Καθόμουν αμέριμνος στην Louis XV πολυθρόνα μου πριν λίγες μέρες μιλώντας στο τηλέφωνο με ένα φίλο μου στο εξωτερικό, όταν κατάλαβα πως είχα και 2η γραμμή.
-Μπαράκ bro, πρέπει να σε αφήσω γιατί κάποιος με παίρνει. ΟΧΙ καλέ, στο τηλέφωνο εννοώ. Τα φιλιά μου στην Μισέλ και τα παιδιά, και όταν με το καλό εγκατασταθείτε στο D.C. πείτε το μου να σας στείλω μια νταμιτζάνα λάδι από την Μάνη.
-Παύλο, τι έκπληξη είναι αυτή? Που βρήκες το τηλέφωνό μου?
- Ήμουν στα ΚΤΕΛ Λιοσίων τις προάλλες….
-Καλά μην συνεχίζεις κατάλαβα. Τι μπορώ να κάνω για σένα?
-Να ήθελα να σου προτείνω να γράψεις ένα κείμενο για μένα για την Παρασκευή.
-Με μεγάλη μου χαρά. Έχω περιορισμό στο θέμα ή το μέγεθος?
- Όχι κάνε ό,τι θες.
-Καλώς Παύλο μου θα σκεφτώ κάτι και θα σου απαντήσω σύντομα.
Κλείνοντας το τηλέφωνο άρχισα να αναρωτιέμαι. Το μπλόγκ του Παύλου είναι ένα σοβαρό ιστολόγιο. Να του έδινα να δημοσιεύσει την μελέτη μου «Αποδομώντας την Ιζόλδη – Η ζωή της σύγχρονης γυναίκας στη μεταφεμινιστική κοινωνία της Βομβάης»; Η μήπως την εργασία μου πάνω στη «Σχετικότητα του μινιμαλιστικού σχεδιασμού στην αρχιτεκτονική της Άνω Τραχανοπλαγιάς Ευρυτανίας».
Όμως μετά συνειδητοποίησα πως μου δίνεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπουρδελέψω και αυτό το σοβαρό ιστολόγιο διαλογισμού και σκέψης με την ανεκδιήγητη καφρίλα μου και έτσι πήρα την απόφασή μου.
Χωρίς λοιπόν άλλη αναμονή, σας παραθέτω σε πρώτη σχεδίαση beta 1, την μελέτη μου
(οκ ξέρω οτι σκέφτεστε πως με μένα δεν έκαναν και πολύ καλή δουλειά, άλλα η πρόθεση μετράει).
Λοιπόν κάντε κλίκ στο λίνκ για να διαβάσετε το κείμενο στο μπλόγκ του Παύλου, και περιμένω εκεί τα σχόλια, και τις παρατηρήσεις σας.
Πολλά φιλάκια παίδες, και θα έχουμε ένα υπέροχο Που-Σου-Κου-Δου (το Δου είναι για τα ρεμάλια τους φοιτητές).
-Μπαράκ bro, πρέπει να σε αφήσω γιατί κάποιος με παίρνει. ΟΧΙ καλέ, στο τηλέφωνο εννοώ. Τα φιλιά μου στην Μισέλ και τα παιδιά, και όταν με το καλό εγκατασταθείτε στο D.C. πείτε το μου να σας στείλω μια νταμιτζάνα λάδι από την Μάνη.
-Παύλο, τι έκπληξη είναι αυτή? Που βρήκες το τηλέφωνό μου?
- Ήμουν στα ΚΤΕΛ Λιοσίων τις προάλλες….
-Καλά μην συνεχίζεις κατάλαβα. Τι μπορώ να κάνω για σένα?
-Να ήθελα να σου προτείνω να γράψεις ένα κείμενο για μένα για την Παρασκευή.
-Με μεγάλη μου χαρά. Έχω περιορισμό στο θέμα ή το μέγεθος?
- Όχι κάνε ό,τι θες.
-Καλώς Παύλο μου θα σκεφτώ κάτι και θα σου απαντήσω σύντομα.
Κλείνοντας το τηλέφωνο άρχισα να αναρωτιέμαι. Το μπλόγκ του Παύλου είναι ένα σοβαρό ιστολόγιο. Να του έδινα να δημοσιεύσει την μελέτη μου «Αποδομώντας την Ιζόλδη – Η ζωή της σύγχρονης γυναίκας στη μεταφεμινιστική κοινωνία της Βομβάης»; Η μήπως την εργασία μου πάνω στη «Σχετικότητα του μινιμαλιστικού σχεδιασμού στην αρχιτεκτονική της Άνω Τραχανοπλαγιάς Ευρυτανίας».
Όμως μετά συνειδητοποίησα πως μου δίνεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπουρδελέψω και αυτό το σοβαρό ιστολόγιο διαλογισμού και σκέψης με την ανεκδιήγητη καφρίλα μου και έτσι πήρα την απόφασή μου.
Χωρίς λοιπόν άλλη αναμονή, σας παραθέτω σε πρώτη σχεδίαση beta 1, την μελέτη μου
(οκ ξέρω οτι σκέφτεστε πως με μένα δεν έκαναν και πολύ καλή δουλειά, άλλα η πρόθεση μετράει).
Λοιπόν κάντε κλίκ στο λίνκ για να διαβάσετε το κείμενο στο μπλόγκ του Παύλου, και περιμένω εκεί τα σχόλια, και τις παρατηρήσεις σας.
Πολλά φιλάκια παίδες, και θα έχουμε ένα υπέροχο Που-Σου-Κου-Δου (το Δου είναι για τα ρεμάλια τους φοιτητές).
