Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Iris - Wim Mertens/The Belly of an architect - Peter Greenaway

Βλέποντας ξανά χτες την υπέροχη - τουλάχιστον για τους αρχιτέκτονες - ταινία του Peter Greenaway, The belly of an architect, έβαλα στο γραμμόφωνο το σουντρακ της ταινίας από τον Wim Mertens. Το ένα οδήγησε στο άλλο και έμεινα να ανακαλύπτω το υπέροχο κομμάτι Iris που σας παραθέτω, αν και άσχετο με την ταινία.

Ένας μετρίως(;) αξιόλογος αρχιτέκτονας από την Αμερική, η φήμη του οποίου οφείλεται στον μεταμοντερνισμό (που δικαιολογούσε και συγχωρούσε τα πάντα) και στα χρήματα του πεθερού του (που χρηματοδοτεί τα κτήρια του), μεταβαίνει με την γυναίκα του στην Ρώμη για να επιμεληθεί μιας αναδρομικής έκθεσης για  τον Etienne-Louis BoulleΠασίγνωστο (στους αρχιτεκτονικούς κύκλους αποκλειστικά) συνάδελφό του  του οποίου τα οράματα και η δημιουργική σκέψη έρχονται σε πλήρη αντίθεση (ως προς την ποσότητα) με το κτισμένο του έργο.



Περισσότερο οραματιστής από δημιουργός και ο ήρωας της ταινίας, αφήνεται να παρασυρθεί από τις εμπνεύσεις του για την έκθεση, από τα ερείπια της Ρώμης, και το "φάντασμα" του πρώτου της Αυτοκράτορα Γαΐου Οκταβιανού Αυγούστουπαραμελώντας πλήρως την γυναίκα του, την φθίνουσα υγεία του αλλά και τελικά την υλοποίηση των εμπνεύσεών του. Τυπικός αρχιτέκτονας δηλαδή (lol).






H πρησμένη του κοιλιά που "εγκυμονεί" καρκίνο, δηλητηρίαση με σύκα ή απλά δυσπεψία, η φουσκωμένη κοιλιά της εγκύου γυναίκας του, ο θόλος του Πανθέου της Ρώμης αλλά και ο αντίστοιχος του Κενοταφίου του Νεύτωνα, μπλέκονται σε ένα συνεχές παιχνίδι μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, θέλω και πραγματοποιώ.




Και αν στην αρχή της ταινίας οι πρωταγωνιστές της δηλώνουν πως "η καλή αρχιτεκτονική πρέπει να χειροκροτείται", στο τέλος της βλέπουμε πως ο αρχιτέκτονας, φεύγει από τον κόσμο αυτό πάντα μόνος.

Πολύ καλό σας Σαββατόβραδο. 

8 σχόλια:

  1. Δεν την έχω δει. Μοιάζει να είναι πολύ ενδιαφέρουσα, μόνο που η διάθεσή μου σήμερα είναι για να δω καμιά σαχλή ρομαντική κομεντί!
    Καλό Σαββατοκύριακο κουμπαρούλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα την δείς κάποια στιγμή. Για ρομαντική κομεντί σου έχω αυτό http://www.imdb.com/title/tt1586265/ που το πρότεινε ο Μανωλιός ο Γαύρος. Επίσης καλό και ανάλαφρο είναι και αυτό http://www.imdb.com/title/tt1723121/?ref_=fn_al_tt_2

      Kαλά να περάσεις ο,τι κι αν δείς.

      Διαγραφή
    2. Τελικά είδα τα ανίψια μας που ήλθαν και κάναμε βραδιά πιτόγυρου!
      Πάντως ναι, κάποια στιγμή θα τον δω και τον αρχιτέκτονα, αλλά και αυτό που προτείνει ο γαύρος. Τους Μίλερ τους είχα δει στο θερινό σινεμά με ποπκορν! Αλλά; Τι μας πέρασες; Έχουμε και θερινό σινεμά στο Άργος!

      Διαγραφή
    3. Καλά εγώ χτες το βράδυ είδα ξανά το Φαρενάιτ 451 του Τρυφώ συνοδεία πιτόγυρων. Δεν μπορείς να πείς, συνδυάζω βουνό και θάλασσα χαχαχα. Ώστε έχετε θερινό ε; Τέλειο το βρίσκω!!!

      Διαγραφή
  2. ποιος αρχιτέκτονας δεν κουβαλάει στην πλάτη του την κατάρα ότι δεν τον αφήνουν να χτίσει αυτό που θέλει, ή, αν τον αφήσουν να το αρχίσει, δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει;
    θέλει γερό στομάχι το επάγγελμα (που θάπρεπε να λέγεται λειτούργημα).
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα είναι πως στο μυαλό του αρχιτέκτονα το κτήριο δεν τελειώνει ποτέ. Θα μπορούσε να πιάσει ένα έργο και να το δουλεύει μια ζωή. Για αυτό στην δουλειά μας άλλοι κάνουν τα χρονοδιαγράμματα χαχα.

      Διαγραφή
    2. προφανώς μόνο το ίδιο το σπίτι του αρχιτέκτονα γλυτώνει τις επεμβάσεις τρίτων (αν δεν ορίζει διαφορετικά μια... πεθερά!). Αλλά να ασχολείται μια ζωή μ' ένα έργο; Πολύ ψυχοφθόρο. Αν και ένα ποίημα με υλικό την πέτρα, το μάρμαρο, ενδεχομένως να το άξιζε...
      Ξενικός

      Διαγραφή
    3. Αυτό ακριβώς το ψυχοφθόρο είναι και ένα από τα θέματα της ταινίας. Όσο για τις πεθερές, είναι ανίκητες παντού και πάντα. Καλό σου απόγευμα :)

      Διαγραφή

Ρίξε κι εσύ μερικά μπετά, μπορείς :)

ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

Related Posts with Thumbnails