Για μία και μόνο ημέρα...

Και του χρόνου διπλός μουχαχαχα

Les amants criminels (1999)

Άλλη μια ταινία του Francois Ozon. 

Μια άρρωστη ιστορία για έναν νεαρό-φερέφωνο της κοπέλας του. Από πλήξη και καύλες αυτή των ωθεί (ως άλλη Εύα) σε έναν φόνο. Η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε οι δύο σατανικοί εραστές να συλληφθούν από έναν περίεργο αγριάνθρωπο που ζεί στο δάσος (που κρύβουν οι 2 τους το πτώμα του νεκρού). Σκοπός του ανθρώπου αυτού να τους καταστήσει σκλάβους του (σεξουαλικά και μή) και στην συνέχεια να τους φάει. 

Πραγματικά σοκαριστικό το θέμα, μια διεστραμμένη παραλλαγή του παραμυθιού Χανσελ και Γκρέτελ, με σεξουαλικά απωθημένα, ζητήματα σεξουαλικής αφύπνισης και συνειδητοποίησης. 

Ένα ενδιαφέρον κινηματογραφικό εγχείρημα αν και δεν καταφέρνει να γίνει ένα αριστούργημα παραμένοντας κυρίως ένα φιλμικό παράδοξο-λόγω θεματολογίας. Σίγουρα ένα από τα φίλμ που σταδιακά έχτισαν τον "μύθο" του Οzon. Ρίξτε του μια ματιά, δεν θα χάσετε. 

Καλή σας μέρα :)

Priest (1994)

Νεαρός ιερέας έρχεται αντιμέτωπος με τα εκκλησιαστικά του καθήκοντα και διδάγματα, καθώς αυτά έρχονται σε αντίθεση με την αίσθηση δικαίου του, την ηθική του, αλλά και τις σεξουαλικές επιθυμίες του. 

Κλάμα πολύ στα χρόνια της ύστερης εφηβείας μου για τον ομοφυλόφιλο ιερέα της ταινίας. Σήμερα με ψυχραιμότερο βλέμμα, μια υπέροχη αν και απλή ταινία για το "γράμμα" και την ουσία της θρησκευτικής πίστης και την σχέση της με την κοινωνία. 

Καλή σας ημέρα και καλά να περάσετε ο,τι κι αν δείτε ή κάνετε :)

Μάζεψαν τα σκουπίδια της Χ.Α.

Κοίτα που όταν η δημοκρατία θέλει, μπορεί...

Εύχομαι να υπάρχουν επαρκή στοιχεία ώστε οι Ναζιστές να μπούν στις φυλακές και να σαπίσουν εκεί. 

Η Λυρική στον Πειραιά

To South Park επέστρεψε...

και γαμεί άγρια!!!

Αγαπημένη μου μούμια (1990)

Η΄αλλιώς, η Μούμια είχε καύλες. Γιατί όπως λέει και το εξώφυλλο της ταινίας "Είναι 4000 ετών, και διψασμένη για σεξ από τότε.."

Ναι μετά το "Ο Εκδικητής φορούσε κιλοτάκι" έρχεται η Mummy dearest, σαφής αναφορά του τίτλου στο cult αριστούργημα Mommie dearest. Την ταινία αυτή αλίευσα από το αγαπημένο μπλόγκ Trash mania όπου παρέχεται δωρεάν για κατέβασμα. Σπεύσατε. 

Καλό σας βράδυ :)

The Night of the Iguana (1964)

Άλλη μια ταινία βασισμένη σε θεατρικό του Τέννεσι Ουίλιαμς για σήμερα (ναι όντως έβαλα σκοπό να τις δώ όλες φέτος). 

Όπως λέει και το πόστερ της ταινίας, ένας άντρας, τρεις γυναίκες, μία νύχτα. Ο άντρας πρώην πάστορας που εξέπεσε του αξιώματός του λόγω σεξουαλικού σκανδάλου. Οι γυναίκες διαφορετικές σε ηλικία και χαρακτήρα, τον "διεκδικούν", αντιμετωπίζοντας την απόρριψη με πολύ διαφορετικό τρόπο. Και οι τέσσερις τους, έχουν να αντιμετωπίσουν τους προσωπικούς τους δαίμονες κάτι που αναγκάζονται να κάνουν καθώς βρίσκονται "παγιδευμένοι" σε ένα "παραδεισένιο" τοπίο του Μεξικού.

Είναι από τις ταινίες που θα χρειαστεί να ξαναδώ για να εκφράσω καθαρή άποψη για αυτήν. Υπήρχαν καλές στιγμές αλλά και κάποιες βαρετές, και τελειώνοντας έμεινα με την απορία αν είχε να πεί κάτι περισσότερο από την ιστορία την ίδια. Εξαιρετικές οι ερμηνείες των περισσοτέρων πρωταγωνιστών, αλλά και "δεύτερων" ρόλων όπως της στριμμένης Judith Fellowes, αν και κάποιες λίγο περισσότερο θεατρικές από όσο θα τις ήθελα.

Δείτε την πάντως αν πέσει στα χέρια σας, γιατί και στόρι ενδιαφέρον έχει, και δύο καυλιάρικα γκομενάκια χαχαχα.  

Καλό σας βράδυ και καλά να περάσετε ο,τι κι αν δείτε ή κάνετε σήμερα :)

No farts on Mars

[Πηγή, in.gr]

Είναι γεγονός λοιπόν. Οι Αρειανοί δεν κλάνουν! Το Curiosity στον Άρη δεν κατάφερε να εντοπίσει Μεθάνιο (ή πεθάνιο αν αναλογιστώ μερικούς γνωστούς μου farters). Προβληματισμένη παραμένει η διεθνής επιστημονική κοινότητα ως προς το εξής: Οι Αρειανοί σφίγγονται να μην τις αμολήσουν τώρα που είναι εκεί το Curiosity ή δεν πέρδονται ποτέ; 

Τροφή για σκέψη...

Ο Εκδικητής φορούσε κιλοτάκι (2013) - Updated

Δηλαδή τώρα θέλετε και κριτική; Δεν φτάνει που ακόμα κλαίω από τα γέλια από το απόγευμα που το είδα στο πρόγραμμα των Νυχτών Πρεμιέρας, δεν φτάνει που σας βρήκα και τρέϊλερ; 

Λοιπόν, αύριο όλοι στο ΙΝΤΕΑΛ στην Πανεπιστημίου, ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα. 

Οκ, ποιο cult πεθαίνεις!!! (το είδα οπότε πλέον ξέρω τι σας λέω).

Sitcom (1998)

Η δεύτερη ταινία (μεγάλου μήκους) του τρομερού παιδιού (όπως τον αποκαλούν) του γαλλικού κινηματογράφου, αλλά συχνά υπερτιμημένου κατά την γνώμη μου, Francois Ozon. 

Θέμα της; Η μεσοαστική γαλλική τάξη και τα κακώς της κείμενα. Όχι βέβαια με τον "σκοτεινό" αριστοτεχνικό τρόπο ενός Μπονιουέλ αλλά περισσότερο με έναν Αλμοδοβαρικό, χωρίς κι εκεί να φτάνει στα δικά του επίπεδα. 

Η οικογένεια της ιστορίας μας διάγει βίον νωχελικό και βαρετό, συνηθισμένο θα έλεγε κάποιος. Μέχρι που ο πατέρας φέρνει σπίτι για κατοικίδιο έναν αρουραίο (μπρρρρ). Κατά τυχαίο ή μεταφυσικό τρόπο, το τρωκτικό αλλάζει τις ζωές όσων των αγγίζουν-όσους αφήνει τουλάχιστον, και η οικογένεια μετατρέπεται σε ένα τσίρκο απωθημένων, επιθυμιών και βίτσιων. 

Για το πόσο θα αντέξουν ο ένας τον άλλο και αν θα επιβιώσουν των εξωφρενικών καταστάσεων του σεναρίου, δεν έχετε παρά να δείτε αυτό το μικρό διαμαντάκι που όταν το είχα δεί σε κάποιο κρατικό κανάλι πριν δέκα χρόνια, με είχε σοκάρει πραγματικά. 

Καλή σας μέρα και καλά να περάσετε ο,τι κι αν δείτε :)

Υ.Γ: Αν δεν σας έψησα με όσα σας είπα, δείτε την ταινία για τα γκομενάκια λολολολ