ΕΛΑ, ΕΛΑ, ΕΛΑ, ΠΑΡΕ ΜΕ ΑΠΟ ΠΙΣΩ

Η σχέση μου με το shopping είναι γνωστή (με το δε sex διαβόητη αλλά αυτό είναι άλλου πόστ ζήτημα). Γεγονός λοιπόν είναι πως βαριέμαι φρικαλέα τα ψώνια ειδικά σε ρούχα, παπούτσια κ.λ.π. και μόνο αν με πάρει κάποιος με το ζόρι πάω ή όταν τα ρούχα μου έχουν αποκτήσει τρύπες (seriously δεν κάνω πλάκα). Χτες το πρωί λοιπόν έκανα το απονενοημένο και πήγα να ψωνίσω κάνα παντελόνι, όχι γιατί συνέτρεχε κάποιος από τους προαναφερθέντες λόγους αλλά γιατί στο συγκεκριμένο μαγαζί έκαναν 80-90% έκπτωση λόγω κλεισίματος (διότι εκτός των άλλων είμαι και μαντζίρης γύφτουλας και δεν πληρώνω για να ντυθώ).

Ε μπήκα στο μαγαζί λοιπόν βλέπω ένα παντελόνι στο νούμερο μου, (ναι μαρή το ΧΧL υπάρχει πρόβλημα?), το φοράω και αφού το δοκιμάζω και μου κάνει το πληρώνω και φεύγω. Instant shopping, 10 λεπτά χρόνος και ένα παντελόνι που από 185 ευρώ το πήρα μόλις 18,5!!!

Σήμερα το πρωινό μου ξύπνημα συνοδεύτηκε από τα χλευαστικά σχόλια και το γέλωτα του αδελφού μου. Όταν τον ρώτησα με απορία προς τι όλο αυτό μου έδειξε την πίσω όψη του παντελονιού που είχα αγοράσει...

...και το μυστήριο λύθηκε!!! Το παντελόνι έχει φερμουάρ από πίσω!!! OMG!!! Δηλαδή πόσο γελοίο ως ιδέα είναι αυτό και επίσης πόσο περισσότερο γελοίο είναι που το πήρα εγώ που είμαι αδερφή???? (καλά το ότι το αγόρασα χωρίς να το δώ δεν το συζητώ κάν).

Οπότε πέρα από το δεδομένο πως θα το πάω στην μοδίστρα να μου το ράψει (εεεε όχι να μου τον ράψει καλέ), τίθεται το εξής ερώτημα. Θέλει το Σύμπαν να μου πεί κάτι με αυτό το γεγονός? Κι αν όντως θέλει, αυτό είναι να κάνω στο μέλλον προσεκτικότερο shopping ή απλά να πάω να γαμηθώ??

Και με αυτό το μέγα και βαρύ φιλοσοφικό ερώτημα σας αφήνω με τις ευχές μου για ένα υπέροχο σου-κού και μια φανταστική εβδομάδα.

Υ.Γ: Ναι ξέρω θα ταίριαζε να ανεβάσω ίσως το άσμα της Καρλότας "Ελα, έλα έλα πάρε με από πίσω" (από το οποίο έκλεψα και τον τίτλο) αλλά πόσο να το φτηνύνω αυτό το μπλόγκ ποια.