ΚΑΣΣΙΟΠΗ 2
Κοίταζε την θέα από το τεράστιο παράθυρο του δωματίου της. Η απεραντοσύνη του χώρου μπροστά της την έκανε να ξεχάσει προς στιγμή το οτι δεν βρισκόταν και αυτός εκεί, μόνον όμως προς στιγμή...
Απομακρύνθηκε από το παράθυρο, και πλησίασε στο τραπέζι που βρισκόταν η συσκευή επικοινωνίας.
Άνοιξε την οθόνη και πληκτρολόγησε τον αριθμό του, αυτόν που είχε μέχρι 4 χρόνια πρίν όταν αποχωρίστηκαν.
Ήξερε πως δεν είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή της. Σε λίγο θα πέρναγαν και τον τελευταίο αναμεταδότη και θα βρισκόταν εκτός εμβέλειας σήματος.
"Θα ήθελα να μπορούσες να βρίσκεσαι μαζί μου να έβλεπες την θέα" έγραψε βιαστικά το μήνυμα.
Έστρεψε το βλέμμα της ξανά στο παράθυρο καθώς αμφιταλαντευόταν με το δάχτυλο στο πλήκτρο αποστολής...
Ο ήχος του μηνύματος που φεύγει την επανέφερε στην πραγματικότητα. Κοίταξε για μια στιγμή την οθόνη που τρεμόσβησε και κατευθύνθηκε ξανά στο μεγάλο παράθυρο. Ακούμπησε το πρόσωπό της επάνω του και έκλεισε τα μάτια της. Ένοιωσε τα δισεκατομμύρια αστέρια να πέφτουν πάνω στο κορμί της σαν μια εξαίσια μουσική γεμάτη αντηχήσεις θαυμαστές, σαν κύματα από αρώματα εξαίσια.
Με την άκρη του ματιού της είδε ένα φώς να αναβοσβήνει στην συσκευή επικοινωνίας σημάδι πως είχε μια εισερχόμενη κλίση.
Στην oθόνη, τη γεμάτη από τα παράσιτα και τις παρεμβολές στο σήμα που χανόταν, πρόλαβε να δεί το πρόσωπό του. "Τι γλυκό και απαλό είναι το χαμόγελό του, και τα μάτια του που μισανοίγει τρυφερά", σκέφτηκε και τα δικά της μάτια γέμισαν δάκρυα.
Εκείνος προσπάθούσε να της πεί κάτι, αλλά ο ήχος είχε χαθεί και λίγα δευτερόλεπτα μετά το ίδιο έκανε και η εικόνα του...
Το "Κασσιόπη 2" έμπαινε πλέον στη Ζώνη των Δακτυλίων του Κρόνου γλιστρώντας απαλά στο φαινομενικό κενό του Διαστήματος, για να συνεχίσει το ταξίδι του στα άστρα. Κάθε επικοινωνία με την Γη ήταν πλέον αδύνατη. Έβαλε να παίζει στο ηχοσύστημα το Space Oddity του David Bowie όπως του είχε υποσχεθεί πως θα έκανε όταν θα διέσχιζε τους Δακτυλίους του Κρόνου.
David Bowie - Space Oddity
Κοίταξε ξανά από το παράθυρο την κοσμογονία χρωμάτων και σχημάτων και σαν μια απαλή αύρα που φυσά τον άκουσε να λέει...
-Είναι όντως πανέμορφα, τι υπέρτατη ευτυχία...
___________________________________________________________________________
Τα τμήματα με πράσινο χρώμα αποτελούν την απόδοση στα ελληνικά στίχων από το Mild und leise - (Liebestod), τον θάνατο της Ιζόλδης δηλαδή από τη όπερα του Richard Wagner "Τριστάνος και Ιζόλδη", για τον οποίο σας έχω πρήξει επανειλημμένα.
Jane Eaglen-Liebestod
Shirley Verrett - Liebestod
Όπως είχα υποσχεθεί το παιχνίδι από την μεριά μου θα είναι Ladies Night οπότε προσκαλώ τις Negma, Χνούδι, Κυβέλη, Maya, Chryssa, Naya, One Happy dot, Liaki και Fevis να παίξουν στο παιχνίδι αν θέλουν φυσικά, και αν δεν το έχουν παίξει ήδη προσκαλεσμένες από κάποιον άλλο (κάποιες άλλες φίλες που είχα στο μυαλό μου το έχουν παίξει ήδη).
Καλημέρα σε όλους
Κοίταζε την θέα από το τεράστιο παράθυρο του δωματίου της. Η απεραντοσύνη του χώρου μπροστά της την έκανε να ξεχάσει προς στιγμή το οτι δεν βρισκόταν και αυτός εκεί, μόνον όμως προς στιγμή...
Απομακρύνθηκε από το παράθυρο, και πλησίασε στο τραπέζι που βρισκόταν η συσκευή επικοινωνίας.
Άνοιξε την οθόνη και πληκτρολόγησε τον αριθμό του, αυτόν που είχε μέχρι 4 χρόνια πρίν όταν αποχωρίστηκαν.
Ήξερε πως δεν είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή της. Σε λίγο θα πέρναγαν και τον τελευταίο αναμεταδότη και θα βρισκόταν εκτός εμβέλειας σήματος.
"Θα ήθελα να μπορούσες να βρίσκεσαι μαζί μου να έβλεπες την θέα" έγραψε βιαστικά το μήνυμα.
Έστρεψε το βλέμμα της ξανά στο παράθυρο καθώς αμφιταλαντευόταν με το δάχτυλο στο πλήκτρο αποστολής...
Ο ήχος του μηνύματος που φεύγει την επανέφερε στην πραγματικότητα. Κοίταξε για μια στιγμή την οθόνη που τρεμόσβησε και κατευθύνθηκε ξανά στο μεγάλο παράθυρο. Ακούμπησε το πρόσωπό της επάνω του και έκλεισε τα μάτια της. Ένοιωσε τα δισεκατομμύρια αστέρια να πέφτουν πάνω στο κορμί της σαν μια εξαίσια μουσική γεμάτη αντηχήσεις θαυμαστές, σαν κύματα από αρώματα εξαίσια.
Με την άκρη του ματιού της είδε ένα φώς να αναβοσβήνει στην συσκευή επικοινωνίας σημάδι πως είχε μια εισερχόμενη κλίση.
Στην oθόνη, τη γεμάτη από τα παράσιτα και τις παρεμβολές στο σήμα που χανόταν, πρόλαβε να δεί το πρόσωπό του. "Τι γλυκό και απαλό είναι το χαμόγελό του, και τα μάτια του που μισανοίγει τρυφερά", σκέφτηκε και τα δικά της μάτια γέμισαν δάκρυα.
Εκείνος προσπάθούσε να της πεί κάτι, αλλά ο ήχος είχε χαθεί και λίγα δευτερόλεπτα μετά το ίδιο έκανε και η εικόνα του...
Το "Κασσιόπη 2" έμπαινε πλέον στη Ζώνη των Δακτυλίων του Κρόνου γλιστρώντας απαλά στο φαινομενικό κενό του Διαστήματος, για να συνεχίσει το ταξίδι του στα άστρα. Κάθε επικοινωνία με την Γη ήταν πλέον αδύνατη. Έβαλε να παίζει στο ηχοσύστημα το Space Oddity του David Bowie όπως του είχε υποσχεθεί πως θα έκανε όταν θα διέσχιζε τους Δακτυλίους του Κρόνου.
David Bowie - Space Oddity
Κοίταξε ξανά από το παράθυρο την κοσμογονία χρωμάτων και σχημάτων και σαν μια απαλή αύρα που φυσά τον άκουσε να λέει...
-Είναι όντως πανέμορφα, τι υπέρτατη ευτυχία...
___________________________________________________________________________
Τα τμήματα με πράσινο χρώμα αποτελούν την απόδοση στα ελληνικά στίχων από το Mild und leise - (Liebestod), τον θάνατο της Ιζόλδης δηλαδή από τη όπερα του Richard Wagner "Τριστάνος και Ιζόλδη", για τον οποίο σας έχω πρήξει επανειλημμένα.
Jane Eaglen-Liebestod
Shirley Verrett - Liebestod
Όπως είχα υποσχεθεί το παιχνίδι από την μεριά μου θα είναι Ladies Night οπότε προσκαλώ τις Negma, Χνούδι, Κυβέλη, Maya, Chryssa, Naya, One Happy dot, Liaki και Fevis να παίξουν στο παιχνίδι αν θέλουν φυσικά, και αν δεν το έχουν παίξει ήδη προσκαλεσμένες από κάποιον άλλο (κάποιες άλλες φίλες που είχα στο μυαλό μου το έχουν παίξει ήδη).
Καλημέρα σε όλους
Το τρελό αγόρι από το Λονδίνο, θα ανακαλύψει την έμπνευση της ιστορίας αυτής σε ένα από τα σχόλια που έκανα σε δικό του πόστ. Να είσαι καλά Blue.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!!!Μόλις πάω σπίτι γιατί ακόμα είμαι στο γραφείο....το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να συμμετέχω στο παιχνίδι!!Σίγουρα δεν θα είναι τόσο super το δικό μου όπως το δικό σου....αλλά την προσπάθεια μου θα την κάνω....
ΑπάντησηΔιαγραφήP.S. Γιατί όλους τους φίλους που προσκάλεσες του έγραψες με μπλε γραμματοσειρά και εμένε με γκρί? Σημαίνει κάτι αυτό? Να ανησυχήσω?
Απειρα φιλιά!!!!!
@One happy dot
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το είπες το θυμήθηκα πως σε είχε προσκαλέσει ο Equilakos αλλά όπως λένε ού γαρ έρχεται μόνο του το γήρας...
όσο για την Kylie θα χαρούμε να σε έχουμε στην παρέα μας.
@liaki
Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μου. Όσο για το χρώμα, εγώ τα βλέπω όλα με το ίδιο γαλάζιο. Να φταίνε τα Βιάγκρα που τα βλέπω όλα μπλέ??? Πάντως όχι δεν υπήρχε πρόθεση διαφοροποίησης καμία. Και αν έχω ξεχάσει κάποια φίλη ή αν θέλει κάποιος φίλος να παίξει φυσικά είστε όλοι ευπρόσδεκτοι.
Παρόλο που ήταν δύσκολο να βρείς μουσική, μια χαρά τα πήγες Mahler μου! Καλησπέρα και φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε, εγώ μια χαρά κοπέλα δεν είμαι; γιατί δε με κάλεσες; χε χε χε χε χε χε χε! Loλ! Στο προστυχοπαίχνιδό μου γιατί δεν έπαιξες.... Ε; !
ΑπάντησηΔιαγραφή@Hfaistiwnas
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια μια χαρά τα πήγα? ΠΟλύ χαίρομαι που το ακούω. Thanks!!!!
@baby boom
Μωρό ακούς εκεί εσύ κοπέλα. Κοίτα στο παιχνίδι του Equilibrium είχα πρόσκληση 1 μήνα σχεδόν πρίν δω την πρόσκληση σου. Ήμουν σίγουρος πως θα το παίξω αλλά η διαγραφή του μπλόγκ σου με έβαλε σε σκέψεις. Πάντως αν θές τo παίζω και prive για πάρτι σου αν θές χιχιχχι.
Παίζει πάντως όντως να το παίξω και ουσιαστικά να το ξεκινήσω κάποια στιγμή το παιχνιδάκι.
Τα λέμε μωράκι.
μια χαρά ιστορία ήταν, εξάλλου δεν είναι κάποιος διαγωνισμός συγγραφικής πένας! χρόνια πολλά και στον equil! από ότι διάβασα είναι θεσσαλονίκη, οπότε του τα λέω από εδώ. το ίδιο είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήmahler μ' άρεσε πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμα πάρα πολύ!
το διάβασα απο τα rss και το ξαναδιάβασα κι απο δω, μπράβο!!
ο Equilibrium γιορτάζει;
παω για χρόνια πολλά :))
σε φιλώ :))
Μάλερ μου άρεσε και μένα η ιστορία σου πολύ και θα ήθελα να ήταν και κάπως μεγαλύτερη.Ίσως όμως είναι καλύτερο να είναι τόση. Πάντως και με την επιλογή των τραγουδιών κατάφερες και μπήκα στην ατμόσφαιρα να ταξιδεύω στο διάστημα μέσα σ'ένα γυάλινο δωμάτιο και ν'ακούω Wagner.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο το παιχνίδι, δύσκολη η μουσική επιλογή, αλλά τα κατάφερες περίφημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!
Α, και καλημέρα...!
Πολύ καλή δουλειά ρεεε (άσε που το space oddity το έχω συνδέσει με μια πάρα πολύ αμφιλεγόμενη περίοδο της ζωής μου). Μου έριξες να φάω σκόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να χαίρεσαι το φιλαράκο σου! Εγώ θα δεήσω να τον πάρω ένα τηλ αύριο επιτέλους!
[ποια ήταν η έμπνευση τελικά?]
pali arxises ta aderfistika???
ΑπάντησηΔιαγραφήplaka kanw! :P
Εμένα πάλι μου φάνηκε κείμενο από λογοτέχνη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικότατο όπως και η ιδέα του παιγχνιδιού.
Σε ευχαριστώ πολύ καλέ μου Mahler και μέσα στις επόμενες μέρες θα αναρτηθεί σίγουρα και από μένα
Καλό Σαββατοκύριακο!
@tovene592
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλε μου.
Το ξέρω πως δεν είναι διαγωνισμός αλλά όσο και να το κάνεις μιαν αγωνία την είχα.
Να είσαι καλά
@One happy dot
Θα παίξω και πολύ συντομότερα. Καλή σου μέρα κούκλα
@maya
Μα γιατί νομίζεις εμένα μου πήρε ένα μήνα σχεδόν? Επειδή είμαι Ζυγός. Το "δράμα" σου το βιώνω καθημερινά. Είμαι σίγουρος πάντως πως όταν παίξεις θα είναι υπέροχη η συμμετοχή σου.
@Mirela
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σε ευχαριστώ καλή μου Μιρέλα. Ναί ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι που έχω παίξει. Έχω άλλα 2 on the way. Είμαι πολύ παιχνιδιάρης τελικά.
@MAD
Γιατρούλη μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το Space Oddity μου το θύμισε ο Blue Piccadilly σε ένα πόστ του, και σε δικό του πάλι πόστ είχα κάνει ένα σχόλιο που στάθηκε η πηγή έμπνευσης της ιστορίας μου.
Καλή σου μέρα μικρέ και φρόντισε να τα πούμε όταν έρθεις Αθήνα.
@P.O.V of a G
Μωράκιιιιι μου έλειψες ρε!!!!
Ευτυχώς για σένα γύρισες πίσω στο Manchester. Να περνάς πολύ πολύ καλά. Χάρηκα που γνώρισα και από κοντά τον άνθρωπο αμεεεε.
Μάκιαααα
@Xνούδι
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ καλό μου Χνούδι. Είμαι σίγουρος θα παίξεις εξαιρετικά το παιχνίδι.
Εσυ εισαι που δυσκολευοσουν???Να δυσκολευεσαι πιο συχνα τοτε!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Εχω παιξει ηδη κ εγω αλλα ευχαριστω για την προσκληση!!)
φιλια πολλα!
@Naya
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά πόσο άκυρος είμαι που έχω καλέσει όσους ήδη έπαιξαν??? Άσε που μάλλον όλοι παίξανε μέσα στο 15 ήμερο μάλλον που δεν έκανα μπλόγκινγ και το έχασα. Πάω να δω την συμμετοχή.
@Naya
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά είμαι στόκος....όχι μόνο το είχα διαβάσει αλλά άφησα και σχόλιο...Αχ ου γαρ έρχεται μόνο του το γήρας...
Μόλις μπήκα και βλέπω την Μιράντα λέω ώχ φίλε την έκανες την μαλακία σου. Άντε βρέ, ελπίζω όταν τα χάσω τελείως να μου μιλάτε ακόμα..
@Artanis
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πόλύ. Θα περάσω και από τα υπόλοιπα πόστ σου σιγά σιγά να σε διαβάσω.
Καλή σου μέρα.