Ι don't need sex-the school of architecture fucks me all the time

Οκ, το κείμενο που ακολουθεί στην αγγλική, δεν το έργαψα εγώ, μου το πάσαρε ο/η splats στα σχόλια εδώ. Είναι από το μπλόγκ Live laugh love που και εκεί είναι "αναμετάδοση". Ανάθεμα λοιπόν το ποιος το έγραψε πρώτος, όμως περιγράφει πλήρως την υπαρξιακή κατάσταση "φοιτητής αρχιτεκτονικής". Για αυτό το λόγο το μοιράζομαι μαζί σας, δυστυχώς χωρίς να το μεταφράσω γιατί απλά βαριέμαι να το κάνω. Στα Ελληνικά δικές μου συμπληρώσεις. Πάμε λοιπόν:

If you are architecture students you've probably experienced:

-the taste of wood glue (Μαστούρα αγάπη μου)

-changes in your vocabulary: homework to project, ball to sphere, etc (κενό αντί για άδειο, πλήρες αντί γεμάτο...)

-you don't understand how somebody can spend less than $20 at the supplies store (Μεταξύ μας μπορώ γιατί θυμάμαι ακόμα την ζωή πριν την αρχιτεκτονική)

-you hate people telling you "go to sleep" or "do you still have a lot of work?" (ή το απολύτως αμίμητο της μανούλας όταν έρχεται το βράδυ να με καληνυχτίσει "καλή δύναμη παιδί μου"-da fuck ρε μάνα!!)

-your friends and you don't have the same concept of work "oh, well do it right before class" (Μην πιάσω το θέμα εργασίες, δεν θέλεις...ούτε κι εγώ)

-you've slept more than 20 straight hours on weekends (Χαλαρά)

-you can easily discuss with authority the effects of caffeine on different drinks (και να σκέφτεσαι αν υπάρχει και ενδοφλέβια στο εμπόριο...)

-no matter the effort you put in a project, somebody will always say “why don’t you add this" or “why don’t you change this here" or “i think that…but…yeah, its ok"? (Κλασικές ατάκες που ακούς πριν κάνεις τον φόνο)

-you’ve heard all your ipod songs in a week (ή το ίδιο τραγούδι 3.456 φορές)

-you aren’t seen in public without bags under your eyes (Δόξα το Θεό που υπάρχουν και γυαλιά ηλίου)

-whenever you get invited somewhere, it is followed by “or do you have a lot of homework?" (Βαρέθηκα να το ακούω και να το λέω)

-you’ll dance ymca with a choreography without a drop of alcohol in your system (ή τραγουδάς το Χριστούγεννα της Βανδή μαζί με άλλους καμένους στην Τ12 τέλη Σεπτέμβρη 5:30 ή ώρα το πρωί)

-you write down a quick message with rapidographs, lead holders, markers and ink (Ω, ναι)

-you constantly make up excuses for courses that are not design related why you didn’t do your work (Μα είχε σκόνη το δωμάτιό μου, έπρεπε να καθαρίσω).

-you have more pictures of landscapes and places than of people (Εντελώς όμως)

-your worst nightmare consists of not finishing a project (Και να δεις πο όταν τελειώσω θα βλέπω πως ακόμα είμαι στη σχολή)

-someone once called you “lazy" and you wanted them murdered (Δεν τους ήθελα απλά, τους καθάρισα μουχαχαχα)

-you can live without human contact, sunlight, food, but if your plotter’s ink runs out… chaos!!! (καλά χωρίς μασαμπούκα όχι αλλά ισχύει)

-when somebody lends you a Bic pen you look down at it (χχααχχααχα ναιιιιι)

-you don’t care about sports cars, your favorite car is the one where you can put in your model and your huge computer (Τελικά το έχει γράψει αρχιτέκτονας αυτό)

-you design spectacular things without an idea of the cost (ε καλά στην Ελλάδα της κρίσης όλα είναι πλέον εκτός κόστους)

-you have the modern mark: a blister in your palm’s hand for the constant use of your mouse (έχω κάλους και για άλλους λόγους αλλά ας μην το κάνουμε θέμα)

-everybody tells you how they admire your work, “but there is no money for it" (Καταραμένη τέχνη)

-you’ve gained the ability to sleep in whatever surface: pencils, keyboards, backpacks, your studio mates, food, etc (πάνω στα σάλια σου, σε περιτυλίγματα σουβλακίων...)

-you always have the idea that your project will always be recognized (Αφού δεν έχουν γούστο αγάπη μου που να με καταλάβουν)

-when you finally have free time to go out you keep thinking “who was the idiot that designed the restaurant’s bathroom?" “who designed this menu?" or “who designed this [chair, table, lighting, fork, etc]" (καλά αυτό με τους καμπινέδες όντως μεγάλο κόλλημα) 

Και το πραγματικά, απόλυτα αγαπημένο μου (όπως και αυτού που έγραψε το κείμενο)

-you've been at many sunrises, yet you've never seen one (definitely my fave!!!!)

Αυτά τα ολίγα παίδες από εμένα. Πολύ τρέξιμο και διάβασμα αυτό τον καιρό μπας και τελειώσω το καλοκαίρι. Φιλιά και να περνάτε καλά ό,τι κι αν κάνετε. Σας αφήνω με ένα βίντεο του Μαύρου Γάτου Cole το παιδικό νιαούρισμα του οποίου έχω κάνει ήχο για τα εισερχόμενα μηνύματά στο κινητό μου. Κακά τα ψέματα τα γατοβίντεα στο ίντερνετ είναι μέγιστη παρηγοριά αυτό τον καιρό. 

)