ALMOST THERE...

ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο Σου-Κου (γιατί η Marilena το ζήτησε να το δεί και γραμμένο)

La période bleue d'Athènes

[πόστ με μουσική autoplay]

Στο πικ-απ η άρια Ombra mai fu από την όπερα Serse του Handel, στην ηλεκτρονική της μορφή από τον William Orbit.

ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο που-σου-κού (Παρασκευές δεν έχω μάθημα χοχοχο).

ΝΕΟ ΜΠΛΟΓΚ

Όχι, όχι δικό μου, τρελός είμαι να κάνω δεύτερο? Όχι πως όποιος έχει 2ο, 3ο κλπ είναι τρελός αλλά εγώ θα ήμανε αν έκανα και οκ this isn't about me λέμε.

Ο Καημός, είχε έναν καημό. Να μας δεί να παρουσιάζουμε ένα νέο μπλόγκ, όχι όμως κάποιου φίλου μας άλλα κάποιο που για τον οποιοδήποτε λόγο μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον, μας έχει συγκινήσει ή ό,τι άλλο και γιαυτό το διαβάζουμε. Έφτιαξε λοιπόν ένα παιχνίδι, έγραψε τους κανόνες και μας κάλεσε να παίξουμε.

Εγώ λοιπόν αποφάσισα να σας παρουσιάσω το (νέο για μένα) μπλόγκ μιας αρχιτεκτόνισσας, ενός Ατίθασου Πνεύματος όπως θέλει η ίδια να ονομάζεται. Το ατίθασο μας πνεύμα είναι Αιγοκερίνα και άρα όπως λέει η ίδια ότι λένε τα ζώδια, μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Πόσο μάλλον την Αρχιτεκτονική Σχολή της Βιέννης, (όχι καλέ δεν ζηλεύω καθόλου που σπουδάζει στην Ιερή Πόλη του μεγαλούργησαν μορφές της αρχιτεκτονικής όπως ο Otto Wagner ή ο Adolf Loos μεταξύ άλλων). [δεν μπαίνω στην διαδικασία να μιλήσω για ζωγράφους, ποιητές, μουσικούς γιατί πάει το χάσαμε μετά].

Της αρέσει το κερασοκόκκινο και έχει την χαρά να το δοξάζει παντοιοτρόπως η νέα της σχολή. Για το μπορντοροδοκόκκινο δεν ξέρω τι άποψη έχει.

13 χρόνια στην Βιέννη όπως γράφει η ίδια, άλλα παίζει να μου είναι Σαλονικιά και τρελαίνομαι που βλέπω ότι η πόλη αυτή μπολιάζει την ζωή μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τόσο cool άτομα. Τώρα αν δεν είναι Σαλονικιά κι εγώ κατάλαβα λάθος από την ανάρτηση για το ταξίδι στην Θεσσαλονίκη ε καλά δεν πειράζει χαχαχα.

Πιστεύει πως υπάρχουν πραγματικά 10 λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε να τα φτιάξεις με έναν αρχιτέκτονα (οκ εδώ θα διαφωνήσω λίγο αλλά αυτά θα τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά ελπίζω).

Και θα μου πείτε, καλά ρε μεγάλε (ή τι μας λές μαρή τρελή-όσοι με ξέρετε), και γιατί αυτό το μπλόγκ και όχι κάποιο άλλο?

Λοιπόν, πρέπει να ομολογήσω το εξής. Ζηλεύω λίγο (έως πολύ) την Ατίθασο Πνεύμα για την αγάπη ή καλύτερα την καύλα που έχει για αυτή την σχολή. Την αναφέρει ως τον έρωτά της, τρελαίνεται όταν δεν μπορεί να είναι εκεί, και περιγράφει τόσο όμορφα τις πρώτες τις εντυπώσεις για τα μαθήματα, τα πρώτα ξενύχτια, τις πρώτες μακέτες. Μπήκε σε αυτή την σχολή στην κατάλληλη (υποθέτω) ηλικία όταν το μυαλό είναι ανοικτό σε κάθε είδους ερεθίσματα και η δημιουργικότητα χτυπάει κόκκινο. Κάτι που δυστυχώς δεν ένοιωσα εγώ που μπήκα στην σχολή στα 27. Διότι σε αυτή την ηλικία μπορώ να έχω άλλα επίπεδα κατανόησης έχω όμως και πολλά, πολλά στεγανά στην σκέψη μου, πολλά βαρίδια βρε αδερφέ. Κι έτσι απολαμβάνω λιγότερο αυτή την μεγάλη περιπέτεια που λέγεται αρχιτεκτονική. Γουστάρω όμως που η κοριτσάρα από την Βιέννη θα τα ζήσει όλα στο έπακρο, κι αν μας έρθει κάτω για Εράσμους θα έχει να μας διηγηθεί από κοντά υπέροχες καταστάσεις.

Δεν ξέρω αν έχω να πώ κάτι περισσότερο, άλλωστε δεν έχω διαβάσει και ολόκληρο το μπλόγκ της (που χρόνος για τέτοιες πολυτέλειες). Σας αφήνω με την προτροπή να κάνετε ένα πέρασμα από εκεί όταν ευκαιρήσετε, επιστρέφω κι εγώ στο σχεδιαστήριο μου μπάς και μου έρθει καμιά έμπνευση για το δικό μου θέμα.

Καλό σου-κου ΘΑ έχουμε δεν το συζητώ. Καλεσμένοι να συνεχίσουν το παιχνίδι, είναι οι πρώτοι 5 που θα αφήσουν σχόλιο χαχαχα χωσέ κουέρβο!!!

Στο πικ-άπ και επειδή το ζήτησε η μικρός γιατρός Σ.Π.Ρ. και επειδή είμαι α waltz kind of man ακούμε το Waltz 2 από την Jazz Suite του Dmitri Shostakovich όπως ακούγεται στην ταινία Μάτια Ερμητικά Κλειστά του Stanley Kubrick.

Υ.Γ: Μέσα στο καλοκαίρι, μου ζητήθηκε 2 φορές να παίξω σε μπλογκοπαίχνιδα και μου δόθηκαν από καλούς φίλους μπλόγκερς μερικά από τα βραβεία που κυκλοφορούσαν εκείνη την περίοδο. Δεν πρόλαβα (ή δεν βρήκα την διάθεση να παίξω) ούτε παρέλαβα τα βραβεία ευχαριστώντας όσους τα έδωσαν όπως θα έπρεπε. Sorry guys ελπίζω να επανορθώσω κάποια στιγμή.

LIBERATE ME...

[Πόστ με μουσική autoplay]

Αφιερωμένο στους φυλακισμένους καταναλωτές

Στο πικ-άπ, το Lux Aeterna του Gyorgy Ligeti από την ταινία Space Odyssey 2001.

ALSO SPRACH ZARATHUSTRA

[Πόστ με autoplay]

Στο πικ-απ, η εισαγωγή από το ομώνυμο συμφωνικό ποίημα του Richard Strauss, όπως ακούγεται στην ταινία Space Odyssey 2001.

ΠΟΣΤ ΚΡΑΞΙΜΟ!!!

Καλησπέρα καλησπέρα σε όλους!

Πίστευα πως ποτέ δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθώ με τις χαζομάρες που γράφονται κατά καιρούς στα διάφορα προφίλ ανεύρεσης άντρα όμως όπως λένε ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι. Έτσι κι εγώ πέτυχα προφίλ μιας κατακαημένης αδερφούλας που μέσα σε όλα τα "προσόντα" της είχε και το international blogger!!!!

Και σκέφτομαι OH MY GOD διαβάζω καλά? Από πότε το μπλόγκινγ έγινε προσόν για να έρθει κάποιος να σε πηδήξει? Τι άλλο θα δούν τα μάτια μου? Youtuber? Facebooker?

Άλλα θα μου πείς όταν το άτομο λέγεται Βαγγέλης και συστήνεται ως Άγγελος για να έχει περισσότερη πέραση (και επειδή μεταξύ μας δεν μπορεί να υποστηρίξει και πολύ το Βαγγέλας), το international blogger σε πείραξε?....
_______________________________________________

Και σα να μήν έφτανε αυτό, βλέπω σχόλιο στο προηγούμενο πόστ ότι σοβαρή δήθεν άνθρωπος και δήθεν μπλόγκερ πήγε ΝΤΕΝΙΣΗ!!!!
Ντροπή σου μαρή highvoltagepress. Δεν φτάνει που πήγες και είδες ΝΟΝΙΚΑ το έριξες και στην Μιμή? Θα εισηγηθώ να σε διώξουμε από το κομμωτήριο!!!
Τι, ναι κι εγώ είχα δεί Θεοδώρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (dude I am old) αλλά το κρύβω δεν το κάνω πόστ.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν πως μπορώ να διατηρήσω ηρεμία και ψυχραιμία μου λέτε? Θα πάρω τους δρόμους το αποφάσισα.

Α, και για κερασάκι στην τούρτα, πόσα GB λέτε είναι ελεύθερα στον υπολογιστή μου? 666!!!! Δεν υπάρχει έλεος δηλαδή.

Και για να διατηρήσουμε μιαν επίφαση ποιότητας σε αυτό το υψηλών συμβολισμών άλλα ουσιαστικά υποτιμητικό για την νοημοσύνη μας πόστ, στο πικ-απ ακούμε το πασίγνωστο Hojotoho! Heiaha! που οι περισσότεροι γνωρίζουμε και ως Ride of the Valkyries από την όπερα Die Walkure του Richard Wagner σε άρχαια ηχογράφηση του 1940 με την Kirsten Flagstad ως Πρώτη Βαλκυρία. [διότι ο Kikop 80 ζήτησε να ακούσει κάτι από τα "πάθη των Νίμπελουνγκεν"].

Κι αν αναρωτιέστε που το έχετε ξανακούσει το μουσικό κομμάτι, είναι στην γνωστή σκηνή από την ταινία Αποκάλυψη Τώρα.


ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο σου-κού αν και με πολύυυυυυ τρέξιμο. Φιλιά σε όλους.