ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΗ

[Απαλλοτριωμένο από το υπέροχο μπλόγκ The Wall]

Λίγα λεπτά πρίν, έπεσε το βλέμμα μου στο πόστ της αγαπημένης μας γεροντοκόρης Hitori Tana, με τίτλο Και αυτό το καλοκαίρι. Εν συντομία σε αυτό, η αιωνία κόρη κλαίγεται για το γεγονός πως θα περάσει άλλο ένα καλοκαίρι χωρίς άντρα και θα πάει διακοπές με την μάνα της και μια χοντρή θειά της. Και επειδή είχα πολλά να της γράψω αποφάσισα να το κάνω με την μορφή ανοιχτής επιστολής μπας και την συνετίσω. 

Νίκαια 25 Ιουνίου 2012

Αγαπημένη μου Hitori Tana

Υπέπεσε στην αντίληψή μου το υπαρξιακό δράμα που βιώνεις, και επειδή αν και δεν γνωριζόμαστε σε νοιώθω ως αδερφή ψυχή, έχω να σου πώ τα ακόλουθα.

Μία φορά αν πάς με άντρα διακοπές θα γίνεις μετά λεσβία. Να τον έχεις συνέχεια "γυναίκα αυτό, γυναίκα το άλλο", να κυκλοφορεί με το σώβρακο και την φανέλα-που μετά βίας θα συγκρατεί την κοιλούμπα-στο δωμάτιο και οι μύγες να κάνουν πάρτι στις πατούσες του. Να πηγαίνετε για φαγητό και καλοκαιριάτικο να τρώει όλο το κρεμμύδι από την χωριάτικη σαλάτα (που Jesus όλοι ξέρουμε πως είναι απλά για ντεκόρ όχι για να το τρώμε με θερμοκρασία 42 βαθμούς υπό σκιά) και μετά να το ιδρώνει την υπόλοιπη μέρα-διότι "άσε μας ρε γυναίκα που θα κάνω πάλι μπάνιο, έκανα πριν φύγουμε από την Αθήνα".

Όσο για διασκέδαση τι να σου πώ. Όλο και κάποιο μαλακωκάναλο σε καφετέρια θα παίζει ποδόσφαιρο από το περιφερειακό πρωτάθλημα του Σάο Πάολο και θα θέλει να το δεί. κι εσύ θα ξεροσταλιάζεις μόνη σαν το πεπόνι δίπλα του όσο θα κατεβάζει μπύρες και θα ρεύεται/πέρδεται (αν είσαι άτυχη να έχει τσιμπήσει και κάνα σουβλάκι με το γύρο του θανάτου όσο βλέπει τον αγώνα).

Και κάπως έτσι θα έχεις σπαταλήσει τις διακοπές σου, τα φράγκα σου, τα νιάτα σου (λέμε τώρα) και όχι σ’αγαπώ δεν θα ακούσεις στο Αυγουστιάτικο φεγγάρι, ούτε ένα «στάσου μύγδαλα». 

Πάνε λοιπόν όπως και κάθε χρόνο διακοπές με την μανούλα και την θεία Τασούλα και άσε τις υπόλοιπες να χαραμίσουν και αυτό το καλοκαίρι τους με το να ονειρεύονται ηλιοβασιλέματα με τον Λάκη Κομνηνό ή έστω τον Νίκο Οικονομόπουλο. 

Αληθινά δικός σου

Mahler76

Υ.Γ: Και μην ακούσεις τις πλανεύτρες που θα σου πουν πως άλλο ο γκόμενος και άλλο ο σύζυγος, διότι αγάπη μου όλα τα γουρούνια ίδια είναι. Το πολύ πολύ αντί πριν από κάθε του απαίτηση να ακούς "γυναίκααααα" να ακούς "μωρό μου".

Στην μουσική μας σήμερα το άσμα Je suis Bossu από τα Ημισκούμπρια, featuring Φοίβος Δεληβοριάς. Διότι κανένα καλοκαίρι δεν είναι όπως στις ταινίες με την Ναθαναήλ. 

ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα. Καλό βράδυ :)

DISCO CHILD

Περνώντας από τα διαδικτυακά λημέρια-προσπαθώντας να σκοτώσω τον χρόνο μου μέχρι την ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης (λέμε τώρα), έπεσα σε ένα μπλογκοπαίχνιδο που σκέφτηκε ο turigr και είπα να παίξω μία. 

Λοιπόν οι κανόνες απλοί και ξάστεροι. Τσεκάρετε την ημερομηνία γέννησής σας (την πραγματική σας βλέπω), και μετά πάτε στις ακόλουθες σελίδες με όλα τα τραγούδια που έγιναν νούμερο 1 στο  Ηνωμένο Βασίλειο ή στις Η.Π.Α. Στην συνέχεια κάνετε πόστ τα 2 τραγούδια και αφήνετε τους αναγνώστες σας να γελάσουν με τις μουσικές συμπτώσεις ή απλά με την ηλικία σας. 

Εγώ λοιπόν γεννήθηκα 30 Σεπτεμβρίου του 76 και άρα σύμφωνα με τις λίστες, στον αστερισμό των ABBA και του Dancing Queen ως προς το Η.Β. 

και του Play that funky music των Wild Cherry ως προς τις Η.Π.Α.

Ένα πραγματικό παιδί της DISCO (ή έστω της funk για τους σκληροπυρηνικούς), για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του πόστ. 

Φυσικά μπορούν να παίξουν όλοι, αλλά θα καλέσω για το καλό την κουμπαρούλα μου Αθηνά, την συντρόφισσα στο ράφι και παγκοσμίως διάσημη γεροντοκόρη Hitori Tana, την φιλενάδα Όναρ (κι ας μην έπαιξα στο δικό της παιχνίδι), την αγαπημένη Kat  και όλους τους παραγωγούς και ακροατές του Sin Radio με τους οποίους περνάμε τόσο όμορφες μουσικές βραδιές. 

Καλό βράδυ από εμένα και άντε αύριο να έχουμε κυβέρνηση να σωθεί ο τόπος χαχαχαχα. 

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Π.Ο.Φ.Π.Α. 2012

Καλημέρα σε όλους σας παίδες. Μετά από αρκετούς μήνες μαθημάτων στο Φωτογραφικό Τομέα του Π.Ο.Φ.Π.Α., και πολλά κλίκ στις μηχανές μας, ήρθε η ώρα να δείτε τα αποτελέσματα των κόπων μας.

Έτσι, αφού οι δάσκαλοί μας επέλεξαν τις καλύτερες φωτογραφίες μας και τις τύπωσαν, και αφού τις βάλαμε σε κάδρα και τις κρεμάσαμε, σας περιμένουμε σήμερα για τα εγκαίνια της έκθεσής μας που όπως βλέπεται θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του μήνα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δασκάλους Παναγιώτη και Βαγγέλη, στα παιδιά των σκοτεινών θαλάμων Φρόσω και Δημήτρη, και σε όλους όσους κάναμε μαζί τα μαθήματα και περάσαμε καλά όλον αυτό τον καιρό. Η αλήθεια είναι πως το μάθημα της Παρασκευής ήταν η ποιο όμορφη μαθησιακή συνήθεια που απέκτησα εδώ και πολύ καιρό. Οπότε καλά να ήμαστε θα την επαναλάβω και του χρόνου.

Πολλά φιλιά σε όλους σας και ελπίζω όσοι μπορέσετε να περάσετε κάποια μέρα από την έκθεσή μας. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη εβδομάδα αν θα λιώσουμε από την ζέστη.Καλό υπόλοιπο Κυριακής

Στην μουσική μας σήμερα ένα τραγούδι που έμαθα από τον φίλο Mr. Hubert, το Tomorrow is my turn από την Nina Simone σε ζωντανή εκτέλεση. 

Though some may reach for the stars
Others will end behind bars
What the future has in store no one ever knows before
Yet we would all like the right to find the key to success
That elusive ray of light that will lead to happiness

Tomorrow is my turn
No more doubts no more fears
Tomorrow is my turn
When my luck is returning
All these years I抳e been learning to save fingers from burning
Tomorrow is my turn
No more doubts no more fears
Tomorrow is my turn to receive without giving
Make life worth living
Now it抯 my life I抦 living
My only concern for tomorrow is my turn

Now the summer is gone, there抯 another to come
You can抰 stop years from drifting by even if you want to try
Though time may help you forget all that has happened before
But honey it抯 too late to regret what is gone will be no more

Tomorrow is my turn
When my luck is returning
All these years I抳e been learning to save fingers from burning
Tomorrow is my turn
No more doubts no more fears
Tomorrow is my turn to receive without giving
Make life worth living
Now its my life I'm living
My only concern for tomorrow is my turn

ΠΟΣΗ ΑΝΟΧΗ ΑΚΟΜΑ;

Και μην ακούσω ξανά πως πρέπει να το σεβαστούμε γιατί είναι κόμμα που το ψήφισαν 500.000 Έλληνες πολίτες. Καμία εξαθλίωση, φτώχεια και φόβος δεν μπορεί να βρίσκει εκλογική διέξοδο σε τέτοιες συμμορίες.

Σου βούλωσαν τα λούκια;

Ψάχνεις κάποιον να σου ισιώσει τους σωλήνες; Αν ναι που θα απευθυνθείς;

 Στον παίδαρο;

Στον επιστήμονα;

ή απλά σε αυτόν με την ωραία κόρη;

Η απόφαση είναι δικιά σου. (Για όποιον επιλέξει τον υδραυλικό με την ζουμερή κόρη υπάρχει και η φωτογραφία με το πλήρες τηλέφωνο χαχα).

Καλημέρα σε όλους σας. ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη βδομάδα. Στην μουσική μας, η Beverlly Sills στο φινάλε της όπερας Roberto Devereux, γιατί έτσι που λέει κι ένας φίλος μπλόγκερ :)