[τα 2 προσεχώς-γιατί έχω και πρόγραμμα όχι μαλακίες]
Στην μουσική μας σήμερα η Μαρία Κάλλας στο φινάλε της όπερας Medea του Luigi Cherubini, (Dallas 1958). Γιατί σήμερα είμαι σε πολύ "δραματική διάθεση" χαχαχα. Καλό βράδυ σε όλους σας. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα.
Τι θα μπορούσε να δει απο αρχιτεκτονικής άποψης κάποιος στο Πέραμα σήμερα? Λιμενικές εγκαταστάσεις και ναυπηγεία; δεξαμενές πετρελαίου; πολυκατοικίες; Βασικά όλα τα παραπάνω, και επιπροσθέτως μια δίκαιη νομίζω υποψηφιότητα για Χρυσό Τούβλο 2012. (πατήστε το λίνκ να δείτε τους υπολοίπους υποψηφίους).
Κίονες (Τοσκανικού ρυθμού μάλιστα), μπαλούστρα διακοσμητικά φουρούσια, μια γυψοθύελλα βρε αδερφέ, πράγματα που βέβαια έχουμε δεί σε πλείστες άλλες νεοκακόγουστες οικοδομές.
[έξτρα προσοχή στο fail του ξύλινου στεγάστρου της ταράτσας τύπου στάνη που τόσο αρμονικά δένει με το υπόλοιπο κατασκεύασμα]
'Όμως το στοιχείο που κάνει την διαφορά είναι η μνημειώδης είσοδος με τα 2 αγάλματα Νικών (να υποθέσω) έτοιμες να δαφνοστεφανωνόσουν τον ηρωικό περαστικό που καταφέρνει να κρατήσει τα γέλια του βλέποντας το αριστούργημα αυτό.
Με την υποψία πως και το εσωτερικό της οικίας θα είναι παρομοίως μια ωδή στο κάλος, σας αφήνω και σας καληνυχτίζω.
Στην μουσική μας και σήμερα η Connie Francis στο υπέροχο Don't break the heart that loves you γιατί πως να το κάνουμε, με τόσο κιονόκρανο και αέτωμα η διάθεση δεν μπορεί παρά να παραμένει κλασική. Ένα υπέροχο βράδυ σε όλους σας.
Στην μουσική μας σήμερα η Connie Francis στο τραγούδι "The impossible dream" που μόλις πριν λίγο ανακάλυψα εδώ. Γιατί τελικά το να μπορείς να ονειρεύεσαι στις μέρες μας είναι τόσο όμορφα vintage. Αφιερωμένο σε όλους τους ονειροπόλους εκεί έξω. Καλή σας μέρα, και καλό μήνα :)
To dream
the impossible dream
To fight
the unbeatable foe
To bear
with unbearable sorrow
To run
where the brave dare not go
To right
the unrightable wrong
To love
pure and chaste from afar
And to try when
your arms are too weary
To reach
the unreachable star
Well this is my
quest, to follow that star
No matter
how hopeless, no matter how far
To fight
for the right without question or pause
To be
willing to march into hell for a heavenly cause
And I know
if I'll only be true to this glorious quest
That my
heart will lie peaceful and calm when I'm laid to my rest