Αναλαμβάνονται πρωτάρηδες

Όχι μαλακίες, έχω καλό πράγμα. Πρωτάρηδες για πελάτες και ξεπαρθενιάστρες έμπειρες αχχααχχαχαχααχαχα κλαίω χααχχαχααχχααχ.

Για την αποκατάσταση της πραγματικότητας και της ηθικής τάξης....

Καλό ζεστό αποπνικτικό απόγευμα.

Μακάριοι οι κουφοί και τυφλοί (a.k.a. Ιππόλυτος 2014)

Ε, ναι λοιπόν, ο χτεσινός Ιππόλυτος στην Επίδαυρο ήταν για τους κουφούς και τους τυφλούς. Προσωπικά έχασα το φίλινγκ ακριβώς στην αρχή, όταν η Φριτζίλα με εμφάνιση παρηκμασμένης μπουζουξούς, κάτι σαν την Τζέσικα Ράμπιτ να κάνει-γριά-πλέον σόου στις Κούκλες, να βγαίνει στην σκηνή και να λέει ΘΕΑ. 

Μωρή ΘΕΑ και στα μούτρα σου να θέλω να σηκωθώ να φωνάξω αλλά σεβάστηκα την αρχαιότητα των μαρμάρων, την αρχαιότητα της Κουμπάρας...ε, την παρουσία της Κουμπάρας ήθελα να πώ, του ξακουστού συζύγου-και ήρωα-Μήτσου, καθώς και της μοναδικής Όναρ μετά τις αγαπημένης ξαδέρφης Νατάσας. 

Δυστυχώς οι συντελεστές της παράστασης δεν μας σεβάστηκαν καθόλου. Άλλοι να υπερερμηνεύουν ουρλιάζοντας, άλλοι να υποερμηνεύουν λες και βαρυνόντουσαν. Κάποιοι δε, κατάφεραν να μην ακούγονται καν στο ανοιχτό θέατρο με την καλύτερη ακουστική στον κόσμο. 

Δυστυχώς, παρά τις προθέσεις της και την δουλειά - γιατί φαινόταν πως είχε γίνει προσπάθεια- η σκηνοθεσία της Κονιόρδου έμπαζε από παντού. Οι ερμηνευτές να κάνουν γύρους επί σκηνής για να την γεμίσουν, ο χορός άλλοτε τραγουδιστά, άλλοτε όχι, να προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του και να μην το καταφέρνει, αλλοπρόσαλλα τα κοστούμια ή μάλλον η μίξη τους, χάσιμο του κειμένου, του δράματος, των πάντων. Κρίμα γιατί το επιτελείο των ηθοποιών για άλλα μας προετοίμαζε.  Πάλι καλά που δώσαμε μόνο 5 ευρώ για τα εισιτήρια πάντως. 

Βέβαια, η βραδιά όχι μόνο δεν ήταν κακή τελικά, αλλά το αντίθετο. Διότι κάναμε σούπερ road trip με τις Όναρ και Νατάσα (δυστυχώς κωλύομαι να αναφέρω τα όσα λέχθηκαν στον πηγαιμό και τον γυρισμό) αλλά επίσης κάναμε ριγιούνιον με την Κουμπάρα και το Στεφάνι της, τα είπαμε, φάγαμε αφού φύγαμε από το θέατρο το λιγδερό μας κρεατάκι για να σπρώξουμε με το ξύγκι κάτω την παράσταση, και γενικά περάσαμε όμορφα και χαλαρά όπως τις παλιές καλές εποχές του μπλόγκινγκ. 

Πολύ πολύ το χάρηκα και εύχομαι να το επαναλάβουμε σύντομα :)

Υ.Γ 1: Αλήθεια γιατί η Φαίδρα έπρεπε να είναι ξανθιά; Μήπως ήταν χορηγός της παράστασης κάποια βαφή μαλλιών;

Υ.Γ 2: Τώρα που το ξανασκέφτομαι, με την παρακάτω φωτογραφία για πρόμο, έπρεπε να το περιμένω το χάλι.

Oι συναυλίες του καλοκαιριού

Καλοκαίρι σημαίνει πολλά, σίγουρα όμως ένα από αυτά είναι συναυλίες. Μεγάλες καλλιτεχνικές συναντήσεις που προσφέρουν αναμνήσεις για μια ζωή, και κυκλοφορίες σημαντικών live δίσκων που θα μας συντροφεύουν τις κρύες του χειμώνα. 

Έτσι και το φετινό καλοκαίρι δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση. Από τον καλλιτέχνη formerly known as Soula, οι συνεργασίες που θα αφήσουν εποχή.

Και τα cd του αιώνα

Αχ το σημερινό μου θύμισε παλιές καλές στιγμές...

Καλό βράδυ σε όλους. 

Epic Pam

Republi-cunt

Το ρίξαμε στην τέχνη

Παρασκευή και κατηφορίζω προς Πειραιώς 260 για τους Ληστές. Λίγο πριν μπώ μέσα μια σκοτεινή προειδοποίηση από καλή φίλη που το είχε δεί την προηγούμενη μέρα μου κόβει τα φτερά αλλά δεν μασάω, έχω άλλωστε αγοράσει εισιτήριο, σιγά μην το χάσω. 

Η παράσταση άνιση λιγάκι. Κουραστικό το 2ο μέρος, έπεσαν και οι επιδόσεις των ερμηνευτών. Τα σταθερά στοιχεία του σκηνικού και τα φώτα δεν μπορούσαν να παράξουν χώρο ενώ και οι ερμηνείες ήταν από πολύ καλές ως μέτριες (ο Γάλλος ολοένα και περισσότερο δείχνει να παίζει ομοίως τα πάντα). Απίστευτα καυλάκια οι νεαροί που έκαναν τους Ληστές, και κακά τα ψέματα πολύ καλό το κείμενο. Και παρά τις γρίνιες μου, από την στιγμή που η παράσταση μου "πέρασε" τον λόγο του Σίλλερ έφυγα ικανοποιημένος. 

Την επόμενη μέρα κατηφορίζω προς Επίδαυρο για την πολυαναμενόμενη παράσταση του Έκτορα Λυγίζου στον Προμηθέα Δεσμώτη. 

Σύγχρονη ματιά ερμηνείας από την ομάδα νέων συντελεστών με τους ρόλους να τους παρουσιάζουν συλλογικά σε μια προσπάθεια να εστιάσει το κοινό στο κείμενο (ΚΑΙ ΤΙ ΚΕΙΜΕΝΟ!!!) και όχι μεμονωμένα στους πρωταγωνιστές. Βέβαια κακά τα ψέματα πολλοί "άμαθοι" θεατές σε τέτοιες μοντερνιτέ τα βρήκαν σκούρα και αποχώρησαν πρίν την συγκλονιστική λήξη της παράστασης. Και η αλήθεια είναι πως όταν πριν λίγα χρόνια αρχίσαμε να βλέπουμε παραστάσεις με ηθοποιούς σε πολλαπλούς και/ή εναλλασσόμενους ρόλους ήταν κάτι το καταπληκτικά καινοτόμο. Αλλά σιγά σιγά έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό να το βλέπουμε σε τόσες παραστάσεις. 

Κυριακή βράδυ και τι καλύτερο από βολτούλα στα Πετράλωνα και ταινιούλα στο Ζέφυρο. ή μάλλον ταινιάρα στο Ζέφυρο. Φανταστικός τρόπος κινηματογράφησης μιας ιστορίας που σήμερα ίσως μοιάζει τετριμμένη αλλά στην εποχή της δημιούργησε σκάνδαλο. Υπέροχος τρόπος που γίνεται η εισαγωγή στην ταινία με μια μαριονέτα κουκλοθεάτρου να σου εξηγεί τι ΔΕΝ είναι η ταινία και να εισάγει τους 3 πρωταγωνιστές. Τέλεια όλα!

Τι να γράψω τώρα για την προχτεσινή μουσική εμπειρία; Υπέροχη, παρά τον χιψτερισμό της παρουσίασης, εκτέλεση της μεταγραφής του Χειμωνιάτικου ταξιδιού που αν και ήταν "περισσότερο γερμανικός ρομαντισμός πεθαίνεις" ήταν μια από τις ωραιότερες καλλιτεχνικές εμπειρίες εδώ και καιρό.

Χτες δεν πήγα πουθενά (κλάψ, λίγμ) αλλά σε λίγο θα την κάνω για συναυλία των Πρωτοψάλτη - Αρβανιτάκη. 

Εύχομαι να περνάτε όλοι καλά, είτε την αράζετε στα θέατρα, είτε στις παραλίες (είτε και στα δυο αν μπορείτε και τα συνδυάζετε). 

Καλό σας βράδυ. 

Mientras Duermes (2011)

Αν σου αρέσουν τα ατμοσφαιρικά "Χιτσκοκικά" θρίλερ, τότε βρήκες την ταινία σου. Χωρίς να πέφτει σε ευκολίες εύκολου τρομάγματος του θεατή, η ταινία δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, προσφέροντας στον θεατή έναν από τους πλέον ιδιαίτερους κακούς που έχουμε δεί.  

Παίζεται και στα θερινά, παίζεται όμως και στα dvdάδικα μιας και είναι 3 ετών ταινία. Όποιος την δεί θα ερωτευτεί το αρτ-νουβό κτήριο στο οποίο είναι γυρισμένη και μάλλον θα μισήσει την πολυκατοικία στην οποία ζεί. Βέβαια στις δικές μας δεν υπάρχουν τέτοιοι θυρωροί οπότε είναι κι αυτό μια παρηγοριά. 

Καλή θέαση σε όσους την δείτε και καλό σου-κού :)

Στην Άγρια Δύση...

...δεν υπάρχουν πραγματικά κανόνες. Δεν μπορείς να κάνεις σχέδια και προγράμματα. Μόνο να προσπαθείς να επιβιώσεις αντέχοντας την ρευστότητα με τις δικές σου δυνάμεις, και την δικιά σου ηθική. 

Δεν ξέρω αν αυτό ήθελε να πεί ο ποιητής Tommy Lee Jones στο The Homesman, εγώ κάπως έτσι το είδα χτες, σε άλλη μια ωραία κινηματογραφική βραδιά σε θερινό κινηματογράφο, αυτή την φορά στο CINE PARIS στην Πλάκα. 

Πολύ καλημέρα σας.