ΠΟΣΤ ΚΡΑΞΙΜΟ Vol. 2 (Ιστορίες γυμναστηρίου)

Δεν μπορώωωω θα κράξω ο άνθρωπος (και δεν το θέλω με ξέρετε εμένα).

Δεν φτάνει που πάτε στην τουαλέτα και κατουράτε απ'έξω και πρέπει να κάνουμε καταδρομική για να κάνουμε τσισα μας.

Δεν φτάνει που βγαίνετε από τις τουαλέτες ΧΩΡΙΣ να πλένετε τα χέρια σας (ιιιιιουυυυυ λέμε) και μετά μαγαρίζετε τους αλτήρες και τα όργανα. 

Δεν φτάνει που είσαστε κάποιοι τόσο gym freaks που πρέπει να πάρετε αμέσως την προτεϊνούλα σας μόλις τελειώσει το workout και τρώτε μπανάνες στα αποδυτήρια καθώς γδύνεστε με αποτέλεσμα την δημιουργία μιας αναγουλιαστικής μυρωδιάς μπανανοιδρωτίλας.

Τώρα βαριέστε και να πάτε στο καλάθι να πετάξετε τις τσίχλες σας????

ΖΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

_______________________________________

Άλλα επειδή πρέπει να διατηρήσουμε κι ένα επίπεδο και να έρθουμε στα ίσα μας, μεταφερόμαστε στα 1983 σε γκαλά για τα 100 χρόνια της Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης. Leontyne Price και Luciano Pavarotti σε ντουέτο από την δεύτερη πράξη της όπερας Un ballo in Maschera (Χορός μεταμφιεσμένων) του G. Verdi.

EUROPA RICONOSCIUTA

Χθές ήμασταν καλεσμένοι του Κυρίου Ευρωπαίου. Όχι μην φανταστείτε κάποιο δυσκοίλιο γκαλά σε καμιά Πρεσβεία, δεν είμαστε εμείς για τέτοια (άλλωστε ποια Πρεσβεία πλέον μπορεί να με ταΐσει εμένα σε μπουφέ με τέτοια κρίση χαχαχα). 

Όχι λοιπόν, ήμασταν καλεσμένοι του φίλου και μπλόγκερ Ταχυδρόμου, κατά κόσμο Νίκου Νυφούδη, ο οποίος μας παρουσίασε το πρώτο του (αν δεν κάνω λάθος) βιβλίο, "Ο Κύριος Ευρωπαίος και η παρέα του". Ένα παραμύθι για την ιστορία της Ευρωπαϊκής ένωσης και των θεσμών της, ένα βιβλίο για τους ανθρώπους της. Και λέω για τους ανθρώπους της, διότι το  τεχνητό πολιτικό-οικονομικό μόρφωμα που ονομάζουμε Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μας είναι δυσνόητο, ακατανόητο ή και αδιάφορο (αχ πόσο πιο κόσμιο μπορεί να γίνει αυτό το πόστ), όμως η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να γίνει οι άνθρωποι της. 

Και νομίζω αυτό που μου άρεσε στην χθεσινή παρουσίαση, είναι που ο Νίκος μας μίλησε για την Ευρώπη της καρδιάς του, αυτήν που γνωρίζει εδώ και χρόνια μέσα από τα ταξίδια του, την συμμετοχή του σε προγράμματα, και την τριβή του με "εκπροσώπους" των λαών της Ευρώπης, και όχι την Ευρώπη των τεχνοκρατών που οκ κι αυτοί χρειάζονται, και οι θεσμοί τους και οι νόμοι τους αλλά η Ευρώπη είναι πολλά παραπάνω από τις Βρυξέλλες (θέλω να ελπίζω). 

Όσο για τους 2 κυρίους που προλόγισαν μπορεί να μας κούρασαν λιγάκι με τις κοινοτοπίες τους αλλά οκ πολιτικοί είναι δικαιολογούνται λίγο τα παιδιά :)

Αυτά τα ολίγα λοιπόν από μένα, (όταν διαβάσω και το βιβλίο θα σας κάνω και μια καλύτερη παρουσίαση). Νικολή καλή αρχή στο ταξίδι σου στα βιβλιοπωλεία και τις καρδιές των μικρών και μεγάλων αναγνωστών σου.

Πολλά φιλιά σε όλους σας παίδες :)

(όλες οι φωτογραφίες από το εσωτερικό του βιβλίου είναι από το το Βeetroot Design Group Blog)

Υ.Γ: Παρακαλούνται οι 3 (μάλλον Σαλονικιοί) που κάθονταν μπροστά μου και δίπλα μου να επικοινωνήσουν με την διεύθυνση. Ο σφίχτης με το λευκό μπλουζάκι που δεν είχε σβέρκο προορίζεται για μένα, οι άλλοι 2 θα απαλλοτριωθούν από τους υπολοίπους της παρέας. Ευχαριστώ.
Που ήσουν ρε Akanonisti να δείς που έδωσα το 9άρι μου πάλι. Μάλλον σε Πόντιο χαχαχαχαχα
___________________________________

Στο πικ-άπ, ακούμε την Diana Damrau (Θεά, Θεά) στην άρια  Quando piu irate freme από την όπερα Europa Riconosciuta του Antonio Salieri, όπως την ερμήνευσε στα επανεγκαίνια του Teatro alla Scala στις 07/12/2004

IN OPERA VERITAS

Στην όπερα συνήθως ο έρωτας θριαμβεύει...

έστω λίγο πρίν το θάνατο...

ή ταυτόχρονα με αυτόν...

παραμύθια θα μου πείς..΄'ομως φίλε μου τα παραμύθια αυτά είναι απολύτως αληθινά για αυτές τις 2-3 ώρες που διαρκεί μια παράσταση, κάτι που σπανίως συμβαίνει στην πραγματική ζωή (ίσως έτσι καταλαβαίνεις το κόλλημα μου).

Στον Rigoletto η Gilda αποφασίζει να θυσιάσει την ζωή της για τον άνθρωπο που αγαπά άλλα δεν θα είναι ποτέ δικός της μιας και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα αισθήματά της.

Παραμύθια σου λέει μετά...άρε καταραμένο πιόμα...

***ΣΗΜΕΡΑ*** KABULI KID - Ειδική Προβολή για τον νεαρό Αφγανό Χαμιντουλάν Ναζαφί

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ “KABULI KID” ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΦΙΛΙΠ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010, ΩΡΕΣ: 18:30, 20:30, 22:30, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ.

Αντιγράφω από CineStef 

"Την Κυριακή 28 Μαρτίου το βράδυ, μια μητέρα περνούσε με τα παιδιά της από το σημείο που εξερράγη άλλη μια βόμβα στην Αθήνα. Αυτή τη φορά ήταν στα Πατήσια. Ο γιος της, 15 χρόνων, σκοτώθηκε, διαμελίστηκε. Η κόρη, 10 ετών τραυματίστηκε, τυφλώθηκε. Η μάνα δεν φέρει τραύματα στο σώμα της. Αυτή τη φορά, τα θύματα ήταν Αφγανοί πρόσφυγες.

Η συζήτηση στο facebook, ο θυμός κι η ντροπή μας για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, κατέληξε στην απόφασή μας να ζητήσουμε μια έμπρακτη συγγνώμη, σαν Έλληνες πολίτες, από τους ανθρώπους που η ελπίδα τους για μια καλύτερη ζωή, έγινε θάνατος, αναπηρία και απώλεια. Η σύνθεση των απόψεων και των ιδεών που διατυπώθηκαν , χάρις στα Νέα Μέσα και τη δυναμική τους, οδήγησε στη διοργάνωση μιας εκδήλωσης που κύριο στόχο έχει να αναδείξει έμπρακτα αξίες όπως αυτές της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης."

Αντιγράφω από Μαμά ετών 38 [που με την σειρά της το αντέγραψε από το Μικρό-Αναλόγιο] 

"Σκοπός της προβολής είναι η συγκέντρωση χρημάτων για την οικογένεια του νεαρού Αφγανού Χαμιντουλάν Ναζαφί που σκοτώθηκε απο την έκρηξη βόμβας στα Πατήσια την 28 Μαρτίου 2010, και της αδερφούλας του.

Η είσοδος θα είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ ωστόσο θα υπάρχει ένα κουτί που ο καθένας θα μπορεί να συνεισφέρει ό,τι μπορεί. Το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα δοθεί εξ ολοκλήρου στην μητέρα του θύματος, κυρία Ζάχρα Ναζαφί.

Η άτυπη ομάδα πρωτοβουλίας απο το facebook:

Ρίτσα Μασούρα (αρχική ιδέα)
Γιώργος Καραχάλιος (επικοινωνιακά fb)
Αρετή Καλεσάκη (επαφή με ιδιοκτήτη Σινε ΦΙΛΙΠ)
Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη (ιδέα προβολής ταινίας)
Στράτος Σαφιολέας (ιδέα για άνοιγμα λογαριασμού )
Δημήτρης Σπύρου (προσέφερε τον κινηματογράφο)
Και πολλοί φίλοι που προστέθηκαν μετά.

Λίγα λόγια για την ταινία
KABULI KID – ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΜΠΟΥΛ

Πώς τα βγάζεις πέρα όταν βρίσκεσαι μόνος σ’ ένα ταξί στους δρόμους της Καμπούλ, και είσαι μόλις 6 μηνών άνθρωπος?

Σκηνοθεσία: Barmak Akram
Σενάριο: Barmak Akram & Jean Claude Carriere
Ηθοποιοί: Hadji Gul, Valery Shatz, Helena Alam
Μουσική: Barmak Akram
Διάρκεια: 97’

Υπόθεση
Καμπούλ σήμερα. Η πόλη πασχίζει να συνέλθει μετά από 25 χρόνια πολέμου. Στο ταξί του Κάλεντ μπαίνει μια γυναίκα με το μωρό της. Το πρόσωπό της είναι κρυμμένο πίσω από τη μπούργκα. Παζαρεύουν την τιμή, τα βρίσκουν, φτάνουν στον προορισμό της, πληρώνει, φεύγει. Ο επόμενος πελάτης, βρίσκει στο πίσω κάθισμα το μωρό, παρατημένο. Παρατάει ο Κάλεντ το ταξί και τρέχει να την προλάβει, με το μωρό στα χέρια. Εκείνη έχει χαθεί ανάμεσα στο πλήθος και στις μπουργκοφόρες συμπατριώτισσές της. Μένει σύξυλος μ’ ένα αρσενικό μωράκι έξι μηνών. Ρωτά φίλους και γνωστούς τι πρέπει να κάνει. Πηγαίνει πίσω στο σημείο απ’ όπου την παρέλαβε. Μάταια. Πηγαίνει στην Αστυνομία, σε Ιδρύματα, στα τηλεοπτικά κανάλια. Μάταια. Η μάνα είναι εξαφανισμένη, κι αυτός, ένας μεροκαματιάρης ταξιτζής με γυναίκα και τρεις κόρες, νιώθει υπεύθυνος για αυτό το εξάμηνο αγοράκι.

Μια χαοτική, αστεία, περιπλάνηση σε μια πόλη που προσπαθεί να επιβιώσει, να συνεχίσει να ζει. Αιχμηρή, πλούσια σε δράση και συναισθήματα, η ανατρεπτική κωμωδία του Μπάρμακ Ακράμ, είναι ένα μοναδικό στο είδος του πορτραίτο της συναισθηματικής αφύπνισης ενός άντρα σε μια πόλη η οποία επιστρέφει στους τρελούς ρυθμούς της ζωής μετά από 25 χρόνια βίαιων συγκρούσεων.

ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ
18.30, 20.30 & 22.30
Τηλ Σινε Φιλιπ: 210-8612476
Οδός Θάσου 11, περιοχή Πλατεία Αμερικής

Η ταινία και ο κινηματογράφος προσφέρονται, αντίστοιχα, από τις εταιρείες ΠΕΓΚΥ ΚΑΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ- P.C.V. A.E. και ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ (Δ.Σπύρου)

_________________________________________________

Ένας τρόπος να βοηθήσουμε μιαν οικογένεια σε ανάγκη, να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας μέσω της τέχνης? Βάλτε ότι θέλετε ως τίτλο. Το μόνο που έχω να πώ είναι συγχαρητήρια σε όσους σκέφτηκαν και οργάνωσαν αυτή την πρωτοβουλία που ελπίζω να βρεί την ανταπόκριση που της αξίζει. Ναι το ξέρω κι εγώ τελευταία στιγμή το θυμήθηκα να το κάνω το πόστ, τώρα όσοι το δείτε και μπορείτε έρχεστε. 

Καλό βράδυ σε όλους σας :)

Υ.Γ: Το μπανεράκι επάνω το πήρα από του Cinestef το μπλόγκ, το έχει και ο Athensville ποιός το έφτιαξε δεν ξέρω.  

Επίσης, τα παιδιά που έκαναν τις αναρτήσεις λένε και για ένα γκρούπ στο Facebook αλλά εγώ επειδή δεν έχω δεν μπορώ να βάλω το λίνκ, anyway το βρίσκετε από τα μπλόγκ των παιδιών. 

Η ΣΑΛΩΜΗ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ (Με απ'όλα) [UPDATED]

Είναι σπάνια ευκαιρία για την τέχνη, όταν δύο τεράστιες προσωπικότητες του χώρου, μία εγώ (λόγω ειδικού όγκου) και μία η highvoltagepress (λόγω ειδικού ταλέντου) ενώνουν τις δυνάμεις τους. Έτσι όταν η highvoltagepress μου ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ξαναγράψει την Σαλώμη, αυτό το ιστορικό βουκολικό (μην σας πώ και βουκωλικό) δράμα επάνω μου, δηλαδή στο αστείρευτο ταλέντο μου στο χορό, στην τσαχπινιά μου, στο βλέμμα και στην ακατάσχετη κοιλιοδουλεία μου, δεν μπορούσα να αρνηθώ. 

Βέβαια η μαντάμ δεν μου διευκρίνισε πως θα το έγραφε κυριολεκτικά επάνω μου (15.000 στίχοι so far), και έχω να πλυθώ ο κακομοίρης από τις 17 του Δεκέμβρη που άρχισε το γράψιμο. Βλαχάρα πάρε καμία κόλλα χαρτί, έστω και λαδόκολλα γιατί με έχει πιάσει φαγούρα τόσους μήνες  που είμαι άπλυτος, άσε που έχουν αρχίσει και να με κοιτάζουν περίεργα στα λεωφορεία. 

Βέβηλο, ιερόσυλο, καταγγελτικό, η Σαλώμη είναι ένα έργο για όλη την οικογένεια (σχεδόν), μια ιστορία πάθους και πόρδων, ακατάσχετου χορού και βαρυστομαχιάς (αυτά συνήθως πάνε πακέτο στις ελληνικές παραγωγές χαχαχαχα), ένα έργο που πρόκειται να ταράξει την παγκόσμια θεατρική σκηνή (ειδικά αν δεν προσέχω και αρχίσω τα χοροπηδητά). 

Όπως έχετε ίσως καταλάβει, τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Πριγκίπισσας Σαλώμης με το κολλάν και την παγιέτα να αναστενάζουν από τα ξίγκια τον έχω εγώ. Την γριά πλισέ ξεδοντιάρα Ηρωδιάδα επρόκειτο να ερμηνεύσει η εσχάτη των γραιών Tanila όμως επειδή αυθαδίασε υποβιβάστηκε σε ρόλο αρουραίου στα μπουντρούμια ρόλος αρκετά ταιριαστός θα έλεγα λόγω της έντονης τριχοφυΐας της πλάτης της. Αναζητούμε λοιπόν για την πλήρωση των κενών θέσεων, Ηρωδιάδα, Ηρώδη, Ιωάννη Βαπτιστή (κατά προτίμηση μπρατσωμένο να έχω να πιάνω και κάτι κατά την διάρκεια της παράστασης). Για αυτούς, αλλά και τους λοιπούς δευτερεύοντες ρόλους διαβάστε τα κείμενα και επικοινωνήστε με την συγγραφέα-παραγωγό highvoltagepress ή τα κατά τόπους φρενοκομεία αφού είμαστε για δέσιμο. 

Αλήθεια δε θα με χάλαγε και μια μεταφορά στην τηλεόραση ή τον κινηματογράφο, όμως αν κάθε κάμερα προσθέτει 5 κιλά πόσο βουβάλα θα βγώ στο πανί??? (εκτός κι αν και καλά μου από άποψη το κάνουμε μονοκάμερο χιχιχιχι).

Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα και σύνδεσμοι (links καλέ) για αυτό που θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την Διεθνή μου Καριέρα (τρέμε Απόλυτη). 

Καλό βράδυ σε όλους, καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα. Κάθε ευτυχία για εσάς και τους δικούς σας :)

Η ιστορία μας λοιπόν, ξεκινάει (και probably τελειώνει επίσης) σε ένα μπανάλ καρακιτσάτο επαρχιακό ανάκτορο, ξέρετε αυτά με το γκαζόν με αυτόματο πότισμα, το συντριβάνι Αφροδίτη στο κέντρο και την ψησταριά (μπάρμπεκιου) στο βάθος, στο πολυτελές παλάτι του Ηρώδη στου διαόλου το τυρί, σε κάποια επαρχία της Ιουδαίας. 

 ΣΑΛΩΜΗ 1

 Ηρώδης
(μονολογώντας και τρίβοντας τα μούσια)
Ααααχ...(ονειροπόλο βλέμμα)
Σαλώμη σ’ ερωτεύτηκα
σαν σ’είδα στη λαλάκα,
με την κοιλιά που πέταγε
έξω από τη βράκα,


μα πώς να το πω άραγε,
πώς να το μολογήσω,
πώς την ωραία προγονή
θέλω διά να πηδήσω;


Όταν τα χάμπουργκερ τα τρως,
Γιομάτα με κρομμύδι,
Κι όταν ορμάς ακάθεκτη
Απάνω στο κοψίδι,

Όταν με όρεξη μασάς
Μπιφτέκια και στιφάδο,
Αναρωτιέμαι προγονή
Του έρωτα το γράδο, 

ΣΑΛΩΜΗ 2

 Στα δωμάτια της Σαλώμης. Με τις δουλάρες κάθεται και χτενίζεται. (αν και ο κόσμος καίγεται...)


Σαλώμη
Δουλάρα μαυροτσούκαλο
Από τη Νουμιδία,
Τα μούτρα σου με γέμισαν
Τεράστια αηδία.


Σύρε και φέρε τας κεμπάπ
Φέρε και κανά ξύδι,
Συμπλήρωσέ μου το μενού
Και με κανένα μύδι,


Έμαθα στου Ηρόστρατου
Κάνουνε προσφορά,
Στα δύο μύδια και ψωμί,
Δίνουνε και μια πίτσα,


Μέγεθος έξτρα-έξτρα λάρτζ,
Και μια σαλατίτσα.


Φέρε λοιπόν το φαγητό,
Μου τρέχουνε τα σάλια,
Ζαλάδα μου ‘ρθε, καταγής
Θα πέσω, θα ‘μαι χάλια.

ΣΑΛΩΜΗ 3

Ιωάννης
Αναίσχυντη, αδιάντροπη,
αισχρή Ηρωδιάδα,
Για να σε δω να σέρνεσαι,
Θα τάξω μια λαμπάδα.


Απαίσια και αναιδής,
Θρασύτατη εν τω άμα,
Έτσι και άβαφη σε δουν,
Θε να τους πιάσει κλάμα! (γελάει μεγαλόφωνα ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!)


Σαραπέντε πλαστικοί
Κι εξήντα μπογιατζήδες,
Τριάντα μαστορόπουλα
Και άλλοι ασπριτζήδες,


Θα χρειαστούν απαίσια
Να σε αναστηλώσουν,
Και τα πλισέ τα μούτρα σου
Να σου τα σιδερώσουν.


Ηρωδιάδα
Εμένα είπες βρε πλισέ;
Κακάσχημε χωριάτη,
Εμένα τη βασίλισσα,
άθλιε αγωγιάτη...


Που εμένα με μεγάλωσαν
Μέσα εις το παλάτι,
Ενώ εσείς ετρώγατε
μόνο ψωμί κι αλάτι... 

ΣΑΛΩΜΗ 4,  

Στις φυλακές. Η Ηρωδιάδα φεύγει οργισμένη και κατεβάζοντας καντήλια. Για λόγους ευπρέπειας δεν τα λέμε λεπτομερώς.
(Επίσης, σ’ όλη τη διάρκεια του έργου, κυκλοφορούν άνευ λόγου και αιτίας ημίγυμνοι κομπάρσοι ψηλοί και μπρατσωτοί. Παντού, εκτός από όπου βρίσκεται η Σαλώμη, για να σκάει απ’ το κακό της. Η συγγραφέας, με βαριά καρδιά θα αναλάβει το κάστινγκ των κομπάρσων αυτών, ενώ ο μάλερ@ θα αναλάβει το κάστινγκ για την Ηρωδιάδα).
----------------------------------------------
Ηρώδης και Σύμβουλοι.


Επικεφαλής Σύμβουλος, γκέι, με βεντάλια σαν τον Κάρλ Λάγκερφελντ, πολύ αδύνατος. Περιτριγυρίζεται από μοντέλα της εποχής, ανορεξικά, χαζά, σαν από επίδειξη του Καστελμπαζάκ (να πάτε να διαβάσετε βλαμένοι αναγνώστες, αμόρφωτοι.)


Καρλ/Σύμβουλος
Μεγαλειότατε εσείς,
Ντυμένος στην πορφύρα,
Δείχνετε χάλια και παχύς,
Σαν την κακή σας μοίρα.


Ακόμα κι ο Βασίλειος
Αν έφτιαχνε τα ρούχα,
Καλύτερα θα ήταν
Απ’ αυτή την πατατούκα!


Εσάς πολύ θα πήγαινε
μια τόγκα με πλισέδες,
μόδα που σάρωσε παντού,
φοριέται με πανσέδες,


στη μπουτονιέρα δεξιά,
ψηλά κοντά στο στήθος,
πως κολακεύει τους κοντούς,
είναι μεγάλος μύθος!

ΣΑΛΩΜΗ 5, ΣΑΛΩΜΗ 6, ΣΑΛΩΜΗ 7, ΣΑΛΩΜΗ 8, ΣΑΛΩΜΗ 9, ΣΑΛΩΜΗ 10,ΣΑΛΩΜΗ 11, ΣΑΛΩΜΗ 12, ΣΑΛΩΜΗ 13, ΣΑΛΩΜΗ 14, ΣΑΛΩΜΗ 15, ΣΑΛΩΜΗ 16, ΣΑΛΏΜΗ 17, ΣΑΛΩΜΗ 18-19, ΣΑΛΩΜΗ 20

KAI NAI TO ΗΡΩΙΚΟ ΦΙΝΑΛΕ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΣΑΛΩΜΗ 21 (Το τελευταίο κοψίδι) 

Στο πικ-άπ η Ξανθή Περάκη στην παγκόσμια επιτυχία Βρε Μελαχρινάκι [εδώ σε live από οίκο ευγηρίας στην Florida των Ηνωμένων Πολιτειών!!!] με το οποίο θα χορέψω στην πρεμιέρα τον χορό των 7 χάμπουργκερ...ε πέπλων ήθελα να πώ.