Το ρίξαμε στην τέχνη

Παρασκευή και κατηφορίζω προς Πειραιώς 260 για τους Ληστές. Λίγο πριν μπώ μέσα μια σκοτεινή προειδοποίηση από καλή φίλη που το είχε δεί την προηγούμενη μέρα μου κόβει τα φτερά αλλά δεν μασάω, έχω άλλωστε αγοράσει εισιτήριο, σιγά μην το χάσω. 

Η παράσταση άνιση λιγάκι. Κουραστικό το 2ο μέρος, έπεσαν και οι επιδόσεις των ερμηνευτών. Τα σταθερά στοιχεία του σκηνικού και τα φώτα δεν μπορούσαν να παράξουν χώρο ενώ και οι ερμηνείες ήταν από πολύ καλές ως μέτριες (ο Γάλλος ολοένα και περισσότερο δείχνει να παίζει ομοίως τα πάντα). Απίστευτα καυλάκια οι νεαροί που έκαναν τους Ληστές, και κακά τα ψέματα πολύ καλό το κείμενο. Και παρά τις γρίνιες μου, από την στιγμή που η παράσταση μου "πέρασε" τον λόγο του Σίλλερ έφυγα ικανοποιημένος. 

Την επόμενη μέρα κατηφορίζω προς Επίδαυρο για την πολυαναμενόμενη παράσταση του Έκτορα Λυγίζου στον Προμηθέα Δεσμώτη. 

Σύγχρονη ματιά ερμηνείας από την ομάδα νέων συντελεστών με τους ρόλους να τους παρουσιάζουν συλλογικά σε μια προσπάθεια να εστιάσει το κοινό στο κείμενο (ΚΑΙ ΤΙ ΚΕΙΜΕΝΟ!!!) και όχι μεμονωμένα στους πρωταγωνιστές. Βέβαια κακά τα ψέματα πολλοί "άμαθοι" θεατές σε τέτοιες μοντερνιτέ τα βρήκαν σκούρα και αποχώρησαν πρίν την συγκλονιστική λήξη της παράστασης. Και η αλήθεια είναι πως όταν πριν λίγα χρόνια αρχίσαμε να βλέπουμε παραστάσεις με ηθοποιούς σε πολλαπλούς και/ή εναλλασσόμενους ρόλους ήταν κάτι το καταπληκτικά καινοτόμο. Αλλά σιγά σιγά έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό να το βλέπουμε σε τόσες παραστάσεις. 

Κυριακή βράδυ και τι καλύτερο από βολτούλα στα Πετράλωνα και ταινιούλα στο Ζέφυρο. ή μάλλον ταινιάρα στο Ζέφυρο. Φανταστικός τρόπος κινηματογράφησης μιας ιστορίας που σήμερα ίσως μοιάζει τετριμμένη αλλά στην εποχή της δημιούργησε σκάνδαλο. Υπέροχος τρόπος που γίνεται η εισαγωγή στην ταινία με μια μαριονέτα κουκλοθεάτρου να σου εξηγεί τι ΔΕΝ είναι η ταινία και να εισάγει τους 3 πρωταγωνιστές. Τέλεια όλα!

Τι να γράψω τώρα για την προχτεσινή μουσική εμπειρία; Υπέροχη, παρά τον χιψτερισμό της παρουσίασης, εκτέλεση της μεταγραφής του Χειμωνιάτικου ταξιδιού που αν και ήταν "περισσότερο γερμανικός ρομαντισμός πεθαίνεις" ήταν μια από τις ωραιότερες καλλιτεχνικές εμπειρίες εδώ και καιρό.

Χτες δεν πήγα πουθενά (κλάψ, λίγμ) αλλά σε λίγο θα την κάνω για συναυλία των Πρωτοψάλτη - Αρβανιτάκη. 

Εύχομαι να περνάτε όλοι καλά, είτε την αράζετε στα θέατρα, είτε στις παραλίες (είτε και στα δυο αν μπορείτε και τα συνδυάζετε). 

Καλό σας βράδυ.