Άλλη μια ταινία βασισμένη σε θεατρικό του Τέννεσι Ουίλιαμς για σήμερα (ναι όντως έβαλα σκοπό να τις δώ όλες φέτος).
Όπως λέει και το πόστερ της ταινίας, ένας άντρας, τρεις γυναίκες, μία νύχτα. Ο άντρας πρώην πάστορας που εξέπεσε του αξιώματός του λόγω σεξουαλικού σκανδάλου. Οι γυναίκες διαφορετικές σε ηλικία και χαρακτήρα, τον "διεκδικούν", αντιμετωπίζοντας την απόρριψη με πολύ διαφορετικό τρόπο. Και οι τέσσερις τους, έχουν να αντιμετωπίσουν τους προσωπικούς τους δαίμονες κάτι που αναγκάζονται να κάνουν καθώς βρίσκονται "παγιδευμένοι" σε ένα "παραδεισένιο" τοπίο του Μεξικού.
Είναι από τις ταινίες που θα χρειαστεί να ξαναδώ για να εκφράσω καθαρή άποψη για αυτήν. Υπήρχαν καλές στιγμές αλλά και κάποιες βαρετές, και τελειώνοντας έμεινα με την απορία αν είχε να πεί κάτι περισσότερο από την ιστορία την ίδια. Εξαιρετικές οι ερμηνείες των περισσοτέρων πρωταγωνιστών, αλλά και "δεύτερων" ρόλων όπως της στριμμένης Judith Fellowes, αν και κάποιες λίγο περισσότερο θεατρικές από όσο θα τις ήθελα.
Δείτε την πάντως αν πέσει στα χέρια σας, γιατί και στόρι ενδιαφέρον έχει, και δύο καυλιάρικα γκομενάκια χαχαχα.
Καλό σας βράδυ και καλά να περάσετε ο,τι κι αν δείτε ή κάνετε σήμερα :)
χαχα Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα καλημέρα. Το Γιαπωνέζικο το είδες τελικά; Δεν ήταν το καλύτερο γκόμενάκι ο πρωταγωνιστής;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι βρε Μάλερ, με έφαγαν τα γκομενιαρίσματα.. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα δεν πειράζει κι αυτά καλά είναι που και που :)
ΑπάντησηΔιαγραφήεεε εσυ κ τα γκομενακια σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήθα την δω...
πες μου οτι ειδες το αλλο με τα στριγκ θελω εντυπώσεις
A, δεν είδες που έκανα update το πόστ της ταινίας με τον Γιαπωνέζο? Μιλάμε τρελό κάλτ! Αν πέσει στα χέρια σου δες το κυρίως με παρέα. Καλό απόγευμα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θύμισες τώρα κουμπάρε μου... Την είχα δει αυτή την ταινία στο σινεμά μαζί με τον μπαμπά μου τα παλιά τα χρόνια. Ε το πόσο την είχαμε βαρεθεί, δεν λέγεται! Ο μπαμπάς με κόπο έκρυβε τα χασμουρητά του. Εγώ πάλι, το έκανα πιο απροκάλυπτα. Πάντως δεν νομίζω να ήθελε να πει κάτι άλλο από την ιστορία της. Αν θυμάμαι καλά δηλαδή. Που αν δεν θυμάμαι δεν πειράζει κιόλας, γιατί δεν νομίζω να θέλω να την ξαναδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί.
A, δεν είμαι ο μόνος που κατά καιρούς βαρέθηκα χαχαχα. Δεν ξέρω εγώ κάποια στιγμή άλλη μια φορά θα την δώ. Πάντως προχώ ο μπαμπάς, σε πήγε να δείς τέτοια ταινία. Για την εποχή της ήταν λίγο σκανδαλώδης η υπόθεση. Πολλά πολλά φιλιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήαααααα εμένα δεν με ενδιαφέρουν τα γκομενάκια.είμαι της τέχνης καταλαβαίνεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήποια είναι αυτά τα γκομενάκια είπαμε?????
Είναι κάτι μεξικανοί ηλιοκαμένοι με φαρδιές πλάτες και στήθη που τους έχει η Άββα Γκάρντερ στην δούλεψή της, κυρίως την σεξουαλική. Άσε παρακμή σε λέω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@mahler76
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδί μου δεν την είχαμε δει το '64 που ήμουν τεσσάρων χρονών! Πρέπει να την είχαμε δει σε αφιέρωμα στο Έμπασσυ το '84 αν θυμάμαι καλά, που ήμουν είκοσι τεσσάρων! Ήτο και σινεφίλ εν τω μεταξύ ο μπαμπάς... Και ερχόταν παρέα στα αφιερώματα! Και μια να πηγαίνουμε για Χίτσκοκ, μια για Φελίνι, άντε και στους αδελφούς Ταβιάνι αργότερα... Ωραία περνάγαμε... Ε, μετά ο μπαμπάς πήγε και πέθανε και αραίωσα κι εγώ τις επισκέψεις στα σινεμά...
Είπα κι εγώ χααχα. Κρίμα να μην είσαι Αθήνα να πηγαίνουμε μαζί. Φιλιά κουμπαρούλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤετράγωνα θα είχαν γίνει τα μάτια μας από τις οθόνες κουμπάρε μου έτσι και ήμουν επάνω. Όλο ραντεβού έξω από το Άστυ θα δίναμε. Αλήθεια, υπάρχει ακόμα το Άστυ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ εννοείται πως υπάρχει. Εκεί βλέπω τις περισσότερες ταινίες!
ΑπάντησηΔιαγραφή