Λίλιομ

[Όπως ανέβηκε πρώτα στο Boem Radio]

Επίσημη πρεμιέρα στις 22 Δεκεμβρίου για το «Λίλιομ» έργο του Ούγγρου Φέρεντς Μόλναρ στο θέατρο Πόρτα και μπόρεσα να είμαι εκεί συνοδεύοντας έναν καλό φίλο.

Το έργο αυτό του 1909, έχει για πρωταγωνιστή τον Λίλιομ, έναν τύπο που δουλεύει κράχτης σε λούνα πάρκ. Ολίγον αλητάκος, αρκετά ερωτύλος και σίγουρα μάγκας όπως μαρτυρά και το παρατσούκλι του (αφού λίλιομ στα Ουγγρικά είναι το παιδί «λουλούδι») θα βρεθεί σε μια νύχτα ερωτευμένος με την μικρή υπηρέτρια Τζούλι. Όπως και στο καρουζέλ όλα κινούνται με γρήγορους ρυθμούς και σε συνεχείς κύκλους, έτσι συμβαίνει και στην ζωή τους. Τον άμεσο γάμο θα ακολουθήσει η παρακμή τού. Ανίκανοι να εκφράσουν με λόγια την αγάπη που νοιώθουν ο ένα για τον άλλο, η Τζούλι καταφεύγει στα δάκρυα και ο Λίλιομ στην βιαιοπραγία και την φαινομενική αδιαφορία, κάνοντας τη σχέση τους δείχνει για τους έξω άρρωστη και καταστροφική.

Όταν ο Λίλιομ, που αρνείται να δουλέψει ή να κλέψει για συντηρήσει την γυναίκα του, μαθαίνει πως η Τζούλι είναι έγκυος, αποφασίζει με την προτροπή ενός φίλου του να κάνει ένα τελευταίο κόλπο και με τα χρήματα να φύγει με την οικογένεια του στην Αμερική.

Τα πράγματα όμως δεν πάνε καλά και ο ίδιος προτιμάει την αυτοκτονία από την σύλληψη. Στον ουρανό, οδηγείται από την αστυνομία και τον δικαστή του παραδείσου για 16 χρόνια στο καθαρτήριο για να συνετιστεί και να επιστρέψει στην συνέχεια για μια μέρα στην Γή προσπαθώντας να κάνει μια τελευταία καλή πράξη.

Ονειρικό το στήσιμο της παράστασης από τον Θωμά Μοσχόπουλο που δημιούργησε επί σκηνής κάτι από την γλυκόπικρη αίσθηση του λούνα πάρκ. Μια αίσθηση που υπάρχει και στο ίδιο το κείμενο, με το δραματικό και κωμικό στοιχείο να μπλέκονται συνεχώς. Και αν και το κοινό, όπως σχεδόν σε κάθε παράσταση τα τελευταία χρόνια, ήταν προθυμότερο να γελάσει από όσο ίσως απαιτούσε το ίδιο το έργο, αυτό λίγο ενόχλησε. Εξαιρετικοί και οι ηθοποιοί στους ρόλους τους, σε μια παράσταση «ενορχηστρωμένη» στην εντέλεια. Αν και το έργο το ίδιο δεν είναι ίσως το σημαντικότερο ή κλασικότερο του ρεπερτορίου, η φήμη που δείχνει να αποκτά τα τελευταία χρόνια στις σκηνές του κόσμου ίσως να σημαίνει πως στα όλο και πιο ταραγμένα χρόνια που ζούμε μπορούμε ως κοινό να ταυτιστούμε περισσότερο με τον εφήμερα όμορφο κόσμο ενός λουνα πάρκ και τους χωρίς προορισμό κύκλους ενός καρουζέλ.

Συντελεστές
Απόδοση–Σκηνοθεσία Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά–Κοστούμια Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί Σοφία Αλεξιάδου
Κίνηση Χαρά Κότσαλη
Συνεργάτης Σκηνοθέτης Άννα Μιχελή
Συνεργάτης Σκηνογράφος Ευαγγελία Θεριανού
Βοηθός σκηνογράφου / ενδυματολόγου Σοφία Βάσο

Διανομή
(Με σειρά εμφανίσεως)
ΜΑΡΙ: Έμιλυ Κολιανδρή
ΤΖΟΥΛΙ: Άννα Καλαιτζίδου
ΜΑΝΤΑΜ ΜΟΥΣΚΑΤ: Φιλαρέτη Κομηνηνού
ΚΟΡΙΤΣΙ/ ΘΕΙΑ ΧΟΛΑΝΤΕΡ/ΛΟΥΙΖΑ: Κίττυ Παϊταζόγλου
ΛΙΛΙΟΜ: Γιώργος Χρυσοστόμου
ΦΙΚΣΟΥΡ/ ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Σωκράτης Πατσίκας
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Α’: Λευτέρης Βασιλάκης
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ Β’: Ηλίας Μουλάς
ΒΟΛΦ/ ΛΙΝΤΣΜΑΝ: Γιάννης Κλίνης

Kαλή χρονιά να έχουμε, με υγεία, αγάπη δημιουργικότητα και ό,τι άλλο επιθυμεί ο καθένας από μας.