προσπάθεια του μικρού γιατρού, ναι ο συγγραφέας είναι και γιατρός. Καλοτάξιδο λοιπόν το βιβλίο σου Ρωμανέ (καλοδιάβαστο σε όσους από εσάς πέσει στα χέρια σας) και εύχομαι και σε ανάλογα δημιουργήματα στο μέλλον.

Εύχομαι σε όλους σας καλό υπόλοιπο Σαββάτου, και μιαν υπέροχη Κυριακή, μακριά από εκλογικά του κώλου διλήμματα, δανειακές συμβάσεις και λοιπά καραγκιοζιλίκια.

Στην μουσική μας η άρια Vedro con mio diletto από την όπερα του Antonio Vivaldi, Giustino, ερμηνευμένο υπέροχα από τον Philippe Jaroussky


[μετάφραση από εδώ]
I will see with joy,
the soul of my soul
ll of content.
And if from my dear
heart of my heart f
u object
I be far away
every moment...
I will sigh, suffering

 Υ.Γ: Για κάποιον που με θέρμη υποστήριζε τα βιβλία στην ψηφιακή τους μορφή, πόσο ειρωνικό είναι που το πρώτο σου βιβλίο είναι τυπωμένο σε χαρτί??? χαχαχα δεν άντεξα να μην το γράψω αυτό

ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

Related Posts with Thumbnails