32 ONLY!!!!

32 Χρόνια στην πλάτη
32 Κιλά το κάθε μπούτι.
__________________________________________

Και αν αυτό δεν είναι το πιο άθλιο πόστ εορτασμού γενεθλίων να μη με λένε mahler76 (που δεν με λένε στην τελική...).

Μετά από 2 μέρες ξενύχτια φεύγω σε λίγο να παραδώσω ένα μάθημα σε χειρότερη κατάσταση δουλεμένο και από τη σεξουαλική μου ζωή. Μήπως να γράψω πάνω στη μακέτα πως κλείνω σήμερα τα 32 μπας και με περάσουν????

Δεν προλαβαίνω για τίποτε άλλο αυτή τη στιγμή. Σας αφήνω με το Waterloo των ΑΒΒΑ καθώς οδεύω στο δικό μου Βατερλό (όχι καλέ δεν πάω για σεξ για παράδοση εργασίας πάω)...
Κι αν βρώ χρόνο ίσως κάνω κανά update στο υπάρχον.
Ευχαριστώ όσους έστειλαν ήδη ευχές προσωπικά, τηλεφωνικά, με μηνύματα, με κούριερ κ.λ.π.

Y.Γ: Soula στείλε τις ηχογραφήσεις να τους πεθάνουμε όλους.

Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen (THE - THIS IS YOUR LAST CHANCE ATHENS, SING YOU MOTHERFUCKERS - UPDATE)

The arrival of the Queen of the Night. Stage set by Karl Friedrich Schinkel (1781-1841) for an 1815 production

Η αλλιώς η 2η άρια της Βασίλισσας της Νύχτας (όχι της πίστας, δεν θα ποστάρω Τζούλια Αλεξανδράτου, δεν έπεσα ακόμη τόσο χαμηλά) από την όπερα Ο Μαγικός Αυλός (Die Zauberflöte) του Mozart.

Η Βασίλισσα αυτή είναι μάγισσα και ολίγον τι φούρκα και με πολλά απωθημένα στο κρεβάτι και προδομένη, για να μην πώ κλασμένη, από άντρα (τον επίσης μάγο Sarastro) που φήμες θέλουν να είναι και ο πατέρας της κόρης της.

Ε, πολύ λοιπόν θέλει η γυναίκα να λαλήσει? Γιατί εμείς στη θέση της θα ήμασταν Q-ιουρίες??

Σε ολόκληρη πάντως την όπερα η Βασίλισσα λέει 2 μόνον άριες, από τις δυσκολότερες που έχουν γραφτεί για γυναικεία φωνή, παίρνει όλο το χειροκρότημα, όλα τα λεφτά και φυσικά το θαυμασμό όλων όσων θα θέλαμε να ήμασταν τόσο Θεές όσο και αυτή άσχετα αν στο τέλος παίρνει τον πούλο, ίσως πάλι και γιαυτό ακριβώς.

Και επειδή η Βασίλισσα είναι όλα τα παραπάνω, οι σκηνικές παραγωγές είναι ιδιαιτέρα εντυπωσιακές όπως θα δείτε (ελπίζω) και στα παρακάτω βίδεα. Παραγωγές αντάξιες σε σκηνικά και κοστούμια μιας σύγχρονης Pop divas, διότι όπως έχετε καταλάβει αυτό είναι στην ουσία το δικό μου - πήγα στην Madonna και πέρασα υπέροχα - πόστ.

Aκολουθούν οι 2 άριες της Βασίλισσας της Νύχτας σε μερικές πραγματικά εντυπωσιακές παραγωγές φωνητικά και σκηνικά…
και μερικές όχι και τόσο μουχαχαχαχα

Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε, από μένα τον mahler76 ή αλλιώς Βασίλισσα της Νύστας…ζζζζζζζζζ

O zittre nicht, mein lieber Sohn!

Diana Damrau "Salzburger Festspiele"2006

Natalie Dessay "Paris 2001"

Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen

Edita Gruberova "Vienna State Opera 1983"

Natalie Dessay "Aix-en-Provence Festival ,1994."

Diana Damrau "Salzburger Festspiele" 2006


Diana Damrau " The Royal Opera House Covent Garden"


Amanda Halgrimson


Clara Polito "Teatro San Carlo, Napoli, 2006"
[οκ αυτά τα εφέ θα τα ζήλευε και η Καμπαλόγρια]


Victoria Joyce 2007



Erika Miklosa (H άρια στα Αγγλικά!!!!)


Και επειδή αγαπάμε Σουηδία, η άρια και στα Σουηδικά!!! Από την Birgit Nordin, από την ταινία του Ingmar Bergman "Trollflöjten" μια διασκευή στον Μαγικό Αυλό


_____________________________________

Και για το μεγάλο φινάλε, η άγνωστη Mrs. XXX
(Προσέξτε την προσπάθεια των βιολιών να μην κατουρηθούν από τα γέλια)

THE - THIS IS YOUR LAST CHANCE ATHENS, SING YOU MOTHERFUCKERS - UPDATE
Sertab Erener (ναι η γνωστή) στην 2η άρια της Βασίλισσας της Νύχτας με ταμπούρλα ντέφια και λουλούδια στην πίστα).
Η νύξ προβλέπεται μακρά...η μακέτα δεν έχει αρχίσει ακόμα, τα σχέδια δεν έχουν τελειώσει και εγώ παραδίδω σε 18 ώρες!!!!
SING WITH ME YOU MOTHERFUCKEEEEEERS!!!!!!
OUA, OUA

__________________________________________
Να ευχαριστήσω την σούπερ χθεσινή παρέα, Toymaker, One Happy Dot, Aunt Donna & Brother θείας, Sakafiora και όλες τις κοπέλες που ήμασταν μαζί (guys δεν θυμάμαι όλα τα ονόματά σας sorry) και φυσικά την Φρόσο (καλά το θυμάμαι το όνομα??) για το εισιτήριο της τελευταίας στιγμής. Special thanks στον αγαπημένο μας ΚΑΠΟΤΑΚΟ, που καταφέραμε να δούμε από την αρένα ενώ βρισκόταν στην κερκίδα. Είσαι Θεός ρε!!!

ELVA KVINNOR I ETT HUS*

11 μαθήματα μέχρι το πτυχίο,
11 γυναίκες σε ένα σπίτι,
στο δικό μου σπίτι,
να μου κρατούν συντροφιά όσο κάνω σχέδια,
όσο κόβω χαρτόνια για τις μακέτες.


H Tosca
Maria Callas - Vissi d´arte/Tosca [Covent Garden 1964]



H Lucia
Sumi Jo - Σκηνή της τρέλας της Lucia/Lucia di Lammermoor [Seoul 2003]



H Gilda
Diana Damrau - Caro nome/Rigoletto [Dresden 2008]




H Liu
Cynthia Haymon - Tu che di gel sei cinta/Turandot [Covent Garden 1987]




H Amina
Anna Moffo - Ah1 non credea mirarti/La Sonnambula [M.E.T. 2006]


H Anna Bolena
Lyala Gencer - Al dolce guidami castel natio/Anna Bolena [San Francisco Opera 1978]



H Cio-Cio San (Madama Butterfly)
Ying Huang - Un bel di vedremo/Madama Butterfly



H Leonora
Reina Kabaivnaska - D' amor sull' alli rosee/Il Trovatore [Paris 1958]



H Norma
Maria Callas - Casta Diva/Norma


H Maddalena de Coigny
Anna Shafajinskaia- La mamma morta/Andrea Chenier




H Leonora
Leontyne Price - Pace pace mio Dio/La Forza del destino

και για να μήν νομίζετε πως μαζί με τα χαρτόνια θα κόψω και τις φλέβες μου, στα deck δίπλα η Μαρία Κάλλας ερμηνεύει όπως ποτέ καμία άλλη, μία από τις πλέον όμορφες "ανεβαστηκές" και "ξεσηκωτικές" άριες ever, (ειδικά όταν την ακούς στην τσίτα σε αυτοκίνητο που τρέχει χαχαχα). Σας αφήνω λοιπόν με το Je veux vivre από την όπερα Romeo & Juliette

Το ξέρω πως μάλλον σας έπρηξα με την όπερα αλλά τι να πούν και οι δικοί μου στο σπίτι που ζούν το δράμα live...είναι ήρωες το ομολογώ!!!

Και πρίν σας αφήσω, μια ειδική αφιέρωση στην Dame Soula.
H Dame Joan Alston Sutherland ως Maria Stuarda από την ομώνυμη όπερα του Donizetti, σε μια ερμηνεία που όλοι θα ήθελαν να ξεχάσουν.


Αυτά τα ολίγα για σήμερα. Φιλιά σε όλους.

*O τίτλος είναι "δανισμένος" από το ομότιτλο Σουιδικό άλμπουμ της Agnetha Åse Fältskog, διότι εκτώς των άλλων είμαστε και σε Σκανδιναύική διάθεση.

Ebben? Ne andrò lontana

Όμορφο και ασφαλές «καταφύγιο» η όπερα...

Στην παρέα παιδιών που μοιράστηκα μαζί τους τη χθεσινή νύχτα στην ταράτσα του Bios, στις γνώριμες φατσούλες αλλά και στις νέες γνωριμίες…

Στην σημερινή βροχή…

Στον φίλο που πρίν λίγο μου έστειλε μήνυμα πως είναι στις μαύρες του λόγω μιας ερωτικής απογοήτευσης…

αφιερώνω μίαν από τις ωραιότερες στιγμές στην ιστορία της όπερας διότι απλά η ομορφιά υπάρχει όταν μπορείς να την μοιραστείς.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους μας

"Ebben? Ne andrò lontana" απο τη όπερα La Wally του Alfredo Catalani





Το βίντεο από την ταινία Diva του Jean-Jacques Beineix
με ερμηνεύτρια την Wilhelmenia Wiggins Fernandez.


Στο πικ-απ δίπλα, η ίδια άρια από την Μαρία Κάλλας.

LA TRAVIATA (Η Όπερα της Δευτέρας Vol. 3)-UPDATED

Όπου από τα 3 πόστ όπερας μόνο το πρώτο έγινε Δευτέρα αλλά ελπίζω δεν θα παρεξηγήσετε γιατί το έχω καμένο εντελώς αυτό είναι γνωστό.
Plus σήμερα συμπληρώνονται 31 χρόνια από το Θάνατο της Μαρίας Κάλλας, οπότε αυτό ας πούμε είναι το δικό μου tribute στην μεγαλύτερη μορφή της όπερας που εμφανίστηκε ποτέ, και σίγουρα την καλύτερη Traviata όλων των εποχών (καλά και Norma, και Tosca κ.λ.π., κ.λ.π.).

Για το αφιέρωμα του Parsifal κάνε κλίκ εδώ.

Για το αφιέρωμα της Gloriana κάνε κλίκ εδώ

Callas in Traviata Λισαβόνα 1958 Μια προσφορά του Kyzikos

Για το δικό του αφιέρωμα κάνε κλίκ εδώ




La Traviata
Όπερα σε 3 πράξεις σε μουσική του Giuseppe Verdi και λιμπρέτο του Francesco Maria Piave. (Βασισμένη στην «Κυρία με τας Καμελίας» του Αλέξανδρου Δουμά).
Πρώτη παρουσίαση, 6 Μαρτίου 1853 (για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλίκ στο λίνκ του ονόματος της όπερας).
________________________________________________________________
Σας καλημερίζω για άλλη μια βραδιά όπερας (οκ το καλημερίζω και το βραδιά δεν κολλάνε άλλα είπαμε βρίσκομαι σε βραχυκύκλωμα).
Σήμερα θα ασχοληθούμε με την Traviata του Βέρντι, την παραστρατημένη δηλαδή, όπως είναι η μετάφραση του traviata, διότι αν ο συνθέτης ονόμαζε την όπερα la Puta (εδώ δεν βάζω μετάφραση όλοι το πιάσατε) αυτή δεν θα ανέβαινε ποτέ.

Βρισκόμαστε στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, σε ένα Παρισινό σαλόνι από αυτά που όταν πήγαινες ως καλεσμένος έπαιρνες στα 3 αφροδίσια νοσήματα το ένα δώρο. Η Βιολέτα Βαλερί, πόρνη της υψηλής κοινωνίας, το έχει ρίξει στις ζεμπεκιές μετά των φίλων και θαυμαστών της, και που και πού θυμάται να ρίξει και κανά βήχα, γιατί έχει το χτικιό (κοινώς φυματίωση).

Πάνω στο γλέντι, ένα γνωστός της, την γνωρίζει στον Υποκόμη Αλφρέντο που ήταν καιρό κρυφός θαυμαστής της αλλά προσφάτως βγήκε από την ντουλάπα και είπε να κάνει το πρώτο βήμα. Οι 2 νέοι ερωτεύονται κεραυνοβόλα όπως μόνο στην όπερα γίνεται (ναι μαρή Soula γίνεται και στην πραγματικότητα… καλά έχεις ράμματα για την γούνα μου εσύ…), anyway…η μικρή Βιολέτα κολακεύεται τρελά από τα αισθήματα του νεαρού Υποκόμη και το δαχτυλίδι με την κοτρώνα από τον Καίσαρη, όμως το σκέφτεται αν πρέπει να αφήσει τις πουτανιές (τις είχαν μείνει 2 δημοτικά διαμερίσματα του Παρισιού που δεν είχε πάρει ακόμα) και να νοικοκυρευτεί.

Τελικά ο έρωτας κερδίζει (τι κλισέ Jesus) – άσχετα αν θα την ακούσετε να λέει sempre libera, για πάντα ελεύθερη - και οι 2 νέοι φεύγουν με φόντο το φημισμένο Παρισινό ηλιοβασίλεμα.


Στην συνέχεια του έργου, βρίσκουμε τους 2 νέους σε ένα γραφικό κότατζ (φάρμα όχι cheese) πνιγμένους από τα χρέη να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Η Βιολέτα ξαφνικά έχει έναν απρόσμενο επισκέπτη τον πατέρα του Αλφρέντο, Υποκόμη Ζερμόντ (αυτός είναι Θεά και ντιβέ και δεν έχει μικρό όνομα). Ο πεθερός της, σαν άλλη Τασσώ Καβαδία, της λέει πως τα γκομενιλίκια του γιού του με την πάρτη της, έχουν καταστρέψει τον επικείμενο γάμο της παρθένας κόρης του με ένα καλό (κοινώς πλούσιο γαμπρό) και πως πρέπει να παρατήσει τον Αλφρέντο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να του γαμήσει και την ψυχολογία ώστε αυτός να πάψει να την αγαπά.




Αν και η Βιολέτα αρχικά αρνείται τελικά ενδίδει από την αγάπη της στον Αλφρέντο γιατί εκτός από πουτάνα έχει και καλή καρδιά. Γράφει ένα γράμμα στον Αλφρέντο πως τον παρατάει και του το δίνει με δάκρυα στα μάτια όταν αυτός επιστρέφει ζητώντας του να την αγαπά, και κάνει μια πολύ grande έξοδο όπως της αξίζει άλλωστε (ευτυχώς που δεν με έχει δεί κάνεις να κλαίω σε αυτό το κομμάτι της όπερας και έχω αξιοπρέπεια… ούπς είχα αξιοπρέπεια)…



(αυτό έχει και ελληνικούς υπότιτλους, όχι για να μην λέτε πως δεν σας προσέχω, να το δείτε είναι από τα ωραιότερα κομμάτια του έργου)

Ο Αλφρέντο διαβάζει το γράμμα, και πέφτει ξερός ενώ η Τασσώ, κάνει την εμφάνισή του εντελώς ανήξερος και καλά και τον παρηγορεί.



Το ίδιο βράδυ, η Βιολέτα έχει πάει να πνίξει τον πόνο της στο ποτό και το πέος σε ένα γνωστό καταγώγιο του Παρισίου. Στο ίδιο καπηλειό βρίσκεται και ο Αλφρέντος μετά από ανώνυμο τηλεφώνημα και αφού έχει πιεί ένα μπουκάλι βότκα και έχει φάει 2 πιτόγυρα. Αρχίζει να παίζει στα χαρτιά και όταν κερδίζει αρκετά πάει στην Βιολέτα και της πετάει στα μούτρα ένα μάτσο χαρτονομίσματα (γιατί αν γέμιζε μια κάλτσα κέρματα και της την σβούριζε θα ήταν too much!!).
-Πάρτα μωρή άρρωστη μη λές και πως σου χρωστάω κιόλας
-Ααααα, ααα ου (λιποθυμία Βιολέτας)


Και κάπου εκεί ένας τύπος που χαλβάδιαζε την Βιολέτα ζητάει από τον Αλφρέτνο να μονομαχήσουν (σας έχω ακόμα ή σας έχασα αναγνώστες μου).





Οι μήνες έχουν περάσει, και είμαστε πλέον στην τελευταία πράξη του δράματος. Η Βιολέτα έχει πέσει στο κρεβάτι του θανάτου από την φυματίωση και αναπολεί τα περασμένα μεγαλεία και τον καλό της Αλφρέντο ο οποίος έχει εξαφανιστεί γιατί τον κυνηγάνε που τραυμάτισε τον άλλον στην μονομαχία.





Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο, εμφανίζεται ο καλός της από το πουθενά και πέφτουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και στα καπάκια εμφανίζεται και η Τασσώ, και δίνει την συγκατάθεσή της και λέει πως έσφαλε μπου χου χου, που αν ανάρρωνε η Βιολέτα θα βλέπαμε αν θα έκανε νύφη την πουτάνα.



Η Βιολέτα μεγαλόψυχη καθώς είναι του δίνει την ευχή της να βρέι μια καλή κοπέλα να αποκατασταθεί. Και εκεί που ξαφνικά νοιώθει να ξαναζωντανεύει πέφτει ξερή φτύνοντας ένα κουβά αίμα (σπέρμα δεν έχει σας παρακαλώ είναι σοβαρό το έργο)…και από κάτω κλαίνε οι γκόμενες και οι αδερφές (εγώ είμαι στη 2η κατηγορία) με λυγμούς που δεν κατάφεραν τα παιδιά να βρούν την ευτυχία.



Αυτά λοιπόν από μένα και την βραδιά της όπερας. Αυτό το πόστ εκτός των άλλων είναι και μια τελευταία εκκρεμότητα, Soula knows, αλλά οκ σιγά μην κάνω και ειδική αφιέρωση τώρα.
Η’ μάλλον θα κάνω. Αφιερώνεται στους αθεράπευτα ρομαντικούς, τους αθεράπευτα ηλίθιους (πάνε μαζί αυτά), τους λάτρεις της όπερας γενικά, ε… και αυτά τι θέλετε κι άλλα???
________________________________________________________
Υ.Γ 1: Για να μην παρεξηγηθώ, να επισημάνω πως σεξιστικά ή άλλα σχόλια μη politically correct, έγιναν χάριν αστεϊσμού καθώς το όλο concept της ανάρτησης είναι χιουμοριστικό.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ

Καλημέρα, καλημέρα σε όλους (το πόστ μέχρι να τελειώσει μπορεί να ανέβει και βράδυ άλλα τώρα που να αλλάζω τον χαιρετισμό).

Η εξεταστική πάει μέχρι στιγμής τόσο καλά που σε λίγο θα φωνάξω τις αποφράξεις «Ο Αχόρταγος» να μαζέψουν τις κουράδες…

Τουρου ρου ρου, τουρου ρου ρου (ήχος κλήσης με το μουσικό σήμα του πρωινού Καφέ)
α μισό guys γιατί έχω τηλέφωνο...

-Ελα mahlerάκο τι κάνεις???
- Mirela εσύ? Πως ήταν αυτό και με θυμήθηκες?

-Ε, να έφτιαξα ένα παιχνίδι και ήθελα και τη συμμετοχή κάποιου που πρόλαβε τον τελευταίο Παλαιολόγο στο θρόνο έτσι για να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
-Ε, και τώρα περιμένεις να σε ευχαριστήσω και να παίξω δηλαδή???

-Μα φυσικά. Θα έχεις μια ευκαιρία να αναπολήσεις το παρελθόν σου χωρίς τη χρήση ηλεκτροσόκ και φαρμάκων. How cool is that!!!
-Εξαρτάται του τι θες να θυμηθώ, από καθόλου έως πολύ καθόλου cool, (γιατί είμαι και λόγιος και την χειρίζομαι συνταρακτικά την Ελληνική γλώσσα).

- Λοιπόν βάλε τα βαρηκοΐας στη θέση τους, όχι εκεί κάτω μπάρμπα στα αυτιά λέμε, και πρόσεξέ με. Πήγαινε 10 χρόνια πίσω…
-Στη Γαλλική Επανάσταση???

-Δέκα χρόνια από τώρα λέμε, (αμάν πια με τον Μίστερ Αλτσχαϊμερ, κατάρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την θέσπιση ποσόστωσης στα μπλογκοπαίχνιδα), δέκα χρόνια πίσω και θυμήσου μερικά χαρακτηριστικά κομμάτια μουσικά που άκουγες και πές τα μας και εμάς να έχουμε να σε κράξουμε, έ να ενημερωθούμε ήθελα να πώ.
-Δέκα χρόνια πρίν, 2 μέρες μόνο…

-Το χάνεις γέροντα αλλά δεν έχω χρόνο να παρακολουθήσω το παραλήρημα σου. Σε αφήνω γιατί έχω και κάτι βρακιά στη σκάφη για πλύσιμο. Άντε καλό βόλι, καλά στερνά, καλή ψυχή, .

What a bitch!!!

Άλλα ας της κάνω το χατίρι γιατί μετά ποιος την ακούει (καλά όχι εγώ γιατί έχω και 2 χρόνια να αλλάξω τις μπαταρίες στα ακουστικά).
Λοιπόν, μια δεκαετία πρίν, ο Grand Master Mahler, είχε εντελώς διαφορετικό γούστο από το ποιοτικό εκλεπτυσμένο ρεπερτόριο που όλοι σας έχετε αγαπήσει (πάλι καλά που είμαι κουφός και δεν ακούω τους γέλωτες).
Εκείνα τα χρόνια της Χρυσής Οκταετίας Σημίτη, που όλοι οι Έλληνες βιώναμε το ‘"Ελληνας Κροίσος με 9 γράμματα" ήμανε γραμμένος σε 2 Fan Club Eurovision, (κάπου εδώ ακούω τους γέλωτες και χωρίς τα ακουστικά) οπότε άκουγα πάααααρα πολύ τραγούδια του «Θεσμού».
Σας παραθέτω 2 από τα πλέον αγαπημένα μου, από το 1969 (bitches αμέσως το μυαλό σας στο πονηρό).

Vivo Cantado – Salome

Boom bang a bang – Lulu

Επίσης, εκείνα τα χρόνια βίωνα την πρώτη μου Gay Περίοδο, μη γελάτε οι Γάλλοι που μετρούν τις Δημοκρατίες τους είναι καλύτεροι??? Anyway, και τότε όπως και τώρα έψαχνα τον Πρίγκιπά μου, (και φυσικά δεν χρειάζεται να σας πώ πόσο καλή κατάληξη είχαν οι προσπάθειές μου), άλλα στο θρυλικό Αlexander's ακούγαμε πολλά πχιοτικά άσματα όπως τα 3 παρακάτω που οκ δεν ξέρω αν είναι και ακριβώς από το 1998, άλλα και τόσα που θυμήθηκα πολλά είναι…

Αγοράκι μου – Άντζυ Σαμίου

Τι είχαμε τι χάσαμε ψωλέω σε ξεχάσαμε – Εφη Σαρρή

Την Απιστία - Λίτσα Γιαγκούση

Υ.Γ: Και επειδή πολλά ακούγονται για τον Πρίγκιπα που ψάχνω,

δεν θέλω κάτι πολύ εξεζητημένο,

η πολύ κραγμένο,

απλά ένα παιδί σεμνό, ταπεινό (κοινώς ΝεοΔημοκράτη), ένα παιδί του μόχθου που να με αγαπάει για αυτό που πραγματικά είμαι (οι τυφλοί έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να προκριθούν στην τελική δεκάδα), να βρε παιδιά κάτι απλό και διακριτικό σαν το παρακάτω προσφορά του Greek-Brazilian boy.

Και πώς θα μου κάτσει κάτι τόσο καλό στα χάλια που είμαι??? Α, για όλα έχω την λύση. Οκ όχι εγώ αλλά ο φίλος Pisoglendis που σχεδίασε την παρακάτω γκομενοπαγίδα για τους άντρες που χρειάζεται να προσπαθήσουν λίγο παραπάνω.

Οκ αυτά προς το παρόν παίδες, καλό σου-κού εύχομαι, πολλά φιλάκια σε όλους.

_______________________________________________________

Αααααα,θα το ξέχναγα. Για την συνέχεια του παιχνιδιού, να καλέσω τους γιατρούς, MAD, Hourglass, Brainwaives, τον Kapotako, τους Apateones τον Akon (έτσι για να δώ αν θυμάται τι άκουγε ως νήπιο), τις Χουακίνες και τους Χουακίνους την Kwlogria, το Skouliki, τον Apos, τον Music Bug, την Wilma, την One Happy Nutella (lolol) ε, χμ ποίον άλλο, α, το βρήκα, και τον Τσακαλομορφο Θεό του Νείλου, Anubis τον Μεγαλοπρεπή.