5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ

Ναι, ήρθε η στιγμή που όλοι περιμένατε (not). H μέρα που το ταπεινό αυτό ιστολόγιο της Επιστήμης και της Χαρτομαντείας συμπληρώνει ακόμα έναν χρόνο ζωής. 5 χρόνια λοιπόν από τότε που σε μια στιγμή βαρεμάρας και Χριστουγεννιάτικου ξυσίματος έφτιαξα αυτό το μπλόγκ. Χωρίς σχέδιο, χωρίς σκοπό, απλά για να περνάει η ώρα, όπως έτσι χαλαρά κρατήθηκε στην ζωή τόσα χρόνια.  

Αν δεν είχα βαρύνει από το μεσημεριανό φαγοπότι θα έκανα μια μεγάλη αναδρομή σε αυτά τα πέντε χρόνια, αλλά μπορείτε να ευχαριστήσετε τα 2 κιλά ψητό κόκορα με γέμιση και πατατούλες που βρίσκονται στην στομάχα μου για το ότι δεν θα σας πρήξω πολύ σήμερα.

Αν έχω ένα λόγω να χαίρομαι για την απόφασή μου εκείνο το Δεκέμβριο του 2007, είναι γιατί το παρόν ιστολόγιο έγινε η αφορμή για πολλές γνωριμίες (διαδικτυακες και μη) με υπέροχους ανθρώπους κάποιοι από τους οποίους έγιναν καλοί φίλοι, μέρος δε αυτόν είναι πλέον οικογένεια.  Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους πέρασαν και περνούν ακόμα από εδώ, για τα σχόλια, τις κουβέντες, τις πλάκες που κάναμε και ελπίζω θα κάνουμε και στο μέλλον.  

Καλές γιορτές, με υγεία και αγάπη στις ζωές μας. Και επειδή εορταστικό πόστ χωρίς όπερα δεν γίνεται, πάρτε μια απολαυστική Diana Damrau σε ένα απόσπασμα από την όπερα του Ροσίνι, "Ο Κόμης Ορί". Καλή σας ακρόαση :)

ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ποια 21 Δεκεμβρίου, ποιοι Μάγιας, Νοστράδαμοι και άλλοι γραφικοί-τύπου Ελεύθερη Ώρα. Το τέλος είναι εδώ μπροστά μας...με νύχια και με δόντια (και κάμποσα μπότοξ είναι η ακρίβεια).

και επειδή νιώθω ήδη να μουδιάζει το αριστερό μου χέρι, πρίν πάθω το καρδιακό και πέσω ξερός ας δώσουμε μιαν ιδέα στα κορίτσια για το τι είναι όπερα. Δικό σας λοιπόν το φινάλε της όπερας L' Incoronazione di Poppea, Pur ti miro τελευταίας όπερας του Claudio Monteverdi από το 1642. Νέρων και Ποππαία  το σατανικό ζευγάρι εραστών, τραγουδούν για τον έρωτα τους έστω κι αν αυτός ήταν βαμμένος με αίμα, σε μια σπάνια (από όσο γνωρίζω) περίπτωση οπού το κακό θριαμβεύει στο τέλος μιας όπερας (και μάλιστα Μπαρόκ). Καλή σας ακρόαση και ένα ακόμα καλύτερο βράδυ :)

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΙΑΙΤΑΣ Vol.1

Καλημέρα καλή βδομάδα και καλό μήνα. Όπως ξέρετε ήδη, αποφάσισα πριν λίγες ημέρες να απαλλαγώ από τα λίγα παραπανίσια κιλά που έχω (σε σχέση με τα καθιερωμένα στάνταρ της εποχής μας). Διότι παρά το γεγονός πως αυτά τα κιλά σωρεύτηκαν με κόπο και φυσικά τρόπο όλα αυτά τα χρόνια στο ολοστρόγγυλο πλέον κορμί μου, και παρά το γεγονός πως κάθε ξίγκι και πατσά είναι μια γλυκιά ή-για να κυριολεκτώ-αλμυρή ανάμνηση ενός υπέροχου γεύματος, η εσωτερική πληροφόρηση που είχα για την επικείμενη φορολόγηση του όγκου και του βάρους ενός σώματος βάσει τεκμηρίων πλουτισμού, με έπεισε να απαλλαγώ από αυτά. Διότι κυρίες και κύριοι όταν δεν μπορεί ένας πρώην υπουργός και καλοφαγάς να πληρώσει τους φόρους του, πόσο μάλλον να μπορώ εγώ που είμαι προς το παρόν μόνο το δεύτερο.

[πηγή in.gr -ναι ξέρω εδώ κόλλαγε η στάμπα του Στ' αρχίδια μας αλλά δεν βαριέστε το νόημα το πιάσατε έτσι κι αλλιώς]

Η αλήθεια είναι πως πριν επιδοθώ στο επίπονο για το σώμα και την ψυχή άθλημα της δίαιτας, προσπάθησα να απαλλαγώ από τα κιλά αυτά the easy way που έλεγαν και στο χωριό μου, κοινώς να τα χαρίσω στην σελίδα αγγελιών που έφτιαξε χτες η κουμπαρούλα μου η Αθηνά. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μου όμως, κανείς μέχρι σήμερα δεν ενδιαφέρθηκε για αυτά-κατάφερα πάντως να αποκτήσω ένα συλλεκτικό σφυροδρέπανο από ατσάλι και σμάλτο και 55 τόμους με τα άπαντα του Λένιν μόλις για 1 ευρώ και μισό πακέτο πατατάκια μπάρμπεκιου με ρίγες.

Αναγκαστικά λοιπόν πήρα ανά χείρας την μαύρη βίβλο της καταπίεσης με σκοπό να καταφέρω να οργανώσω τον νέο τρόπο διατροφής μου.

Το πραγματικό όμως σοκ δεν ήταν αυτό από την αναγραφόμενη τιμή στο εσώφυλλο, 1980δρχ - και μέχρι σήμερα αχρησιμοποίητο, όσο από τις πληροφορίες εντός του.

Τι εννοεί αλήθεια η μαντάμ LALA COOK που έγραψε το βιβλίο όταν λέει γραμμάρια δίπλα από τα φαγητά; Τα γραμμάρια δεν είναι μονάδα μέτρησης για χημικές ουσίες και διαλύματα και διάφορα επιστημονικά πειράματα; Τι σχέση έχουν τα γραμμάρια με το φαγητό; Εγώ τόσο καιρό το μέτραγα σε πιατέλες, κατσαρόλες και ταψιά-τσάκω ρε μάνα μια λαμαρίνα τυρόπιτα φούρνου που έχω μια λιγούρα.

Και δεν μου έφτανε αυτή η απορία, μου κατσικώθηκε από χτές και άλλη μία. Είναι η Μάνα του τζάμπα ο Hiro Nakamura από το Heroes με καούκα γριάς;

Μέχρι να μου λυθούν οι παραπάνω απορίες σας αφήνω με το θεϊκό ντάνς άσμα Κόμπρα είσαι μια κόμπρα (μιας και μου είπατε πως Βάγκνερ και δίαιτα δεν κολλάνε μαζί).

ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχα βροχερή/ηλιόλουστη βδομάδα. Φιλιά σε όλους. 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

τελικά ήρθε η ώρα να αρχίσω δίαιτα :(( 

κλάψ, λίγμ, μπουχουχου

Καλό βράδυ σε όλους. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα αν και ενδεχομένως πεινασμένη. 

Στην μουσική μας για σήμερα και για όσο καιρό μείνει αυτή η ανάρτηση συνειδητοποίησης στον αέρα, το εντυπωσιακό φινάλε από την όπερα Die Walkure του Richard Wagner μιας και η Valentina ζήτησε επιστροφή σε κλασικότερα ακούσματα :)

[Wotan condemns his daughter Brunnhilde to sleep on the Valkyries rock until a man finds her and wakes her. To ensure only the noblest of heroes finds her, he summons Loge to surround her rock with a circle of fire, and proclaims that whoever fears his spearpoint shall never pass through the flames]

ΚΑΝΕΝΑ ΣΕΒΑΣΜΟ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΝΕΟΛΑΙA...

...στα DVDs :(

A, θα το ξεχνούσα...φυτέψαμε σήμερα και τις τουλίπες μας-ναι μαύρες καλά βλέπετε χαχα.

Καλή μας συγκομιδή τον Μάρτιο.

Στην μουσική μας για σήμερα (και όσες βδομάδες μείνει αυτό το πόστ επάνω η Tori Amos στο Teenage Hustling από live του 2007

ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο ανοιξιάτικο σαββατοκύριακο. Πολλά φιλιά σε όλους σας  :)

Homeostasis...

...is the property of a system that regulates its internal environment and tends to maintain a stable, relatively constant condition of properties. (thank you Dr. Sheldon Cooper)

Στην μουσική μας για σήμερα, Jackie's Strength από φετινό live της Tori Amos, μπας και ξορκίσουμε την αδυναμία. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα.

Από παντού χτυπήματα

[φωτό από athinorama.gr]

από την μία ο Παπακαλιάτης με άλλη μια χάλια περούκα σαν αυτή που φόραγε όταν έκανε στο θέατρο τον Μότσαρτ, μαζί με την Κατρίν Ντενέβ (γιατί μανδάμ??) στο νέο ιλουστρασιόν τίποτα του Σμαραγδή-(βλέπε Ελ Γκρέκο)...

...από την άλλη ο νέος τηλεοπτικός πάτος των Αμερικανών, μετά τις τσούλες Καρντάσιανς, ή Honey Boo-Boo (μιλάμε για καραμπινάτη περίπτωση κακοποίησης ανήλικου και τηλεθεατών).

[thanks to Randy Marsh and South Park]

Και σκέφτομαι, μήπως τελικά ήμουν καλύτερα όλες αυτές τις μέρες στην σχολή που δεν προλάβαινα να μπώ καν στο μέηλ μου πόσο μάλλον στο ίντερνετ γενικότερα?

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΤΕΛΟΣ.

Από αύριο, επιστροφή στα μαθήματα, και στην πχιότητα.

Κάπου στο ενδιάμεσο της εξεταστικής 36άρισα και από πάνω αλλά που χρόνος για γιορτές και φιέστες. Μόνο για κάποιο τραγουδάκι ίσως, όπως το Spark της Tori Amos.

Καλό υπόλοιπο Κυριακής σε όλους σας :)

BORDERS-Η ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Λίγους μήνες αφού ξεκίνησε η έκθεση Borders στα Ιωάννινα για την οποία σας είχα γράψει εδώ, ήρθε η ώρα να παρουσιαστεί και στην Αθήνα. Συγκεκριμένα στο The Athens House of Photography Κεραμέων και Ελευσινίων στο Μεταξουργείο. Τα εγκαίνια της έκθεσης είναι την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου στις 20:00 το βράδυ και θα διαρκέσει μέχρι τις 21 Οκτωβρίου. Ελπίζω να βρείτε χρόνο να περάσετε να την δείτε είτε στα εγκαίνια είτε κατά την διάρκειά της. Καλό μεσημέρι σε όλους και καλό υπόλοιπο Κυριακής. ΘΑ έχουμε μια κουραστική (για εμένα σίγουρα) αλλά ενδιαφέρουσα εβδομάδα.  

Στην μουσική μας σήμερα η Tori Amos στο υπέροχο τραγούδι Sugar. 

What ever happened to Baby Jane;

Υπάρχει στην πραγματικότητα κάποιος που να ξέρει πότε πρέπει να τα παρατήσει...

[I've written a letter to daddy-Bette Davis, "What ever happened to Baby Jane", 1962]

ή ήμαστε καταδικασμένοι να μένουμε προσκολλημένοι σε αναμνήσεις και απωθημένα; 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ 2012

[δεύτερη ανάγνωση]

 [στο στάδιο της ανάγνωσης]

[τα 2 προσεχώς-γιατί έχω και πρόγραμμα όχι μαλακίες]

Στην μουσική μας σήμερα η Μαρία Κάλλας στο φινάλε της όπερας Medea του Luigi Cherubini, (Dallas 1958). Γιατί σήμερα είμαι σε πολύ "δραματική διάθεση" χαχαχα. Καλό βράδυ σε όλους σας. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα. 

Χρυσό τούβλο 2012;

Τι θα μπορούσε να δει απο αρχιτεκτονικής άποψης κάποιος στο Πέραμα σήμερα? Λιμενικές εγκαταστάσεις και ναυπηγεία; δεξαμενές πετρελαίου; πολυκατοικίες; Βασικά όλα τα παραπάνω, και επιπροσθέτως μια δίκαιη νομίζω υποψηφιότητα για Χρυσό Τούβλο 2012. (πατήστε το λίνκ να δείτε τους υπολοίπους υποψηφίους). 

Κίονες (Τοσκανικού ρυθμού μάλιστα), μπαλούστρα διακοσμητικά φουρούσια, μια γυψοθύελλα βρε αδερφέ, πράγματα που βέβαια έχουμε δεί σε πλείστες άλλες νεοκακόγουστες οικοδομές.

[έξτρα προσοχή στο fail του ξύλινου στεγάστρου της ταράτσας τύπου στάνη που τόσο αρμονικά δένει με το υπόλοιπο κατασκεύασμα]

'Όμως το στοιχείο που κάνει την διαφορά είναι η μνημειώδης είσοδος με τα 2 αγάλματα  Νικών (να υποθέσω) έτοιμες να δαφνοστεφανωνόσουν τον ηρωικό περαστικό που καταφέρνει να κρατήσει τα γέλια του βλέποντας το αριστούργημα αυτό. 

Με την υποψία πως και το εσωτερικό της οικίας θα είναι παρομοίως μια ωδή στο κάλος, σας αφήνω και σας καληνυχτίζω. 

Στην μουσική μας και σήμερα η Connie Francis στο υπέροχο Don't break the heart that loves you γιατί πως να το κάνουμε, με τόσο κιονόκρανο και αέτωμα η διάθεση δεν μπορεί παρά να παραμένει κλασική. Ένα υπέροχο βράδυ σε όλους σας. 

IMPOSSIBLE DREAMERS

"Those who dream by day, are cognizant of many things which escape those who dream only by night"

Edgar Allan Poe

Στην μουσική μας σήμερα η Connie Francis στο τραγούδι "The impossible dream" που μόλις πριν λίγο ανακάλυψα εδώ. Γιατί τελικά το να μπορείς να ονειρεύεσαι στις μέρες μας είναι τόσο όμορφα vintage. Αφιερωμένο σε όλους τους ονειροπόλους εκεί έξω. Καλή σας μέρα, και καλό μήνα :)

To dream the impossible dream

To fight the unbeatable foe

To bear with unbearable sorrow

To run where the brave dare not go

To right the unrightable wrong

To love pure and chaste from afar

And to try when your arms are too weary

To reach the unreachable star

Well this is my quest, to follow that star

No matter how hopeless, no matter how far

To fight for the right without question or pause

To be willing to march into hell for a heavenly cause

And I know if I'll only be true to this glorious quest

That my heart will lie peaceful and calm when I'm laid to my rest

And the world will be better for this

That one man, scorned and covered with scars,

Still strove with his last ounce of courage

To reach the unreachable star 

LAST SUMMER I GAVE YOU MY HEART...

but the very next day την έδωσα σε άλλον περισσότερο ηλιοκαμένο και με καλύτερη κορμάρα από την δικιά σου. Και που να σφίξουν οι ζέστες δηλαδή...

Η εξεταστική τελείωσε, τα μαθήματα τα σοβαρά θα τα δώσουμε τον Σεπτέμβριο γιατί δεν προλαβαίναμε τώρα, κοινώς μαύρο καλοκαίρι και αυτό του 2012. Δεν το βάζω πάντως κάτω και έτσι σήμερα αποφάσισα να περάσω μια βόλτα από το ραδιομέγαρο του Sin Radio για να καφριλιάσω στην τελευταία εκπομπή του Παύλου του Λουστράκου περίπου στις 9 το βράδυ (αν έχω τελειώσει την μασαμπούκα μέχρι τότε). Σχόλια, μουσικές παραγγελιές, κράξιμο, στο μπλόγκ του Λουστράκου.

Καλό Που-Σου-Κού σε όλους σας παίδες. Πολλά φιλιά και ελπίζω να τα πούμε το βράδυ  :)

Στην μουσική μας σήμερα οι Erasure με το Love to hate you

ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Βασικά οι παρακάτω ταινιάρες είναι παντός καιρού, αλλά κακά τα ψέματα το καλοκαιράκι που έχουμε και χρόνο περισσότερο και μας έχει βαρέσει και ο ήλιος, τι καλύτερο από μια ταινία βασισμένη σε έξυπνο σενάριο, πρωτοποριακή σκηνοθεσία και στιβαρές ερμηνείες;

Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, ορίστε μερικές επιλογές που αξίζουν τον κόπο και τον χρόνο να τις κατεβάσετε. 

1-BLUBBERELLA

Μισή άνθρωπος, μισή βαμπίρ (αλίμονο άλλωστε) πολεμάει τους Ναζί με τα σπαθιά της ή τους ξύλινους πλάστες της κουζίνας της, και θα έκανε τα πάντα για την δικαιοσύνη στον κόσμο ή απλά για ένα τεράστιο σάντουιτς. 

2-MEGA SHARK vs CROCOSAURUS

Ένας γιγαντιαίος κροκόδειλας, ένας ακόμα ποιο γιγαντιαίος καρχαρίας και στην μέση η απελπισμένη ανθρωπότητα να προσπαθεί να επιβιώσει από τα κτήνη, ή απλά από την φαντασία των παραγωγών. 

3-PIRANHACONDA

Η αφίσα, αλλά και το τρέιλερ τα λένε όλα. (κάπου έχει κάνει πόστ και ο Randy για αυτό το αριστούργημα αλλά δεν θυμάμαι που).

Και αφού έκανα το χρέος μου να σας ενημερώσω για αυτά τα καλλιτεχνικά διαμάντια, πάω να κάνω ένα ακόμα ντούζ γιατί δεν παλεύεται σήμερα η κατάσταση. Καλό βράδυ σε όλους σας παίδες. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα...καλέ ποιον κοροϊδεύω; μια γαμημένα ζεστή βδομάδα θα έχουμε. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΗ

[Απαλλοτριωμένο από το υπέροχο μπλόγκ The Wall]

Λίγα λεπτά πρίν, έπεσε το βλέμμα μου στο πόστ της αγαπημένης μας γεροντοκόρης Hitori Tana, με τίτλο Και αυτό το καλοκαίρι. Εν συντομία σε αυτό, η αιωνία κόρη κλαίγεται για το γεγονός πως θα περάσει άλλο ένα καλοκαίρι χωρίς άντρα και θα πάει διακοπές με την μάνα της και μια χοντρή θειά της. Και επειδή είχα πολλά να της γράψω αποφάσισα να το κάνω με την μορφή ανοιχτής επιστολής μπας και την συνετίσω. 

Νίκαια 25 Ιουνίου 2012

Αγαπημένη μου Hitori Tana

Υπέπεσε στην αντίληψή μου το υπαρξιακό δράμα που βιώνεις, και επειδή αν και δεν γνωριζόμαστε σε νοιώθω ως αδερφή ψυχή, έχω να σου πώ τα ακόλουθα.

Μία φορά αν πάς με άντρα διακοπές θα γίνεις μετά λεσβία. Να τον έχεις συνέχεια "γυναίκα αυτό, γυναίκα το άλλο", να κυκλοφορεί με το σώβρακο και την φανέλα-που μετά βίας θα συγκρατεί την κοιλούμπα-στο δωμάτιο και οι μύγες να κάνουν πάρτι στις πατούσες του. Να πηγαίνετε για φαγητό και καλοκαιριάτικο να τρώει όλο το κρεμμύδι από την χωριάτικη σαλάτα (που Jesus όλοι ξέρουμε πως είναι απλά για ντεκόρ όχι για να το τρώμε με θερμοκρασία 42 βαθμούς υπό σκιά) και μετά να το ιδρώνει την υπόλοιπη μέρα-διότι "άσε μας ρε γυναίκα που θα κάνω πάλι μπάνιο, έκανα πριν φύγουμε από την Αθήνα".

Όσο για διασκέδαση τι να σου πώ. Όλο και κάποιο μαλακωκάναλο σε καφετέρια θα παίζει ποδόσφαιρο από το περιφερειακό πρωτάθλημα του Σάο Πάολο και θα θέλει να το δεί. κι εσύ θα ξεροσταλιάζεις μόνη σαν το πεπόνι δίπλα του όσο θα κατεβάζει μπύρες και θα ρεύεται/πέρδεται (αν είσαι άτυχη να έχει τσιμπήσει και κάνα σουβλάκι με το γύρο του θανάτου όσο βλέπει τον αγώνα).

Και κάπως έτσι θα έχεις σπαταλήσει τις διακοπές σου, τα φράγκα σου, τα νιάτα σου (λέμε τώρα) και όχι σ’αγαπώ δεν θα ακούσεις στο Αυγουστιάτικο φεγγάρι, ούτε ένα «στάσου μύγδαλα». 

Πάνε λοιπόν όπως και κάθε χρόνο διακοπές με την μανούλα και την θεία Τασούλα και άσε τις υπόλοιπες να χαραμίσουν και αυτό το καλοκαίρι τους με το να ονειρεύονται ηλιοβασιλέματα με τον Λάκη Κομνηνό ή έστω τον Νίκο Οικονομόπουλο. 

Αληθινά δικός σου

Mahler76

Υ.Γ: Και μην ακούσεις τις πλανεύτρες που θα σου πουν πως άλλο ο γκόμενος και άλλο ο σύζυγος, διότι αγάπη μου όλα τα γουρούνια ίδια είναι. Το πολύ πολύ αντί πριν από κάθε του απαίτηση να ακούς "γυναίκααααα" να ακούς "μωρό μου".

Στην μουσική μας σήμερα το άσμα Je suis Bossu από τα Ημισκούμπρια, featuring Φοίβος Δεληβοριάς. Διότι κανένα καλοκαίρι δεν είναι όπως στις ταινίες με την Ναθαναήλ. 

ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα. Καλό βράδυ :)

DISCO CHILD

Περνώντας από τα διαδικτυακά λημέρια-προσπαθώντας να σκοτώσω τον χρόνο μου μέχρι την ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης (λέμε τώρα), έπεσα σε ένα μπλογκοπαίχνιδο που σκέφτηκε ο turigr και είπα να παίξω μία. 

Λοιπόν οι κανόνες απλοί και ξάστεροι. Τσεκάρετε την ημερομηνία γέννησής σας (την πραγματική σας βλέπω), και μετά πάτε στις ακόλουθες σελίδες με όλα τα τραγούδια που έγιναν νούμερο 1 στο  Ηνωμένο Βασίλειο ή στις Η.Π.Α. Στην συνέχεια κάνετε πόστ τα 2 τραγούδια και αφήνετε τους αναγνώστες σας να γελάσουν με τις μουσικές συμπτώσεις ή απλά με την ηλικία σας. 

Εγώ λοιπόν γεννήθηκα 30 Σεπτεμβρίου του 76 και άρα σύμφωνα με τις λίστες, στον αστερισμό των ABBA και του Dancing Queen ως προς το Η.Β. 

και του Play that funky music των Wild Cherry ως προς τις Η.Π.Α.

Ένα πραγματικό παιδί της DISCO (ή έστω της funk για τους σκληροπυρηνικούς), για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του πόστ. 

Φυσικά μπορούν να παίξουν όλοι, αλλά θα καλέσω για το καλό την κουμπαρούλα μου Αθηνά, την συντρόφισσα στο ράφι και παγκοσμίως διάσημη γεροντοκόρη Hitori Tana, την φιλενάδα Όναρ (κι ας μην έπαιξα στο δικό της παιχνίδι), την αγαπημένη Kat  και όλους τους παραγωγούς και ακροατές του Sin Radio με τους οποίους περνάμε τόσο όμορφες μουσικές βραδιές. 

Καλό βράδυ από εμένα και άντε αύριο να έχουμε κυβέρνηση να σωθεί ο τόπος χαχαχαχα. 

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Π.Ο.Φ.Π.Α. 2012

Καλημέρα σε όλους σας παίδες. Μετά από αρκετούς μήνες μαθημάτων στο Φωτογραφικό Τομέα του Π.Ο.Φ.Π.Α., και πολλά κλίκ στις μηχανές μας, ήρθε η ώρα να δείτε τα αποτελέσματα των κόπων μας.

Έτσι, αφού οι δάσκαλοί μας επέλεξαν τις καλύτερες φωτογραφίες μας και τις τύπωσαν, και αφού τις βάλαμε σε κάδρα και τις κρεμάσαμε, σας περιμένουμε σήμερα για τα εγκαίνια της έκθεσής μας που όπως βλέπεται θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του μήνα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δασκάλους Παναγιώτη και Βαγγέλη, στα παιδιά των σκοτεινών θαλάμων Φρόσω και Δημήτρη, και σε όλους όσους κάναμε μαζί τα μαθήματα και περάσαμε καλά όλον αυτό τον καιρό. Η αλήθεια είναι πως το μάθημα της Παρασκευής ήταν η ποιο όμορφη μαθησιακή συνήθεια που απέκτησα εδώ και πολύ καιρό. Οπότε καλά να ήμαστε θα την επαναλάβω και του χρόνου.

Πολλά φιλιά σε όλους σας και ελπίζω όσοι μπορέσετε να περάσετε κάποια μέρα από την έκθεσή μας. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη εβδομάδα αν θα λιώσουμε από την ζέστη.Καλό υπόλοιπο Κυριακής

Στην μουσική μας σήμερα ένα τραγούδι που έμαθα από τον φίλο Mr. Hubert, το Tomorrow is my turn από την Nina Simone σε ζωντανή εκτέλεση. 

Though some may reach for the stars
Others will end behind bars
What the future has in store no one ever knows before
Yet we would all like the right to find the key to success
That elusive ray of light that will lead to happiness

Tomorrow is my turn
No more doubts no more fears
Tomorrow is my turn
When my luck is returning
All these years I抳e been learning to save fingers from burning
Tomorrow is my turn
No more doubts no more fears
Tomorrow is my turn to receive without giving
Make life worth living
Now it抯 my life I抦 living
My only concern for tomorrow is my turn

Now the summer is gone, there抯 another to come
You can抰 stop years from drifting by even if you want to try
Though time may help you forget all that has happened before
But honey it抯 too late to regret what is gone will be no more

Tomorrow is my turn
When my luck is returning
All these years I抳e been learning to save fingers from burning
Tomorrow is my turn
No more doubts no more fears
Tomorrow is my turn to receive without giving
Make life worth living
Now its my life I'm living
My only concern for tomorrow is my turn

ΠΟΣΗ ΑΝΟΧΗ ΑΚΟΜΑ;

Και μην ακούσω ξανά πως πρέπει να το σεβαστούμε γιατί είναι κόμμα που το ψήφισαν 500.000 Έλληνες πολίτες. Καμία εξαθλίωση, φτώχεια και φόβος δεν μπορεί να βρίσκει εκλογική διέξοδο σε τέτοιες συμμορίες.

Σου βούλωσαν τα λούκια;

Ψάχνεις κάποιον να σου ισιώσει τους σωλήνες; Αν ναι που θα απευθυνθείς;

 Στον παίδαρο;

Στον επιστήμονα;

ή απλά σε αυτόν με την ωραία κόρη;

Η απόφαση είναι δικιά σου. (Για όποιον επιλέξει τον υδραυλικό με την ζουμερή κόρη υπάρχει και η φωτογραφία με το πλήρες τηλέφωνο χαχα).

Καλημέρα σε όλους σας. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα. Στην μουσική μας, η Beverlly Sills στο φινάλε της όπερας Roberto Devereux, γιατί έτσι που λέει κι ένας φίλος μπλόγκερ :)

ΤΟ GUCCI ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ

Το κουτάκι με το λογότυπο Gucci αραγμένο νωχελικά (όπως μόνο σε ένα κυτίο τέτοιου Οίκου αξίζει) πάνω στο χαραγμένο από τα κοπίδια τραπέζι εργασίας (και σας έχω πεί βάζετε επιφάνεια κοπής)...

Στα σπλάχνα του δεν κρύβει κάποιο πανάκριβο κόσμημα ή έστω ένα κιλοτάκι υψηλής ραπτικής...

αλλά ένα ταπεινό σάντουιτς ζαμπόν-τυρί (plus μία πρασινάδα αν διακρίνω καλά) σε ψωμί για τόστ χωρίς κόρα...

και από κάτω υλικά για μακέτα!!! Είσαι απλά ΘΕΑ αγάπη μου!!! Ρισπέκτ ατελείωτο!!!

Και κάπως έτσι, πέρασε και σήμερα ευχάριστα η μέρα στο Κάτεργο της Πατησίων. Στην μουσική μας, για να μας μπεί και καλά ο εκλογικός αυτός μήνας, ο Γιώργος Μαζωνάκης στο Gucci φόρεμα. Διότι πως να το κάνουμε, το αγαπάμε το κλασικό. 

Πολύ καλό βράδυ σε όλους σας :)

Υ.Γ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με καθηγητή της Σχολής είναι προφανώς πλήρως ηθελημένη. Μπράβο στα παιδιά για την έμπνευση.