908 φωτογραφίες μετά

Και τον χειμώνα είναι υπέροχα στα Μέθανα. Κυρίως όταν πηγαίνεις με καλή παρέα. Thanks guys!

Νοσταλγία

Ένοιωσα τόσο γέρος και αρχαίος... :(

Ανεκτίμητη η απορία της μικρής (στο 2:50 λεπτό) όταν μαθαίνει πως ο υπολογιστής αυτός δεν έμπαινε ιντερνέτ διότι απλά αυτό δεν υπήρχε τότε:

-How do you like, look up homework?

-You had to go to the library.

-Who wants to do that?

Καλή βδομάδα σε όλους σας :)

Υ.Γ: Που να σας εξηγώ τώρα πως έφτασα στην επιλογή του άσματος. Είναι κάψιμο του εγκεφάλου χαχα. Απλά απολαύστε το. 

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΑΣΤΡΑ Vol. 1

Cosmos: A Personal Voyage. Το θρυλικό ντοκιμαντέρ για το σύμπαν και τα άστρα, και μια από τις ομορφότερες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας. Με θυμάμαι να χάνομαι στον υπέροχο πραγματικά κόσμο εικόνων και γνώσης με οδηγούς την φωνή του Carl Sagan και την μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Καιρός νομίζω να επαναλάβω αυτό το ταξίδι στα άστρα, το ταξίδι σε μια τόσο γλυκιά παιδική ανάμνηση. Στους καιρούς άλλωστε που διανύουμε χρειαζόμαστε την ομορφιά όπου και όπως μπορούμε να την βρούμε. 

Πολύ καλό σας βράδυ παίδες :)

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΜΠΑΡΟΚ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΠΑΡΟΚ ΚΑΙ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΓΑΛΛΙΚΟ

Jean Philippe Rameau (1683-1764) 

Pygmalion (1748)

όπως το είδαμε το Σαββάτο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε χορογραφία-σκηνοθεσία Trisha Brown με το μουσικό σύνολο Les Arts Florissant υπό τον William Christie.

Και επειδή ξέρω πως θέλετε διακαώς να δείτε και άλλο Rameau (χαχαχαχα) πάρτε μερικά αποσπάσματα ακόμη απο όπερες που είτε είδαμε στο Μέγαρο είτε έχουμε τα dvd και θα δούμε σπίτι μας.

Hippolyte et Aricie (1733)

όχι όπως το είδαμε το Σαββάτο στο Μέγαρο lol.

Platee (1745)

επίσης όχι όπως την είδαμε στο Μέγαρο περσι (ή μήπως ήταν πρόπερσι??)

Zoroastre (1749)

Les Indes galantes (1735)

Les Paladins (1760)

εδώ έχει 2 αποσπάσματα γιατί ΕΤΣΙ την είδαμε την όπερα στο Μέγαρο πριν 3 χρόνια και αφενός πάθαμε μουνόπλακα, αφετέρου μάθαμε και τον Rameau.

Αυτά τα ολίγα για μένα. Το πόστ θα το αφιερώσω στον μικρούλη hug που ήθελε κάτι εύθυμο και χαλαρό. Ορίστε βρε γκρινιάρη χιχιχι.

Πολλά φιλιά σε όλους.

ΕΙΔΑΜΕ, ΑΚΟΥΣΑΜΕ, ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑΜΕ

[πόστ με μουσική autoplay]

Κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα από τα αρχιτεκτονικά, ΕΙΔΑΜΕ από κοντά την θεατρική ομάδα "ΟΙ ΧΡΥΣΟΘΗΡΕΣ" που μας μετέφεραν με την ζωντάνια και το ταλέντο τους σε ένα παρισινό μπιστρό καθιστώντας μας θεατές μιας περίεργης απόπειρας αυτοκτονίας από ασιτία. Τώρα πόσο αυτό είναι εφικτό μέσα σε ένα γκουρμέ εστιατόριο με λαχταριστές λιχουδιές δεν μένει παρά να το ανακαλύψετε με την σειρά σας παρακολουθώντας την παράσταση.

Περισσότερες πληροφορίες για το έργο ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΙΑΤΟ ΣΤΟ ΜΠΙΣΤΡΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΟΔΙ, μπορείτε να δείτε ΕΔΩ (από όπου και οι 2 φωτογραφίες) και ΕΔΩ.
Αντώνη σε ευχαριστούμε πολύ πολύ για την πρόσκληση. Πολλά συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα.


Λίγες μέρες πρίν, ΑΚΟΥΣΑΜΕ τις Νατάσσα Μποφίλιου - Ελεωνόρα Ζουγανέλη - Ρίτα Αντωνοπούλου (υπάρχουν πολλά λίνκ για τις κοπέλες αν γκουγκλίσετε τα ονόματά τους) στην "Τεχνόπολις" στο Γκάζι να μας ταξιδεύουν με τις υπέροχες φωνές τους, τις υπέροχες μουσικές και τους στίχους, όσο εμείς παίζαμε με τις φωτογραφικές μας μηχανές.



[Μία από τις 2 έγχρωμες ή και οι 2 είναι του φίλου basnia άλλα δεν θυμάμαι ποιές τράβηξε ο ίδιος και ποιες εγώ]

Και ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑΜΕ τυχεροί που υπάρχουν νέοι άνθρωποι στα θέατρα, τις μουσικές σκηνές, στην απέναντι καρέκλα στο μπάρ, που δημιουργούν με την ψυχή τους για εκείνους και για εμάς.

ΘΑ έχουμε ένα υπέροχο σου-κού με φθινοπωρινό καιρό, άλλα ανοιξιάτικη διάθεση.

Στο πικ-απ, η Sarah Brightman στο τραγούδι The Fly από το άλμπουμ FLY, γιατί παραδόξως ήμαστε σε κάπως πόπ διάθεση αυτή την στιγμή

I know a colourful room
Where we can fly
And take a spin to the moon
On Aunt Angelica's pie
I am a fly, pie in the sky
Across a harvest of stars
And constellations
We'll drink
A starjuice on Mars

Miss our connection and cry
Coz I don't know why

I am a fly

The major is dead
It went to his head
We gonna fly