ABOUT SILENCE...

"...if you listen to Beethoven or to Mozart
you see that they are always the same.
But if you listen to traffic, you see it's always different"

John Cage talking about silence




John Cage "4'33"

και επειδή εγώ είμαι πολύ μικρός και άσχετος για να μιλήσω για αυτό το έργο θα αφήσω τον Rowlf από τον Εξώστη να το κάνει για μένα.

4'33, αριστούργημα ή απάτη?

Θα έχουμε ένα υπέροχο Που-Σου-Κου με ποτάκι αύριο στο roof garden του Bios να τα πούμε και από κοντά.
Φιλιά σε όλους.

ΈΝΑΣ ΡΩΣΟΣ, ΕΝΑΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ, ΚΑΙ Ο ΠΟΛΩΝΟΣ PENDERECKI

Αστικό Λεωφορείο πριν λίγες μέρες.
Μετανάστης από την πρώην Σοβιετική Ένωση συζητάει με το μελλοντικό αφεντικό του.

-Ρε, μην τους πείς πως είμαι Ρώσος δεν θα με προσλάβουν. Πόντιος να τους πείς πως είμαι. Άλλωστε εγώ έχω και ταυτότητα, πήγα και φαντάρος. Τι με πέρασες εμένα, ΠΑΚΙΣΤΑΝΟ;

Σκέφτομαι πως τελικά πάντα βρίσκεται κάποιος να πάρει την θέση μας στο τελευταίο σκαλί της κοινωνικής πυραμίδας εξυψώνοντας ταυτόχρονα εμάς στο αμέσως ανώτερο. Κι αν τις Φιλιππινέζες την δεκαετία του 80, αντικατέστησαν στον πάτο οι Αλβανοί την δεκαετία του 90 και αυτούς οι Ρωσοπόντιοι για να πάρουν την θέση τους σήμερα οι Πακιστανοί, ποιοί άραγε έμειναν για να βρεθούν στη θέση τους 10 χρόνια από σήμερα;

Στο πικ-απ δίπλα, ακούγεται (αν πατήσετε το play) το Ich will einen Weg finden από την όπερα Die Teufel von Loudun του K. Penderecki

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ & ΦΡΑΟΥΛΕΣ

Και ξαφνικά βρέθηκα με ένα βιβλίο δώρο...

και μετά από πολύ καιρό έπιασα τον εαυτό μου να βυθίζεται στην ζωή δύο άλλων ανθρώπων...
δύο ανθρώπων οικείων όχι τόσο διότι πρόκειται περί δύο ανδρών όσο διότι πρόκειται περί δύο ψυχών που ερωτεύονται...
και ερωτεύονται 'βίαια", και "παθιασμένα", και "έντονα"...
και γρήγορα σαν να μην υπάρχει χρόνος...
και γρήγορα σαν τις κοφτές ανάσες των ηρώων...
σαν την κοφτή σειρά των λέξεων που με ωθούν να το διαβάσω με μιας μέχρι το τέλος...
και πιάνω τον εαυτό μου να γυρίζει πίσω ξανά σε κάποιες σελίδες, ίσως γιατί η ιστορία εξελίσσεται πολύ γρήγορα για μένα, (όπως και κάθε πραγματικός έρωτας θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει)...
ίσως γιατί θέλω να κρατήσω για την κατάλληλη στιγμή να διαβάσω το τέλος, ένα τέλος που έχω την υποψία πως θα με 'βυθίσει" στις σκέψεις...αυτές που προσπαθώ εδώ και καιρό να αποφύγω...

Το βιβλίο Τριαντάφυλλα και Φράουλες είναι το πρώτο, από όσο διαβάζω, βιβλίο του Αιμίλιου Βαρνά, ένα δείγμα που με προϊδεάζει για ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει σε 2 μέρες την Τετάρτη 10 Ιουνίου στο καφέ μπάρ Ελί-Ελά στη Θεσσαλονίκη από τον ίδιο τον συγγραφέα και τον φίλο μας τον Γιώργο Τσιτιρίδη.



Αιμίλιε εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτή σου την πρώτη προσπάθειά. Σε ευχαριστώ για το βιβλίο αυτό.

Σας αφήνω με ένα μικρό κομμάτι από το βιβλίο, και την μαγευτική φωνή της Annie Lennox στο κομμάτι Precious, πρώτο κομμάτι του "soundtrack" του βιβλίου, να παίζει στο πικ-απ δίπλα.

Ο Ανχέλ τηλεφώνησε νωρίς το πρωί, δεν είχαν περάσει ούτε είκοσι τέσσερεις ώρες από τότε που του έδωσα το νούμερό μου. Μόλις είχα ανοίξει τα μάτια μου. "Σ΄αγαπάω...", είπε πρίν κλείσει, σέρνοντας την φωνή. "Από τώρα;" σκέφτηκα. Πότε θα πρέπει να του πώ κι εγώ το ίδιο; Θα ντραπώ, θα διστάσω, μήπως δε με πιστέψει, άλλα θα του το πώ, θα το τολμήσω, έτσι κι αλλιώς θα είναι αλήθεια.

ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη, έστω και ζεστή εβδομάδα. Καλημέρα σε όλους.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ 3 ΗΜΕΡΟ...

Η' μάλλον 2ήμερο διότι βλέπω πως τα εισιτήρια για την παράσταση των Αρουραίων του Gerhart Hauptmann έχουν εξαντληθεί...fuck πως την πάτησα έτσι φέτος? που το έχω το μυαλό μου...

Ευτυχώς όμως υπάρχουν εισιτήρια για τις 10 του μήνα για την Συμφωνική της Βαρσοβίας υπό την διεύθυνση του Krzysztof Penderecki.

Αντιγράφω από το site του Φεστιβάλ Αθηνών:

Krzysztof Penderecki, Agnus Dei (μεταγραφή για έγχορδα)

Κοντσέρτο για βιόλα και ορχήστρα (μεταγραφή για βιολοντσέλο και ορχήστρα, 1983)
Σολίστ: Danjulo Ishizaka, βιολοντσέλο

Συμφωνία αρ. 2 (1979-1980)

Διαβόητος αρχικά, κατά τη δεκαετία του 1960, για την ακραία πειραματική του διάθεση σε έργα όπως τα De natura sonoris και Κατά Λουκάν πάθη, διαβόητος και αργότερα, κατά τις δεκαετίες του 1970 και 1980, εξαιτίας της αμφιλεγόμενης μεταστροφής του προς παραδοσιακότερους ήχους και φόρμες, ο διασημότερος, ίσως, σύγχρονος συνθέτης της Πολωνίας (γνωστός επίσης σε ένα ευρύτερο κοινό χάρη στις ταινίες του Κιούμπρικ και του Λιντς) εμφανίζεται στο αθηναϊκό κοινό επικεφαλής της ορχήστρας Sinfonia Varsovia, της οποίας και διατελεί καλλιτεχνικός διευθυντής.

Και επίσης υπάρχουν ακόμα εισιτήρια για το έργο Μεφίστο Για πάντα.

Και πάλι αντιγράφω από το site:

Με μια παράσταση πάνω στη σατανική γοητεία της εξουσίας, ο πρωτοπόρος Γκυ Κασσίερς –διευθυντής του μεγαλύτερου θεάτρου της Φλάνδρας– συστήνεται στο ελληνικό κοινό.
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Κλάους Μαν Μεφίστο (1936), που εστιάζει στη συνεργασία ενός ηθοποιού με τους Ναζί, η παράσταση Μεφίστο για πάντα (πρώτο μέρος του Τριπτύχου της εξουσίας) θίγει με σημερινούς όρους το ζήτημα της τέχνης και της πολιτικής, του πάθους και του καιροσκοπισμού.
Η σοβαρή και σαρκαστική διάσταση του κειμένου, οι δυνατές ερμηνείες και η σκηνοθεσία –κράμα θεατρικής ποίησης και τεχνολογίας– έχουν ως αποτέλεσμα ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.

Λοιπόν αυτά προς το παρόν. Α και επειδή απο Penderecki δεν έχω ιδέα (για μένα θα είναι εκπαιδευτική η συναυλία αυτή), σας αφήνω μουσικά με το κομμάτι Fur Alina του Arvo Part που θα παίζει στο πικ-απ δίπλα αν θελήσετε να το ακούσετε.

Καλό βράδυ σε όλους!