Η ΚΟΝΤΕΣΣΑ ΕΣΤΕΛΛΑ ΝΤΕ ΣΤΡΙΝΤΕΝΗ

Εγώ θεωρητικά θα έπρεπε να κάνω πανηγυρικό πόστ για την κάθοδο του Mr F στας Αθήνας για το Gazi Fuck Tour 2009 μιας και το κλίμα είχε λίγο βαρύνει με τους έρωτες και τις Αυτοκράτειρες.
Όμως χθές μου στέλνει μήνυμα το παλικάρι όπου μέσα στα άλλα έλεγε "έκλεισα εισιτήρια για το μουσείο 8-10 ΤΟ ΠΡΩΙ!!!!!!!!!!!!!"
Και διαβάζω το μήνυμα ξανά και ξανά και δεν μπορώ να πιστέψω στα μάτια μου, και οκ θα τον κράξω και επί προσωπικού όμως δεν κρατιέμαι και θα τον κράξω κι απο δώ.

Μαρή τρελή Σαλονικιά, 8-10 το πρωί? τι με πέρασες για καμιά πληβεία να ξυπνάω χαράματα? Ναι μπορεί να μην είμαι και Αυτοκράτειρα άλλα Κοντέσσα είμαι τουλάχιστον. Μια Κοντέσσα βέβαια ολίγον τί αφηρημένη που λέει και το τραγούδι που παίζει δίπλα στο πικ-άπ (ε ναι βρε πατήστε για να ακούσετε). Τέσπα θα το καταπιώ και αυτό...

Άντε τρελά αγόρια και κορίτσια, σας αφήνω με το σούπερ τραγουδάκι του Γιώργου Μαρίνου, "Η Κοντέσσα Εστέλλα Ντε Στριντένη" έτσι για να ανέβει λίγο η διάθεση. Με βροχούλα ή χωρίς, ΘΑ είναι ένα υπέροχο Σου-Κού.

Κάλλιστον εντάφιον ο Έρως...

...για να παραφράσουμε την περίφημη φράση της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας, but at least this time I am not talking about me.

ABOUT SILENCE...

"...if you listen to Beethoven or to Mozart
you see that they are always the same.
But if you listen to traffic, you see it's always different"

John Cage talking about silence




John Cage "4'33"

και επειδή εγώ είμαι πολύ μικρός και άσχετος για να μιλήσω για αυτό το έργο θα αφήσω τον Rowlf από τον Εξώστη να το κάνει για μένα.

4'33, αριστούργημα ή απάτη?

Θα έχουμε ένα υπέροχο Που-Σου-Κου με ποτάκι αύριο στο roof garden του Bios να τα πούμε και από κοντά.
Φιλιά σε όλους.

ΈΝΑΣ ΡΩΣΟΣ, ΕΝΑΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ, ΚΑΙ Ο ΠΟΛΩΝΟΣ PENDERECKI

Αστικό Λεωφορείο πριν λίγες μέρες.
Μετανάστης από την πρώην Σοβιετική Ένωση συζητάει με το μελλοντικό αφεντικό του.

-Ρε, μην τους πείς πως είμαι Ρώσος δεν θα με προσλάβουν. Πόντιος να τους πείς πως είμαι. Άλλωστε εγώ έχω και ταυτότητα, πήγα και φαντάρος. Τι με πέρασες εμένα, ΠΑΚΙΣΤΑΝΟ;

Σκέφτομαι πως τελικά πάντα βρίσκεται κάποιος να πάρει την θέση μας στο τελευταίο σκαλί της κοινωνικής πυραμίδας εξυψώνοντας ταυτόχρονα εμάς στο αμέσως ανώτερο. Κι αν τις Φιλιππινέζες την δεκαετία του 80, αντικατέστησαν στον πάτο οι Αλβανοί την δεκαετία του 90 και αυτούς οι Ρωσοπόντιοι για να πάρουν την θέση τους σήμερα οι Πακιστανοί, ποιοί άραγε έμειναν για να βρεθούν στη θέση τους 10 χρόνια από σήμερα;

Στο πικ-απ δίπλα, ακούγεται (αν πατήσετε το play) το Ich will einen Weg finden από την όπερα Die Teufel von Loudun του K. Penderecki

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ & ΦΡΑΟΥΛΕΣ

Και ξαφνικά βρέθηκα με ένα βιβλίο δώρο...

και μετά από πολύ καιρό έπιασα τον εαυτό μου να βυθίζεται στην ζωή δύο άλλων ανθρώπων...
δύο ανθρώπων οικείων όχι τόσο διότι πρόκειται περί δύο ανδρών όσο διότι πρόκειται περί δύο ψυχών που ερωτεύονται...
και ερωτεύονται 'βίαια", και "παθιασμένα", και "έντονα"...
και γρήγορα σαν να μην υπάρχει χρόνος...
και γρήγορα σαν τις κοφτές ανάσες των ηρώων...
σαν την κοφτή σειρά των λέξεων που με ωθούν να το διαβάσω με μιας μέχρι το τέλος...
και πιάνω τον εαυτό μου να γυρίζει πίσω ξανά σε κάποιες σελίδες, ίσως γιατί η ιστορία εξελίσσεται πολύ γρήγορα για μένα, (όπως και κάθε πραγματικός έρωτας θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει)...
ίσως γιατί θέλω να κρατήσω για την κατάλληλη στιγμή να διαβάσω το τέλος, ένα τέλος που έχω την υποψία πως θα με 'βυθίσει" στις σκέψεις...αυτές που προσπαθώ εδώ και καιρό να αποφύγω...

Το βιβλίο Τριαντάφυλλα και Φράουλες είναι το πρώτο, από όσο διαβάζω, βιβλίο του Αιμίλιου Βαρνά, ένα δείγμα που με προϊδεάζει για ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει σε 2 μέρες την Τετάρτη 10 Ιουνίου στο καφέ μπάρ Ελί-Ελά στη Θεσσαλονίκη από τον ίδιο τον συγγραφέα και τον φίλο μας τον Γιώργο Τσιτιρίδη.



Αιμίλιε εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτή σου την πρώτη προσπάθειά. Σε ευχαριστώ για το βιβλίο αυτό.

Σας αφήνω με ένα μικρό κομμάτι από το βιβλίο, και την μαγευτική φωνή της Annie Lennox στο κομμάτι Precious, πρώτο κομμάτι του "soundtrack" του βιβλίου, να παίζει στο πικ-απ δίπλα.

Ο Ανχέλ τηλεφώνησε νωρίς το πρωί, δεν είχαν περάσει ούτε είκοσι τέσσερεις ώρες από τότε που του έδωσα το νούμερό μου. Μόλις είχα ανοίξει τα μάτια μου. "Σ΄αγαπάω...", είπε πρίν κλείσει, σέρνοντας την φωνή. "Από τώρα;" σκέφτηκα. Πότε θα πρέπει να του πώ κι εγώ το ίδιο; Θα ντραπώ, θα διστάσω, μήπως δε με πιστέψει, άλλα θα του το πώ, θα το τολμήσω, έτσι κι αλλιώς θα είναι αλήθεια.

ΘΑ έχουμε μιαν υπέροχη, έστω και ζεστή εβδομάδα. Καλημέρα σε όλους.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ 3 ΗΜΕΡΟ...

Η' μάλλον 2ήμερο διότι βλέπω πως τα εισιτήρια για την παράσταση των Αρουραίων του Gerhart Hauptmann έχουν εξαντληθεί...fuck πως την πάτησα έτσι φέτος? που το έχω το μυαλό μου...

Ευτυχώς όμως υπάρχουν εισιτήρια για τις 10 του μήνα για την Συμφωνική της Βαρσοβίας υπό την διεύθυνση του Krzysztof Penderecki.

Αντιγράφω από το site του Φεστιβάλ Αθηνών:

Krzysztof Penderecki, Agnus Dei (μεταγραφή για έγχορδα)

Κοντσέρτο για βιόλα και ορχήστρα (μεταγραφή για βιολοντσέλο και ορχήστρα, 1983)
Σολίστ: Danjulo Ishizaka, βιολοντσέλο

Συμφωνία αρ. 2 (1979-1980)

Διαβόητος αρχικά, κατά τη δεκαετία του 1960, για την ακραία πειραματική του διάθεση σε έργα όπως τα De natura sonoris και Κατά Λουκάν πάθη, διαβόητος και αργότερα, κατά τις δεκαετίες του 1970 και 1980, εξαιτίας της αμφιλεγόμενης μεταστροφής του προς παραδοσιακότερους ήχους και φόρμες, ο διασημότερος, ίσως, σύγχρονος συνθέτης της Πολωνίας (γνωστός επίσης σε ένα ευρύτερο κοινό χάρη στις ταινίες του Κιούμπρικ και του Λιντς) εμφανίζεται στο αθηναϊκό κοινό επικεφαλής της ορχήστρας Sinfonia Varsovia, της οποίας και διατελεί καλλιτεχνικός διευθυντής.

Και επίσης υπάρχουν ακόμα εισιτήρια για το έργο Μεφίστο Για πάντα.

Και πάλι αντιγράφω από το site:

Με μια παράσταση πάνω στη σατανική γοητεία της εξουσίας, ο πρωτοπόρος Γκυ Κασσίερς –διευθυντής του μεγαλύτερου θεάτρου της Φλάνδρας– συστήνεται στο ελληνικό κοινό.
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Κλάους Μαν Μεφίστο (1936), που εστιάζει στη συνεργασία ενός ηθοποιού με τους Ναζί, η παράσταση Μεφίστο για πάντα (πρώτο μέρος του Τριπτύχου της εξουσίας) θίγει με σημερινούς όρους το ζήτημα της τέχνης και της πολιτικής, του πάθους και του καιροσκοπισμού.
Η σοβαρή και σαρκαστική διάσταση του κειμένου, οι δυνατές ερμηνείες και η σκηνοθεσία –κράμα θεατρικής ποίησης και τεχνολογίας– έχουν ως αποτέλεσμα ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.

Λοιπόν αυτά προς το παρόν. Α και επειδή απο Penderecki δεν έχω ιδέα (για μένα θα είναι εκπαιδευτική η συναυλία αυτή), σας αφήνω μουσικά με το κομμάτι Fur Alina του Arvo Part που θα παίζει στο πικ-απ δίπλα αν θελήσετε να το ακούσετε.

Καλό βράδυ σε όλους!

Η ΑΠΟΛΥΤΗ, Η ΜΑΝΤΟΝΑ, Η ΜΠΡΙΤΝΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ

Οκ ήταν να κάνω καφροπόστ σήμερα για να γιορτάσω την νίκη της Πανάθας και την κατάκτηση του triple crown, άλλα τελικά αναβλήθηκε για την Δευτέρα το πάρτι με τον Πελάτη οπότε είπα να κάνω κάτι άλλο.

Κι εκεί που ετοίμαζα ένα μικρό πόστ αφιέρωμα στην Dame Janet Baker, ήρθε και σας έσωσε το παρακάτω σχόλιο της αγαπημένης Α, μπά? εξ αφορμής δικού μου σχολίου στο πόστ της "Αν έχετε λόξυγκα από το πρωί είναι επειδή η Anna Vissi ξεκινάει διεθνή καριέρα". Οk I know να κατουριέσαι από τα γέλια και μόνο με τον τίτλο.

"τώρα συγνώμη που πετάγομαι στο άσχετο ποστ, αλλά έχω πάθει με την Βισσολατρεία, δεν είχα ιδέα μου έχεις κάνει μεγάλη ζημιά και σ'ευχαριστώ πολύ! τώρα ψάχνω άλλα φόρουμς αναλόγου επιπεδου, την πάτησα

και για πες για πες, υπάρχουν γκέι που λατρεύουν βίσση-μαντόνα ταυτόχρονα? ή βίσση-μπρίτνυ? η μπρίτνυ χαίρει εκτίμησης όμως? μάλλον όχι ε?"


Ο λόγος λοιπόν που γίνεται αυτό το πόστ είναι για να βοηθήσουμε, όσοι γνωρίζουμε και μπορούμε, την μικρή (σπόντα για τα αυριανά σου γενέθλια καλή μου), Α, μπά? να λύσει τα θεμελιώδη κοσμοϊστορικά ερωτήματά της σε σχέση με την Απόλυτη (έλα δεν θέλω κουλαμάρες τώρα ποια είναι η Απόλυτη!!!!)

Α-Υπάρχουν γκέι που λατρεύουν βίσση-μαντόνα ταυτόχρονα?
Β-Υπάρχουν άτομα (υποθέτω κι εδώ gay αν και δεν το διευκρινίζει), που λατρεύουν βίσση-μπρίτνυ?
Γ-Η μπρίτνυ χαίρει εκτίμησης όμως?

Λοιπόν αυτά φίλες και φίλοι, θα σας παρακαλέσω να αφήσετε τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά σας, προτεινόμενους συνδέσμους (κοινώς λίνκς), συνταγές για χορτόπιτες, μηνύματα με σεξουαλικά υπονοούμενα στο χώρο των σχολίων για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε την Α, μπά? να λύσει τις απορίες της.

Σας ευχαριστώ θερμά.

Και ναι ΘΑ έχουμε ένα πολύ τέλειο Που-Σου-Κου.

Womanizer

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ Vol. 1

You told me I am regular...
If only you knew how temporary I am...
If only you knew how temporary we all are...

when I am laid in earth
am laid in earth
may my wrongs create
no trouble no trouble in thy breast

remember me!
remember me!
but ah!
Forget my fate!

Dame Janet Baker, When I am laid in earth από την όπερα Dido and Aeneas του Henry Purcell. Glyndebourne, 1966. Conductor: Charles Mackerras.

Και για τον Rowlf που συγκλονίστηκε από την παλιακότητα της άνωθεν ερμηνείας κάτι πιο σύγχρονο και ελπίζω πιο κοντά στα γούστα του :)

Dido: Stéphanie d'Oustrac and Les Arts Florissants, music director: William Christie,