Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

2 ΜΟΥΣΙΚΕΣ...

(Μπλογκοπαίχνιδο που ξεκίνησε ο Keen και με προσκάλεσε ο Good As You)

...που χαρακτήρισαν μιαν ευτυχισμένη και μία δυστυχισμένη περίοδο της ζωής μου.
Μου βάζεις δύσκολα φίλε μου και αυτό για 2 λόγους.

Ο πρώτος είναι πως από μικρό παιδί άκουγα πολύ μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ μουσική. Τόσο που έφερνε τους υπολοίπους σε αμηχανία και ενίοτε εκνευρισμό (μέχρι και κασετόφωνο από το μπαλκόνι πετάχτηκε στις αρχές του 1980 προκειμένου να σταματήσω να παίζω την ίδια κασέτα over & over).....Στη συνέχεια και μέχρι σήμερα μετριούνται στα δάχτυλα οι φορές που βγήκα έξω από το σπίτι χωρίς walkman, discman (και ελπίζω μέχρι το τέλος τού έτους ένα ipod) ενώ και στο δωμάτιό μου παίζει μονίμως σχεδόν μουσική. Το γεγονός αυτό με δυσκολεύει στο να επιλέξω ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι διότι μέσα στα τόσα....

Ο δεύτερος λόγος έγκειται στο γεγονός πως η πλέον ευτυχισμένη και δυστυχισμένη περίοδος της ζωής μου ταυτίζονται στην περίοδο 1997-2001. Και σε μία περίοδο 4 ετών είναι δύσκολο να απομονώσω στιγμές και γεγονότα και να τα συνδέσω με τραγούδια.
Είναι η περίοδος που μόλις έχω μπει στην πρώτη μου σχολή και ένα εξάμηνο αργότερα βρίσκομαι στη φάση που περιγράφεις φίλε Good As You "ήμουν τρελά ερωτευμένος με τον μεγάλο και ανεκπλήρωτο έρωτα της ζωής μου - χωρίς να ξέρω πως να το εξηγήσω όλο αυτό που ζούσα (άπειρος ερωτικά και σεξουαλικά). Βγαίναμε συχνά οι δυό μας, πάντα στο φιλικό από τη μεριά του, και χωρίς να ξέρει (ή έστω να δείχνει ότι ξέρει)..." και το αντιγράφω ακριβώς γιατί ούτε εγώ δεν θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα (μόνο που εμένα μου κράτησε 4 χρόνια, I know I am pathetic). Μία εποχή με αμέτρητες χαρές (γιατί σήμερα με κοίταξε λίγο διαφορετικά...) και αμέτρητες λύπες (γιατί σήμερα μου παρουσίασε άλλον ένα γκόμενο που θα του κάνει τη ζωή μαύρη και μετά θα μαζεύω τα κομμάτια του...). Μία εποχή που μπορεί να έλειπα και 2 μέρες από το σπίτι, (σχολή-σπίτι φίλου-βράδυ στο gay Κολωνάκι-ύπνος κάπου και την άλλη μέρα το ίδιο για να πάω την 3η μέρα σπίτι μου). Μια εποχή που έκανα αυθημερόν το Θεσσαλονίκη-Αθήνα απλά για να τον δώ λίγες ώρες. Μιά εποχή με απίστευτα γλέντια, απίστευτες ολονυχτίες σε σπίτι φίλης στο κέντρο, 4 χρόνια γεμάτα συγκινήσεις και εμπειρίες που μόνο με πίνακά του Salvador Dali θα μπορούσα να τις παρομοιάσω, ίσως τα σημαντικότερα και σίγουρα τα ποιο πλούσια της ζωής μου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, επιλέγω ως τραγούδι της ενδόξου εκείνηςπεριόδου, τη συμμετοχή της Ισπανίας στη Eurovision του 1969 με τίτλο Vivo Cantando διότι αυτό ακριβώς ήταν η ζωή μου εκείνα τα 4 χρόνια (ένα συνεχές Vivo Cantando), διότι εκείνη την περίοδο άκουγα ΠΟΛΥ Eurovision, διότι σε εκείνο το διαγωνισμό είχε σχεδιάσει τα σκηνικά ο Salvador Dali (σε σύνδεση με τα προηγούμενα), διότι παρόμοιο outfit με την τραγουδιάρα της Ισπανίας είχα φορέσει σε αποκριάτικο πάρτι με ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία....και γιατί ακόμη όταν το ακούω θυμάμαι το χαμόγελό του.







Αλλά επειδή μου ζητήθηκαν 2 μουσικά κομμάτια (και διότι πρέπει να δικαιολογήσω και το ότι αγαπημένη μου μουσική πλέον είναι η όπερα όπως λέει το προφίλ μου), σας παραθέτω και τη μουσική που έντυσε τις απίστευτα μελαγχολικές τελευταίες μέρες του 2007 λίγο πρίν ανοίξω αυτό εδώ το μαγαζάκι. Δεν είναι τραγούδι ακριβώς αλλά το φινάλε της όπερας Τριστάνος και Ιζόλδη του Richard Wagner (μή φεύγεις αγαπητέ αναγνώστη!!!!), το περίφημο Liebestod (Θάνατος από Έρωτα) το οποίο δε σχετίζεται με κάποια συγκεκριμένη κατάσταση στη ζωή μου, αλλά με το feeling εκείνων των ημερών. Ακόμα κι αν δεν έχετε ξανακούσει ποτέ σας όπερα δώστε του μια ευκαιρία (7 λεπτά διαρκεί μόνο). Σε αυτό λοιπόν το σημείο η Ιζόλδη παραληρεί πάνω από το πτώμα του αγαπημένου της έχοντας το όραμα πως είναι ακόμη ζωντανός, τραγουδάει για 7 περίπου λεπτά και μεταμορφώνεται στην ποιο αληθινή μορφή αγάπης πριν πεθάνει και η ίδια. Στο βιντεάκι το Liebestod όπως ερμηνεύτηκε από την Waltraud Meier για τα εγκαίνια της νέας περιόδου της Scala στο Μιλάνο στις 7/12/2007. Ακολουθεί το ίδιο κομμάτι ερμηνευμένο απο την Birgit Nilson στα 1968 με σαφώς καλύτερο ήχο αφού είναι rip από cd.

Για όσους, όπως εγώ, δεν γνωρίζουν τα Γερμανικά του πρωτοτύπου και τα Γαλλικά των υποτίτλων παρατίθεται ελληνική μετάφραση. Σας ευχαριστώ για το κουράγιο σας να διαβάσετε ΟΛΟ αυτό το κατεβατό!!!






Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Υ.Γ: Αγαπητέ keen on boys ήθελες όλες τις πικάντικες λεπτομέρειες των περιόδων, τώρα εδώ μας βγήκε λίγο μελλό τι να κάνουμε...Good As You σε ευχαριστώ για την πρόσκληση. Ξέρω πως ίσως ήμουν πολύ περισσότερο "αυτοβιογραφικός" απ' όσο χρειαζόταν και κάποιοι ίσως μπουν στον πειρασμό να κράξουν και να χλευάσουν. No problem guys ότι σας έρθει πείτε το δε θα παρεξηγηθώ (άλλωστε μπορούσα και να μην γράψω τίποτα). Μόνο μη ζητήσετε περισσότερες πληροφορίες για το πρώτο μέρος του ποστ γιατί ήδη έγραψα πολλά και επειδή ο τότε κύκλος μας ήταν ευρύς, δεν θα ήθελα μετά από χρόνια να γίνω ή να γίνει αυτός θέμα συζήτησης.
Τώρα αν αυτό δεν ήταν συνεδρία στον καναπέ του τρελογιατρού δεν ξέρω τι άλλο είναι....ΓΙΑΤΡΕΕΕΕΕ ΜΟΥ ΤΑ ΧΑΠΙΑΑΑ ΜΟΥ.

13 σχόλια:

  1. αχ.. τι αισθηματίας που είσαι και εσύ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε λες μαλάκας καλύτερα, έτσι με αποκαλούσαν και τότε και τώρα κάποιοι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άσχετο, αλλά τα κομματάκια τα άκουσες ή τσάμπα τα έβαλα???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν και έχουμε διαφορετικά μουσικά μουσικά γούστα, δεν μπορούσα να μη δεχτώ την παράκληση σου, μετά μάλιστα από μια τόσο ειλικρινή εξομολόγηση που έκανες. Κι επειδή έω κι εγώ μανία με τη μουσική, ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να τη ζεις, κι όχι απλά να την ακούς.
    Αν και δεν είμαι συνηθισμένος σε ακούσματα όπερας, εντούτοις την απόλαυσα πολύ.
    Σε καληνυχτίζω φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ώστε ήταν πολύ παρακλητικό το ύφος μου?? ακούστε και την όπερα μπου χου χου....
    Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου φίλε μου και ναι νομίζω τη μουσική πρέπει να τη ζεις δεν αρκεί το άκουσμα.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γι' αυτό εγώ λέω πως η υπέρτατη ευτυχία είναι μια ψευδαίσθηση και ας με λέτε κυνικό...

    Πολύ ενδιαφέρουσες οι επιλογές σου mahler!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπορεί και να έχεις δίκιο φίλε μου αλλά ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ!!!!!

    Υ.Γ: Χαίρομαι που σου άρεσαν και οι 2 επιλογές είσαι σε καλό δρόμο ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ ωραία και καθόλου μελό!

    Σου έχω κι εγώ μια πρόσκληση και απ' όσο βλέπω καλά έκανα και σε πρότεινα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εγώ καλώς ή κακώς την όπερα την γνώρισα σχεδόν αποκλειστικά μόνος μου. Λές να ήρθε η ώρα να την μυήσω σε κάποιον???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τελικά όλοι έχουμε φάει κάποτε μακροχρόνιο κόλλημα με κάποιον που δεν... στην καλύτερη, ή είναι στρ8 στη χειρότερη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κώστα μου εδώ θα διαφωνήσω. Με το str8 μια, δυο θα το σκεφτείς και θα κολλήσεις μετά το παίρνεις απόφαση.
    Με το "δικό" μας όμως τι γίνεται??? εκεί είναι κατά τη γνώμη μου τα μεγάλα ζόρια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εγώ έκανα 2 χρόνια για να το πάρω απόφαση :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. 'Αρε Κωστάκη κι εσύ καμένος έτσι??? τι τραβάμε κι εμείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ρίξε κι εσύ μερικά μπετά, μπορείς :)

ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ

Related Posts with Thumbnails